Χωρίς τέλος είναι η ταλαιπωρία των κατόχων 260.000 ασφαλιστηρίων συμβολαίων της «Ασπίς Πρόνοια» και της Commercial Value, καθώς έξι χρόνια μετά την ανάκληση της άδειας λειτουργίας των δύο εταιρειών, οι ασφαλισμένοι υποχρεώνονται να επιβαρυνθούν με πρόσθετα έξοδα, προκειμένου να αποδείξουν ότι δικαιούνται αποζημίωση.
Η επιβάρυνση προκύπτει από το αλαλούμ που έχει δημιουργηθεί με τον πίνακα δικαιούχων ασφαλίσματος, που δημοσιεύθηκε στις αρχές Δεκεμβρίου από τον εκκαθαριστή της εταιρείας (KPMG) και ο οποίος από το σύνολο των 260.000 συμβολαίων, έχει συμπεριλάβει μόλις 45.000. Σύμφωνα επίσης με καταγγελίες ασφαλισμένων από τον πίνακα δικαιούχων ασφαλίσματος, έχουν εξαιρεθεί συγκεκριμένοι τύποι επενδυτικών προϊόντων (unit linked). Πρόκειται για περίπου 5.000 συμβόλαια τύπου Mega Asset ή Asset AA (όπως ήταν η ονομασία τους) που θεωρήθηκαν ότι δεν είναι ασφαλιστικά προϊόντα και οι κάτοχοί τους δεν δικαιούνται αποζημίωση. Η «Κ» απευθύνθηκε στον εκκαθαριστή της εταιρείας, χωρίς ωστόσο να λάβει απάντηση.
Ετσι, προκειμένου όσοι δεν έχουν συμπεριληφθεί στον πίνακα να μη χάσουν οριστικά πλέον το δικαίωμά τους για αποζημίωση, θα πρέπει να καταφύγουν εκ νέου στη δικαιοσύνη, καταθέτοντας ανακοπή στο Πρωτοδικείο. Οι ανακοπές θα πρέπει να κατατεθούν έως τις 18 Ιανουαρίου, ενώ το κόστος για κάθε ασφαλισμένο προσεγγίζει περίπου τα 500 ευρώ και έρχεται να προστεθεί σε αυτά που έχουν ήδη πληρώσει αρκετοί από τους ασφαλισμένους είτε μέσω προσφυγών σε δικηγορικά γραφεία είτε μέσω άλλων ενεργειών που έχουν γίνει κατά το παρελθόν, χωρίς μέχρι σήμερα ο πίνακας των δικαιούχων να έχει οριστικοποιηθεί. Διευκρινίζεται ότι ο πίνακας δικαιούχων ασφαλίσματος περιλαμβάνει όλα τα συμβόλαια που ήταν σε ισχύ κατά τον χρόνο ανάκλησης της άδειας λειτουργίας των δύο εταιρειών και βάσει αυτού θα οριστικοποιηθεί και ο πίνακας με αυτούς που ήταν ασφαλισμένοι και δικαιούνται αποζημίωση είτε από το προϊόν της εκκαθάρισης είτε από το Εγγυητικό Κεφάλαιο Ζωής.
Σύμφωνα με τον Σύλλογο Ζημιωθέντων, η δημοσίευση του καταλόγου με μόλις το ένα τέταρτο των ασφαλισμένων καταγεγραμμένο, οφείλεται στο γεγονός ότι η πρόσκληση από τον εκκαθαριστή προς τους ασφαλισμένους για την αναγγελία της απαίτησης από τους ίδιους τους ασφαλισμένους έγινε τον Ιούνιο, κατά τρόπο όπως υποστηρίζουν «παράνομο». Τόσο ο χρόνος κατά τον οποίο έγινε η πρόσκληση, ο οποίος ήταν βραχύς και αιφνίδιος –οι περισσότεροι αγνοούσαν τη σχετική πρόσκληση– όσο και η διαδικασία, η οποία σύμφωνα με τους ίδιους ήταν ελλιπής, δεν επέτρεψε στη συντριπτική πλειονότητα των πρώην ασφαλισμένων να επιβεβαιώσουν την απαίτησή τους στον εκκαθαριστή.
Αποτέλεσμα ήταν η δημοσίευση ενός πίνακα δικαιούχων που καμία σχέση δεν έχει με το μέγεθος του προβλήματος. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η συντριπτική πλειονότητα των ασφαλισμένων είχε συμβόλαια μικρής αξίας, της τάξης των 5.000 ευρώ ή ακόμη μικρότερης αξίας, και αρκετοί ασφαλισμένοι υπαινίσσονται ότι η υπόθεση οδηγείται σε ξεκαθάρισμα ως προς το πόσοι τελικώς θα επιμείνουν μέχρι τέλους στην απαίτησή τους για αποζημίωση σε βάρος των μικροασφαλισμένων. Προκειμένου να αποφευχθεί μια τέτοια εξέλιξη ο Σύλλογος Ζημιωθέντων, σύμφωνα με τον κ. Ν. Κεχαγιάογλου, προγραμματίζει την κατάθεση ασφαλιστικών μέτρων κατά της αξιοπιστίας του πίνακα.
Στην πολύχρονη υπόθεση της «Ασπίς Πρόνοια», δεν θα πρέπει να υποβαθμιστεί επίσης το γεγονός ότι μέχρι σήμερα οι ασφαλισμένοι έχουν κληθεί άλλες δύο φορές τουλάχιστον να καταθέσουν δικαιολογητικά και παρά το γεγονός ότι η εκκαθάριση διαρκεί από το 2010 μέχρι σήμερα, κανείς δεν είναι σε θέση να επιβεβαιώσει τελικώς ποιοι είναι πραγματικά αυτοί που δικαιούνται αποζημίωση και τι ύψους είναι αυτή η αποζημίωση.
Εξίσου ασαφής είναι, επίσης, η υποχρέωση της πολιτείας να αποζημιώσει έστω κατά ένα μέρος τους ασφαλισμένους των δύο εταιρειών, αφού η λιγοστή περιουσία της εταιρείας παραμένει δεσμευμένη κατά 50% υπέρ του Δημοσίου, τη στιγμή που τόσο η εθνική όσο και η ευρωπαϊκή νομοθεσία ορίζει με σαφήνεια ότι οι ασφαλισμένοι έχουν προνομιακό δικαίωμα στο προϊόν της εκκαθάρισης. Να σημειωθεί ότι οι ασφαλισμένοι –εάν και εφόσον ξεκαθαριστεί ποιοι είναι– δικαιούνται αποζημίωση κατ’ αρχήν από τη ρευστοποίηση της περιουσίας και σε δεύτερο στάδιο από το Εγγυητικό Κεφάλαιο, που θα κληθεί –άγνωστο πότε– να καταβάλει το 70% της εναπομείνασας απαίτησης.