KAΪΡΟ. Πέθανε χθες σε ηλικία 83 ετών από ανακοπή σε νοσοκομείο του Καΐρου ο ηθοποιός Ομάρ Σαρίφ, γνωστός για τους πρωταγωνιστικούς του ρόλους στον «Λόρενς της Αραβίας» και στον «Δόκτωρ Ζιβάγκο».
Οι διακρίσεις του
Ο αιγυπτιακής καταγωγής σταρ κέρδισε δύο χρυσές Σφαίρες και μία υποψηφιότητα για Οσκαρ για τον «Λόρενς της Αραβίας» του Ντέιβιντ Λιν, το 1962. Τρία χρόνια αργότερα απέσπασε μία ακόμη Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία του στον «Δρα Ζιβάγκο».
Το πραγματικό όνομά του ήταν Μισέλ Χαλούμπ και, όπως ανέφερε ο ατζέντης του, Στιβ Κέινς, από το Λονδίνο, νοσηλευόταν σε ένα ειδικευμένο νοσοκομείο για ασθενείς με Αλτσχάιμερ. Η νόσος είχε διαγνωστεί πρόσφατα. Η τελευταία του εμφάνιση σε ταινία ήταν το 2013.
Ο Σαρίφ ήταν από τους ελάχιστους Αραβες ηθοποιούς που έκαναν καριέρα στο Χόλιγουντ. Μάλιστα είχε προταθεί για Οσκαρ β’ ανδρικού ρόλου για τη συμμετοχή του στον «Λόρενς», δίπλα στον Πίτερ ο’ Τουλ.
Γεννημένος στην Αλεξάνδρεια το 1932, ο Σαρίφ ανήκε σε ευκατάστατη οικογένεια και άρχισε να ενδιαφέρεται για την υποκριτική την περίοδο που σπούδαζε μαθηματικά και φυσική στο Κάιρο. Μεγάλωσε με ρωμαιοκαθολική παιδεία, αλλά βαφτίστηκε μουσουλμάνος αργότερα και παντρεύτηκε τη μεγαλύτερη σταρ της Μέσης Ανατολής, Φατέν Χαμάμα, το 1955, αποκτώντας και το νέο του όνομα. Μαζί της έκανε έναν γιο, τον Ταρέκ, ο οποίος υποδύθηκε τον μικρό Γιούρι στον «Δρα Ζιβάγκο» σε ηλικία 8 ετών. Το 1974 το ζευγάρι πήρε διαζύγιο.
Αν και θεωρείτο σύμβολο του σεξ, ο Σαρίφ δεν ξαναπαντρεύτηκε, επειδή, όπως είπε, δεν ερωτεύτηκε άλλη γυναίκα. «Πάντα ήμουν ιδιαίτερα τυχερός στη ζωή μου», δήλωσε σε συνέντευξή του στο Αλ Τζαζίρα, ενώ αναρωτήθηκε αν θα είχε πιο ευτυχισμένη ζωή σε περίπτωση που έμενε στην Αίγυπτο. «Οταν πήγα στην Αμερική και έγινα γνωστός, αυτό μου έδωσε μεν δόξα, αλλά και μοναξιά, νοσταλγία για την πατρίδα μου, τον λαό μου, την οικογένειά μου», συμπλήρωσε.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του εμφανίστηκε σε τηλεοπτικές σειρές και ορισμένες ταινίες. Για την ερμηνεία του στον ρόλο του ηλικιωμένου μουσουλμάνου καταστηματάρχη στη γαλλική ταινία «Κύριος Ιμπραήμ» κέρδισε το βραβείο καλύτερου άνδρα ηθοποιού στο Φεστιβάλ της Βενετίας. Μιλούσε άπταιστα αραβικά, αγγλικά, ελληνικά και γαλλικά, ενώ είχε πάθος με το μπριτζ και τα άλογα κούρσας.
Εγραψε πολλά βιβλία και συνεργάστηκε με εφημερίδες για το μπριτζ, ενώ χάρισε το όνομά του σε ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι για το εν λόγω άθλημα. «Προτιμώ να παίζω μπριτζ, παρά να συμμετέχω σε μια κακή ταινία», είχε πει κάποτε. Το 2006 όμως παραδέχθηκε ότι σταμάτησε να παίζει.