«Κύριε πρόεδρε, είμαι θαυμαστής σας και έχω δύο αιτήματα που κρίνω σημαντικά, γιατί αφορούν την ποιότητα ζωής μας». Η στιβαρή και ώριμη φωνή του τηλεθεατή έκανε τον Βασίλη Λεβέντη να μοιάζει σίγουρος ότι τούτο το τηλεφώνημα δεν ήταν φάρσα. «Παρακαλώ», είπε όλος περιέργεια. «Θέλω να σας μιλήσω για τα περίπτερα» είπε ο τηλεθεατής. «Τα βρωμερά κίτρινα περίπτερα που ντροπιάζουν την Αθήνα μας. Σας προτείνω το κόμμα μας να εντάξει στο πρόγραμμά του την υποχρεωτική βαφή τους για να αναβαθμιστεί η εικόνα της πόλης μας». Ολίγον προβληματισμένος ο πρόεδρος έκανε μικρή παύση. «Δεν είναι κακή ιδέα. Και ποιο είναι το άλλο σας αίτημα;» ρώτησε. «Διαμένω στη Φιλοθέη και, όπως ξέρετε, αντιμετωπίζουμε ένα διαχρονικό πρόβλημα» εξήγησε ο τηλεθεατής. «Ποιο;» διέκοψε όλος περιέργεια ο κ. Λεβέντης. «Δεν έχουμε θάλασσα, και θα ήθελα να μας φέρετε λίγη θάλασσα και ει δυνατόν και μια αμμουδερή παραλία» πρόσθεσε ο καλοκρυμμένος φαρσέρ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις κατάρες που εκστόμισε ο πρόεδρος, καθώς ήταν ακόμη χειρότερες και από το «να πάθουν καρκίνο» που «ευχήθηκε» κάποτε σε όλους τους πολιτικούς του αντιπάλους…
Ναι λοιπόν. Βρισκόμαστε πλέον μπροστά στην πιθανότητα το όνειρο να γίνει πραγματικότητα. Να μπει επιτέλους στη Βουλή ο άνθρωπος που χάρισε σε δύο γενιές αξέχαστα χαζοξενύχτια στα οποία όλοι περιμέναμε ποιος θα σκαρφιστεί την πιο έξυπνη πλάκα που θα τον κάνει ακόμη πιο έξαλλο απ’ ό,τι ήταν ούτως ή άλλως. Αφού ζήσαμε ψεκασμένους και νεοναζί, ο γραφικός Λεβέντης θεωρείται πλέον φυσιολογικό να μπει στο Κοινοβούλιο κι ας έχει εγγράψει παταγώδεις αποτυχίες σε αμέτρητες εκλογές.
Το αστείο δε είναι ότι ο ίδιος υπήρξε μέλος και των δύο εχθρών του. Αυτοβιογραφείται ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ που διεφώνησε το ’81 με τη «φιλελεύθερη στροφή του»! Διεκδίκησε μόνος τη δημαρχία Πειραιά (’82) και Αθήνας (’86), αλλά τα αποτελέσματα, αν υπήρχε σχετικό λήμμα στο βιβλίο Γκίνες, θα ήταν στο «άλλαξε δουλειά και πήγαινε σπίτι σου». Ο πρόεδρος όμως δεν το έβαλε κάτω. Ιδρυσε το κόμμα «Ελεύθεροι» παίρνοντας 0,15% και, όταν είδε και απόειδε, συμμάχησε με τον «απατεώνα», όπως τον αποκαλούσε Κώστα Μητσοτάκη. Φευ, όμως, και στις εκλογές του 1989 κατετάγη 29ος στους… 31 υποψηφίους της Ν.Δ. στη Β΄ Αθηνών.
Μετά η ιστορία είναι γνωστή. Η Ενωση Κεντρώων που εμπνεύστηκε το 1992 είναι το πιο αποτυχημένο κόμμα στη σύγχρονη Ιστορία, καθώς σε όλες σχεδόν τις εκλογές έσπαγε το προαναφερθέν ρεκόρ Γκίνες. Με εξαίρεση τις έκτακτες εκλογές του 1992 στη Β΄ Αθηνών για να αντικατασταθεί ο υπόδικος Δ. Τσοβόλας. Η Ν.Δ. δεν κατέβασε υποψήφιο με συνέπεια ο πρόεδρος να κοντέψει να τρελαθεί που έλαβε 110.000 ψήφους.
Ηταν η αλησμόνητη εποχή που είχε αντιπρόεδρο τον Γιωργάκη Παπανδρέου (τον ετεροθαλή αδελφό του Ανδρέα), τον οποίο διέγραψε όταν ανησύχησε για τη δημοφιλία του.
Αλήθεια, όμως, και επειδή ο κ. Λεβέντης εξωραΐζεται αίφνης ως αδικημένος πολιτικός προφήτης, μήπως θα έπρεπε κάποια στιγμή να μας εξηγήσει πώς ακριβώς επιβίωσε από το 1974 που μπήκε στην πολιτική; Το γεγονός ότι σπούδασε πολιτικός μηχανικός προφανώς δεν αρκεί για να του έχει αποφέρει τόσα εισοδήματα η… πολιτική. Αλλη επαγγελματική δραστηριότητα δεν αναφέρει στο βιογραφικό του, και θεωρείται μάλλον απίθανο να επιβίωσε μόνον με τα κουπόνια που λέγεται ότι πωλούσε σε κάθε προεκλογική περίοδο σε επιχειρηματίες και εμπόρους, οι οποίοι τα «αγόραζαν» για να αποφύγουν μια πύρινη ομιλία που τους έλεγε ότι επιθυμούσε να εκφωνήσει στους εργαζομένους τους.
Υπάρχει βέβαια και η σκιά ενός τηλεοπτικού καναλιού. Τη συχνότητα του οποίου είχε καταλάβει για πάμπολλα έτη ο πρόεδρος και λέγεται ότι μοσχοπούλησε το 2000 για να συνεχίσει τις εκπομπές του και να κατακεραυνώνει το σύστημα, που επιθυμεί πλέον να ανατρέψει εκ των έσω…