Τη στήριξή του στον Κυριάκο Μητσοτάκη δήλωσε, όπως αναμενόταν, χθες ο Αδωνις Γεωργιάδης, δημιουργώντας έτσι συνθήκες ντέρμπι στον β΄ γύρο, αν οι ψηφοφόροι του υιοθετήσουν την προτροπή του. Αφού εξέφρασε τα συγχαρητήριά του στον Ευάγγελο Μεϊμαράκη, «που άξιζε την πρωτιά, γιατί αντικατοπτρίζει τον σεβασμό της παράταξης σε έναν άνθρωπο που την υπηρετεί 40 χρόνια», τόνισε ότι δεν μπορεί να μείνει σιωπηλός. «Χωρίς να εκληφθεί ως γραμμή, αφού οι πολίτες είναι ελεύθεροι να ψηφίσουν ό,τι θέλουν, θα στηρίξω την υποψηφιότητα του Κ. Μητσοτάκη για τρεις λόγους. Πρώτον, γιατί πιστεύω πως έχει έρθει η ώρα για ανανέωση. Δεύτερον, γιατί είναι σημαντικό δύο πρόσωπα από διαφορετικές ιδεολογίες να συνεργαστούν και να εκφραστεί το σύνολο της παράταξης και, τρίτον, γιατί έχουμε ήδη συνεργαστεί άψογα με τον Κυριάκο και κάναμε μία σειρά επιτυχημένων μεταρρυθμίσεων».
Ο κ. Γεωργιάδης δήλωνε παράλληλα απολύτως ικανοποιημένος, καθώς, όπως έλεγε, εξαρχής ο στόχος του ήταν να έχει διψήφιο ποσοστό. Υπάρχει, όμως, και ένας επιπλέον λόγος που ο βουλευτής της Ν.Δ. δήλωνε δικαιωμένος. Οπως έλεγαν συνεργάτες του, ο κ. Γεωργιάδης μετά το προχθεσινό αποτέλεσμα είναι πλέον ο αδιαμφισβήτητος εκπρόσωπος της δεξιάς τάσης της Ν.Δ., και όχι ο Μάκης Βορίδης, ο οποίος, ως γνωστόν, υποστήριξε τον κ. Απ. Τζιτζικώστα. Προβάλλοντας το ίδιο επιχείρημα, οι συνεργάτες του έσπευδαν να απαντήσουν και στις επικρίσεις που δεχόταν ήδη από το πρωί από στελέχη του κ. Μεϊμαράκη, τα οποία χαρακτήριζαν την επιλογή του «συμφεροντολογική, καθώς οι απόψεις του Αδωνι δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τα φιλελεύθερα πιστεύω του Κυριάκου».
«Αν διαβάσει κανείς τις δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη, θα δει ότι ο ίδιος κατεξοχήν πιστεύει σε ένα πολυτασικό κόμμα, όπως βέβαια και στην ψήφο κατά συνείδηση σε θέματα που άπτονται ευαίσθητα θέματα, όπως, π.χ., τη σχέση του καθενός με την Εκκλησία ή την υιοθεσία από ομοφυλόφιλα ζευγάρια», έλεγαν. Αφηναν έτσι να εννοηθεί ότι δεν υπήρξε συμφωνία –με την έννοια των όρων– για τη στήριξη που προσέφερε χθες ο κ. Γεωργιάδης, αλλά ότι οι δύο πολιτικοί έχουν σε ανύποπτο χρόνο βρει ένα modus vivendi συνύπαρξης στο κόμμα.