Ο Καπετάν Μητρούσης, το Στρυμονικό και η Βαμβακιά είναι τρία από τα χωριά του δήμου Σερρών, στα οποία 2.262 νοικοκυριά συνολικά θα μπορούσαν να καλύψουν τις ενεργειακές τους ανάγκες, εάν προχωρούσε η κατασκευή του υδροηλεκτρικού έργου, 12 χλμ. μακριά από το φράγμα της λίμνης Κερκίνης. Την ώρα, ωστόσο, που το μέλλον της Ελλάδας έχει εναποτεθεί στην ανάπτυξη και τις επενδύσεις, τα «αγκάθια» για τους ενδιαφερόμενους επενδυτές παραμένουν.
Το 2000 η εταιρεία ΥΗΣ ΣΤΡΥΜΟΝΑΣ Α.Ε. αναλαμβάνει την κατασκευή υδροηλεκτρικού έργου στην προαναφερθείσα περιοχή. Το 2010 βασικός μέτοχος του έργου γίνεται η εταιρεία GOLDECO, που δραστηριοποιείται στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, θυγατρική της GOLDAIR από τον χώρο των μεταφορών και του τουρισμού. Σύμφωνα με τον κ. Γιώργο Τσοβίλη, πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της GOLDECO, «το έργο χρονολογείται από τη δεκαετία του ’30, όταν δημιουργήθηκε από την ΟΥΛΕΝ το φράγμα της Κερκίνης, μία τεχνητή κοίτη ώστε να ελέγχεται η ροή του νερού και ένας αναβαθμός, μία υψομετρική διαφορά δηλαδή 3,5 μέτρων, την οποία εκμεταλλευόμενοι σήμερα, μπορούμε μέσω της γεννήτριας να εξασφαλίσουμε παραγωγή ενέργειας 9,5 χιλ. μεγαβατωρών, όταν το μέσο νοικοκυριό στην Ελλάδα χρειάζεται 4,2 μεγαβατώρες».
«Στο συγκεκριμένο έργο, ο προϋπολογισμός ανέρχεται στα 5 εκατ. ευρώ, στη διάρκεια της κατασκευής υπολογίζεται να απασχοληθούν περίπου 20 άτομα και 3 ή 4, όταν λειτουργήσει. Επιπλέον, με βάση τον νόμο, μία τέτοια επένδυση 20ετούς διάρκειας, δίνει στον δήμο το 3% του τζίρου, ύψους περίπου 1 εκατ. ευρώ ετησίως» προσθέτει ο κ. Τσοβίλης. Βασικό πλεονέκτημα; Οπως εξηγεί ο ίδιος: «Αξιοποιούμε μία ήδη υφιστάμενη υποδομή, χωρίς επιβάρυνση του περιβάλλοντος. Παρεμβαίνουμε μόνο με την εγκατάσταση υδροστρόβιλων, την κατασκευή οικίσκου για τον μηχανολογικό εξοπλισμό και το κανάλι προσαγωγής και απαγωγής του νερού. Επειδή το έργο βρίσκεται δίπλα στην Εθνική Οδό, δεν καταστρέφουμε το φυσικό κάλλος ενός παρθένου μέρους. Ούτε καν ηχητική όχληση δεν υπάρχει, αφού ο θόρυβος που κάνει το νερό πέφτοντας, υπερκαλύπτει εκείνον του έργου σε λειτουργία. Επιπρόσθετα, είναι στην αρμοδιότητά μας να μαζεύουμε τα φερτά του ποταμού – δηλαδή, σκουπίδια ή ξύλα και άμμο, μέρος της οποίας θα χρησιμοποιεί ο δήμος για έργα οδοποιίας κατόπιν συμφωνίας. Τα πλαστικά πηγαίνουν για ανακύκλωση, ενώ έχουμε ακόμη αναλάβει υποχρέωση για δημιουργία ιχθυοπεράσματος». Η αποκατάσταση του παλιού φυλακίου, «κληρονομιά» από τους Μακεδονικούς Αγώνες, αλλά και η συμβολή στην τουριστική ανάπλαση της περιοχής, συγκαταλέγεται στα σχέδια της εταιρείας: «Ψάρεμα ή κανό, καγιάκ στο ποτάμι, περίπατος ή ποδήλατο στις όχθες, μερικές μόνο από τις δραστηριότητες που σκοπεύουμε να προωθήσουμε».
Πώς καταγράφεται η διαδρομή του έργου; «Με πολλά εμπόδια», απαντά ο ίδιος. «Οταν αναλάβαμε το 2010 ως νέα μετοχική σύνθεση, είχαμε όλες τις απαραίτητες άδειες, συμπεριλαμβανομένης της άδειας εγκατάστασης, διετούς διάρκειας, η οποία επιτρέπει την κατασκευή. Επρεπε όμως να περιμένουμε την ολοκλήρωση της Εγνατίας Οδού πριν ξεκινήσουμε. Στο μεταξύ, η άδεια έληξε και η διαδικασία έπρεπε να ξεκινήσει από την αρχή. Διετής καθυστέρηση για να πάρουμε ξανά όρους σύνδεσης από τη ΔΕΗ, άλλος ένας χρόνος για να αποφανθούν ο Δήμος και η Πολεοδομία για τους όρους δόμησης, αναμονή απόφασης από το Δασαρχείο, δύο φορές αλλαγή νομοθετικού πλαισίου σχετικά με τις επενδύσεις στις ΑΠΕ, υποστελεχωμένες υπηρεσίες για επανεξέταση της κατάστασής μας… Η άδεια εγκατάστασης φτάνει τελικά στα χέρια μας τέλη Νοεμβρίου του ’14. Ακολουθούν οι γνωστές πολιτικές εξελίξεις. Η χρηματοδότηση παγώνει. Ακόμη κι αν είναι διαθέσιμο το ποσό της επένδυσης, οι προμηθευτές από το εξωτερικό αρνούνται την εγγυητική επιστολή της τράπεζας, με το επιχείρημα ότι αυτή μπορεί να καταρρεύσει, ενώ δεν γίνεται ούτε να κατατεθεί το ποσό στο εξωτερικό, λόγω των περιορισμών».
Τα χρονικά περιθώρια παραμένουν ασφυκτικά για την εταιρεία – σε ένα χρόνο, λήγει ξανά η άδεια εγκατάστασης του έργου. Ως τότε, πρέπει να έχει πραγματοποιηθεί το 50%. Στο μεταξύ, προκύπτει η ανάγκη επικαιροποίησης της μελέτης του έργου. Υπάρχει λύση; «Ευελπιστούμε μόλις σταθεροποιηθεί το τραπεζικό σύστημα, να μπορέσει να κινηθεί η οικονομία. Τα πράγματα είναι πλέον οριακά, οι επενδυτές αποθαρρύνονται και η ψυχολογία είναι το 70% της αγοράς. Αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία της χώρας να ορθοποδήσει».