Γιουνκέρ: Να επιδείξουμε από κοινού θάρρος

Γιουνκέρ: Να επιδείξουμε από κοινού θάρρος

5' 27" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Για μένα η Ευρώπη είναι, και ήταν πάντα, μια κοινότητα αξιών. Αυτό είναι κάτι για το οποίο θα έπρεπε να είμαστε υπερήφανοι, αν και σπάνια νιώθουμε έτσι. Εχουμε τα υψηλότερα πρότυπα στον κόσμο όσον αφορά το άσυλο. Δεν θα διώξουμε ποτέ όσους προστρέχουν σε μας, έχοντας ανάγκη προστασίας. Οι αρχές αυτές είναι εγγεγραμμένες στη νομοθεσία μας και στις Συνθήκες μας, αλλά με προβληματίζει το γεγονός ότι απουσιάζουν ολοένα και περισσότερο από τις καρδιές μας.

Οταν μιλάμε για τη μετανάστευση αναφερόμαστε σε ανθρώπους. Ατομα σαν κι εσάς κι εμένα, που όμως δεν είναι όπως εσείς κι εγώ, επειδή δεν είχαν την τύχη να γεννηθούν σε μια από τις πλουσιότερες και πιο σταθερές περιοχές του κόσμου. Μιλάμε για ανθρώπους που αναγκάστηκαν να ξεφύγουν από τον πόλεμο στη Συρία, την τρομοκρατία του ISIS στη Λιβύη και τη δικτατορία στην Ερυθραία.

Κι αυτό που με ανησυχεί είναι να βλέπω την εχθρική στάση, την απόρριψη, τον φόβο απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους από ορισμένους συμπολίτες μας. Ο εμπρησμός στρατοπέδων προσφύγων, η απώθηση σκαφών από τις αποβάθρες, η άσκηση σωματικής βίας στους αιτούντες άσυλο και η αδιαφορία έναντι των φτωχών και των ανήμπορων: αυτό δεν είναι Ευρώπη.

Λαϊκισμός

Με ανησυχεί να ακούω πολιτικούς από την Αριστερά έως τη Δεξιά να καλλιεργούν ένα λαϊκισμό που επιφέρει μόνο οργή και όχι λύσεις. Να ακούω μια ρητορική μίσους και απερίσκεπτες δηλώσεις που απειλούν ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματά μας στον χώρο Σένγκεν και την κατάργηση των εσωτερικών συνόρων: αυτό δεν είναι Ευρώπη.

Ευρώπη είναι οι Γάλλοι συνταξιούχοι στο Καλαί που παίζουν μουσική για τους μετανάστες και φορτίζουν τα τηλέφωνά τους, ώστε να μπορούν να επικοινωνήσουν με τις οικογένειές τους. Ευρώπη είναι οι Γερμανοί σπουδαστές στο Ζίγκεν που άνοιξαν την πανεπιστημιούπολη για να υποδεχτούν άστεγους αιτούντες άσυλο. Ευρώπη είναι ο αρτοποιός στην Κω που μοιράζει το ψωμί του στους πεινασμένους και τους αποκαμωμένους. Σε αυτή την Ευρώπη θέλω να ζω.

Βεβαίως, δεν υπάρχει ούτε απλή ούτε ενιαία απάντηση στις προκλήσεις που θέτει η μετανάστευση. Και δεν είναι ρεαλιστικό να πιστεύουμε ότι μπορούμε απλούστατα να ανοίξουμε τα σύνορά μας σε όλους τους γείτονές μας, αλλά ούτε και να θεωρούμε πως μπορούμε να απομονωθούμε από την αγωνία, τον φόβο και τη δυστυχία. Είναι όμως σαφές ότι δεν υπάρχουν εθνικές λύσεις. Κανένα κράτος-μέλος της Ε.Ε. δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τη μετανάστευση από μόνο του. Χρειαζόμαστε μια ισχυρή, ευρωπαϊκή προσέγγιση. Και τη χρειαζόμαστε τώρα.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, τον Μάιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υπό την καθοδήγησή μου, παρουσίασε λεπτομερείς προτάσεις για μια κοινή πολιτική για το άσυλο και τους πρόσφυγες. Εχουμε τριπλασιάσει την παρουσία μας στη Μεσόγειο, βοηθώντας να σωθούν ζωές και να αναχαιτιστούν οι παράνομοι διακινητές.

Βοηθούμε τα κράτη-μέλη που έχουν πληγεί περισσότερο μέσω της αποστολής ομάδων από την υπηρεσία διαχείρισης της επιχειρησιακής συνεργασίας στα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε. (Frontex), την ευρωπαϊκή υπηρεσία υποστήριξης για το άσυλο (EASO) και το αστυνομικό δίκτυο της Ε.Ε. (Europol). Με τον τρόπο αυτό βοηθούμε τις συχνά υπερφορτωμένες εθνικές αρχές να ταυτοποιήσουν, να καταγράψουν και να δακτυλοσκοπήσουν τους εισερχόμενους μετανάστες, να επιταχύνουν τη διεκπεραίωση των αιτούντων άσυλο και να συντονίσουν την επιστροφή των παράτυπων μεταναστών. Καταπολεμούμε τα δίκτυα παράνομης διακίνησης και εξαρθρώνουμε τις σκληρές τους επιχειρήσεις. Επιδεικνύουμε αλληλεγγύη με τις γειτονικές μας χώρες, όπως η Τουρκία, η Ιορδανία και ο Λίβανος με την επανεγκατάσταση 20.000 προσφύγων από χώρες εκτός Ευρώπης. Συνεργαζόμαστε με τις τρίτες χώρες καταγωγής και διέλευσης για τη διάνοιξη νόμιμων διαύλων μετανάστευσης και τη σύναψη συμφωνιών επανεισδοχής για τη διευκόλυνση της επιστροφής των ατόμων που δεν έχουν δικαίωμα παραμονής στην Ευρώπη. Και επικεντρωνόμαστε εκ νέου στην εφαρμογή των πρόσφατα εγκριθέντων κανόνων της Ε.Ε. για το άσυλο που καλύπτουν θέματα από τις συνθήκες υποδοχής και τις διαδικασίες ασύλου έως την υποχρέωση λήψης δακτυλικών αποτυπωμάτων.

