Μαθητές που ξεκινούν τη σχολική χρονιά με πολλά κενά και χαμηλές προσδοκίες, αλλά κατορθώνουν την επόμενη χρονιά να φοιτούν σε κάποιο ΑΕΙ ή ΤΕΙ. Παιδιά μεταναστών που τον Σεπτέμβριο παρακολουθούν μαθήματα με ελλιπή γνώση της γλώσσας αλλά τον Ιούνιο αφήνουν ευχαριστήριες κάρτες σε «άπταιστα ελληνικά» στους ανθρώπους που επί εννέα μήνες στάθηκαν πλάι τους. Αυτές είναι ενδεικτικές περιπτώσεις μαθητών που απευθύνονται στα δεκάδες Κοινωνικά Φροντιστήρια που λειτουργούν στη χώρα, χάρη στην ανιδιοτελή προσφορά εκατοντάδων εκπαιδευτικών και τελειόφοιτων φοιτητών, επιτυχόντων στον ΑΣΕΠ αδιόριστων εκπαιδευτικών και συνταξιούχων καθηγητών.
Η κινητικότητα στο «ιστορικό» 8ο Λύκειο Αθηνών, στην περιοχή της πλατείας Κολιάτσου, είναι χαρακτηριστική. Εδώ τα απογεύματα, εκτός από το εσπερινό λύκειο, λειτουργεί και το Κοινωνικό Φροντιστήριο του Δήμου Αθηναίων. Ηδη έχουν εγγραφεί περί τους 130 μαθητές, ενώ κάθε βδομάδα καταθέτουν ενδιαφέρον συμμετοχής τουλάχιστον άλλοι 20 μαθητές.
Νεαροί αλλά έμπειροι
Η Μαρία Μαλαγκονιάρη και ο Γιάννης Γαλανάκης, δύο εκ των τεσσάρων συντονιστών του φροντιστηρίου, φτάνουν μία ώρα πριν από τους μαθητές στο κτίριο. «Εχουμε πολύ προετοιμασία» λέει στην «Κ» ο 22χρονος, μεταπτυχιακός φοιτητής στο ΟΠΑ και ήδη… έμπειρος καθηγητής. «Πρώτη φορά δίδαξα εθελοντικά ως πρωτοετής φοιτητής σε ένα πιλοτικό πρόγραμμα. Η διαφορά μεταξύ των παιδιών στα ιδιωτικά φροντιστήρια και στο κοινωνικό είναι μεγάλη, καθώς τα πρώτα, δεδομένου ότι πληρώνουν, απαιτούν από τον καθηγητή, ενώ τα δεύτερα είναι δεκτικά σε ό,τι τους προσφέρεται και πάνω απ’ όλα σέβονται».
Την ίδια άποψη έχει και η Μαρία. Αλλωστε και οι ίδιοι, όπως και οι μαθητές τους, έχουν επηρεαστεί από την κρίση. «Οταν έδινα Πανελλήνιες το 2010 είχε αρχίσει ήδη να δυσκολεύει η κατάσταση» θυμάται η 23χρονη, «επέλεξα λοιπόν το τμήμα Οικονομικής Επιστήμης με τη λογική ότι μου ανοίγει περισσότερες επαγγελματικές πόρτες».
Το ενδιαφέρον βαίνει αυξανόμενο σε όλη τη χώρα. «Πέρυσι είχαμε 75 μαθητές Γυμνασίου και Α΄ Λυκείου, πέρα από τα οικονομικά κριτήρια συνυπολογίζουμε και τα κοινωνικά, όπως την ανεργία ή την αναπηρία των γονέων» εξηγεί στην «Κ» η δημοτική σύμβουλος του δήμου Αλίμου και εντεταλμένη για το Κοινωνικό Φροντιστήριο, κ. Λουκία Μελισσαράτου. Kαι εκτός Αθηνών, οι ανάγκες είναι εξίσου μεγάλες με τους Δήμους να απευθύνουν έκκληση για εθελοντές καθηγητές και δωρεάν μαθήματα.
Οι δύο νεαροί οικονομολόγοι, οι οποίοι διδάσκουν Αρχές Οικονομικής Θεωρίας, έχουν αναλάβει την οργάνωση του φροντιστηρίου στην Πλατεία Κολιάτσου. «Το ότι είμαστε εθελοντές και διδάσκουμε δωρεάν, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να κάνουμε ποιοτική δουλειά» τονίζει ο Γιάννης. Ως εκ τούτου, βάζουν τα δυνατά τους, ώστε να φτάσουν τα «στάνταρντ» ιδιωτικών φροντιστηρίων. Οσοι, λοιπόν, δήλωσαν ενδιαφέρον να διδάξουν, πέρασαν συνέντευξη, κατέθεσαν το πτυχίο τους ή βεβαίωση σπουδών, και ναι, «έτυχε ορισμένοι να μην έχουν καμία σχέση με το αντικείμενο»… Παράλληλα, τηρείται απουσιολόγιο, υπάρχει χρονοδιάγραμμα για τη διδακτέα ύλη, γίνονται συχνά διαγωνίσματα ενώ μετά τον κύκλο διαγωνισμάτων ενημερώνονται οι γονείς.
Στήριξη στους αδύναμους
«Ως επί το πλείστον οι μαθητές μας είναι αδύναμοι» αναφέρει ο Γιάννης, «είναι, όμως, μια πρόκληση να ανεβάσεις τον μαθητή του 5 στο 15». Η Μαρία δεν κρύβει την ικανοποίησή της, «ο χαμηλότερος βαθμός των μαθητών μου στις περυσινές Πανελλήνιες ήταν το 15».
Ασκεί, άραγε, το Κοινωνικό Φροντιστήριο αθέμιτο ανταγωνισμό στα συμβατικά φροντιστήρια; «Οχι», απαντά κατηγορηματικά η Μαρία, γνωρίζοντας εκ των έσω τα προβλήματα των οικογενειών. «Εχουμε δει φορολογικές δηλώσεις τετραμελών οικογενειών με κάτω από 10.000 ετήσιο εισόδημα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν περισσεύουν χρήματα για φροντιστήρια. Αν δεν υπήρχαν οι εθελοντές, τα παιδιά αυτά όχι μόνον δεν θα έκαναν αλλού ενισχυτική διδασκαλία, αλλά δεν θα έδιναν καν Πανελλήνιες». Η μεγαλύτερη χαρά; Οταν βλέπουν τους κόπους των παιδιών και τους δικούς τους να ανταμείβονται με την εισαγωγή παιδιών σε ΑΕΙ και ΤΕΙ…