ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ – ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ. Το δημοψήφισμα ήταν έκπληξη και για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που θεωρεί ότι έχει ήδη δείξει ευελιξία με την Ελλάδα – ίσως μάλιστα και «υπερβολική ευελιξία», καθώς εκτιμά ότι έχει κάνει πολλές υποχωρήσεις λαμβάνοντας υπόψη τα οικονομικά δεδομένα και την πολιτική πραγματικότητα στην χώρα. Το ΔΝΤ θεωρεί ότι η χθεσινή απόφαση του Eurogroup να μην παραταθεί το πρόγραμμα είναι ενδο-ευρωπαϊκό ζήτημα, ενώ το τραπεζικό σύστημα της χώρας εκτιμά ότι είναι στα χέρια της ΕΚΤ που συνεδριάζει σήμερα για το θέμα. Όσο για την Ευρωζώνη, θεωρεί ότι είναι προστατευμένη από τον κίνδυνο μετάδοσης της κρίσης, εφόσον χρησιμοποιήσει τα εργαλεία που έχει στη διάθεσή της, ενώ το ίδιο ετοιμάζεται διά παν ενδεχόμενο. Πάντως, εξακολουθεί να περιμένει την Τρίτη τη δόση των 1,6 δισ. ευρώ από την Ελλάδα, με τη διευθύντρια του Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ να δηλώνει μάλιστα σε συνέντευξή της ότι η μη πληρωμή του θα προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις.
Το Ταμείο εκτιμά ότι έχει γίνει πρόοδος αλλά υπάρχει ακόμη πολύς ακόμη δρόμος να διανυθεί προκειμένου να υπάρξει συμφωνία που να βγάζει νόημα. Παράλληλα, φέρεται έτοιμο να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις. Με δεδομένη όμως την προκήρυξη του δημοψηφίσματος και την αρνητική παρουσίαση των προτεινόμενων μέτρων από την κυβέρνηση, έχει αμφιβολίες αν η τελευταία πιστεύει και μπορεί να εφαρμόσει τα εν λόγω μέτρα. Το ΔΝΤ επιμένει στην ανάγκη μεταρρυθμίσεων για να γίνει βιώσιμο το ασφαλιστικό σύστημα, ενώ η λογική των μεταρρυθμίσεων που ζητά στο καθεστώς ΦΠΑ είναι για να διευρυνθεί η φορολογική βάση και να γίνουν αξιόπιστοι οι δημοσιονομικοί στόχοι. Επιβεβαιώνει δε την πληροφορία ότι οι τελευταίες προτάσεις των Ευρωπαίων είχαν υιοθετήσει χαμηλότερο ΦΠΑ για τα ξενοδοχεία, στο 13%, καθώς και ότι ενώ οι προτάσεις της Ελλάδας την Πέμτπη ήταν πολύ διαφορετικές από τις προηγούμενες, κάποιες από αυτές είχαν ληφθεί υπόψη στο υπό διαπραγμάτευση πρόγραμμα και συζητούνταν όταν ανακοινώθηκε το δημοψήφισμα.
Το ΔΝΤ υπολογίζει ότι δεν υπάρχει αρκετή χρηματοδότηση στο ελληνικό πρόγραμμα ακόμη και με την πεντάμηνη παράταση του ευρωπαϊκού προγράμματος, και γι’ αυτό εκτιμά ότι θα χρειασθεί και ένα τρίτο ευρωπαϊκό πρόγραμμα ώστε να μπορέσει να συνεχίσει το δικό του πρόγραμμα (που ανά πάσα στιγμή πρέπει να είναι επαρκώς χρηματοδοτημένο για τους επόμενους 12 μήνες). Τέλος, εκτιμά ότι η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, που ήταν ούτως ή άλλως οριακή, έχει επιδεινωθεί και ότι θα πρέπει να γίνει αναδιάρθρωση του χρέους. Για να λυθούν, ωστόσο, και τα δύο αυτά ζητήματα χρειάζονται δύσκολες αποφάσεις από τους Ευρωπαίους και προτού υπάρξουν αυτές το ΔΝΤ δεν μπορεί να ολοκληρώσει την αξιολόγησή του και να εκταμιεύσει χρήματα στην χώρα.