Τον Μάιο, προτείναμε τη θέσπιση μηχανισμού μετεγκατάστασης, προκειμένου να βοηθήσουμε τα κράτη-μέλη με τη μετεγκατάσταση ενός μικρού μέρους του μεγάλου αριθμού των ατόμων που έχουν πραγματική ανάγκη διεθνούς προστασίας και καταφθάνουν στην Ιταλία και την Ελλάδα. Η Επιτροπή πρότεινε τη μετεγκατάσταση 40.000 σε άλλα κράτη-μέλη της Ε.Ε. ενώ οι εθνικές κυβερνήσεις ήταν διατεθειμένες να δεχθούν μόνο κάτι παραπάνω από 32.000. Θέλουμε να προχωρήσουμε πολύ παραπέρα, θεσπίζοντας ένα μόνιμο μηχανισμό που θα μπορούσε να ενεργοποιείται αυτόματα σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης για την περίπτωση που οποιοδήποτε κράτος-μέλος της Ε.Ε. έχει ανάγκη. Οταν έχουμε κοινά εξωτερικά σύνορα, δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε στη τύχη τους τα κράτη-μέλη που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Πρέπει να δείξουμε αλληλεγγύη στη μεταναστευτική μας πολιτική.

Ορισμένα από τα μέτρα που έχει προτείνει η Επιτροπή έχουν ήδη βρει υποστήριξη. Είναι πλέον επιτακτική ανάγκη να υιοθετηθούν και από τα 28 κράτη – μέλη της Ε.Ε., ακόμα και από εκείνα που μέχρι τώρα ήταν απρόθυμα να το πράξουν. Τα δραματικά γεγονότα του καλοκαιριού έδειξαν ότι χρειαζόμαστε επειγόντως να κάνουμε πράξη την εν λόγω κοινή ευρωπαϊκή πολιτική για το άσυλο και τους πρόσφυγες.

Στην πράξη

Δεν χρειαζόμαστε άλλη έκτακτη σύνοδο κορυφής των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων. Είχαμε πολλές συναντήσεις κορυφής και θα συνεδριάσουμε εκ νέου τον Νοέμβριο στη Μάλτα. Εκείνο που χρειάζεται είναι να διασφαλιστεί ότι όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. θα εγκρίνουν τα ευρωπαϊκά μέτρα και θα τα εφαρμόσουν στην πράξη. Η Επιτροπή έχει προτείνει, εδώ και εννέα χρόνια, να υπάρξει ένα κοινός ευρωπαϊκός κατάλογος με τις «ασφαλείς χώρες καταγωγής», ώστε να είναι δυνατή η ταχεία πρόσβαση στις διαδικασίες χορήγησης ασύλου για συγκεκριμένες εθνικότητες. Εκείνη την εποχή, τα κράτη-μέλη απέρριψαν την ιδέα επειδή παραβίαζε εθνικές αρμοδιότητες. Ωστόσο, δεν είναι λογικό, αφενός, τα κράτη-μέλη να έχουν αποφασίσει να καταστήσουν τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων υποψήφιες για προσχώρηση στην Ε.Ε. και, αφετέρου, οι υπήκοοι των χωρών αυτών να ζητούν άσυλο στην Ε.Ε. Κατά συνέπεια, τον Σεπτέμβριο, η Επιτροπή θα υποβάλει στα κράτη-μέλη κοινό κατάλογο με ασφαλείς χώρες καταγωγής.

Οι δεσμεύσεις

Αυτό που χρειαζόμαστε και που δυστυχώς εξακολουθεί να μας χρειάζεται είναι να επιδείξουμε από κοινού θάρρος για να υλοποιήσουμε τις δεσμεύσεις μας, ακόμη και κι όταν αυτό δεν είναι εύκολο, ακόμη κι όταν αυτό δεν είναι δημοφιλές.

Αντ’ αυτού διαπιστώνω αλληλοκατηγορίες καθώς και ένα τετριμμένο παιχνίδι επίρριψης ευθυνών, το οποίο ίσως να κερδίζει δημοσιότητα, ίσως ακόμη και ψήφους, αλλά που, στην πραγματικότητα, δεν λύνει κανένα πρόβλημα.

Η Ευρώπη αποτυγχάνει όταν υπερισχύει ο φόβος. Η Ευρώπη αποτυγχάνει όταν υπερισχύουν οι εγωισμοί.

Η Ευρώπη θα πετύχει όταν συνεργαστούμε, ρεαλιστικά και αποτελεσματικά.

Ελπίζω ότι όλοι μαζί, κράτη-μέλη, θεσμικά όργανα, ευρωπαϊκοί και διεθνείς οργανισμοί, τρίτες χώρες, καλούμαστε να αποδείξουμε πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε επάξια την παρούσα πρόκληση. Είμαι πεπεισμένος ότι μπορούμε!

Η ιστορία της Ευρώπης, εάν μη τι άλλο, αποδεικνύει ότι είμαστε μια ανθεκτική ήπειρος, που μπορεί να ενωθεί απέναντι σε ό,τι επιδιώκει να μας διαιρέσει. Αυτό θα πρέπει να μας δώσει θάρρος για τις επόμενες εβδομάδες και μήνες.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή