Ο Κωνσταντίνος είχε ενστάσεις. «Κάποιες μελέτες για την ώρα υπάρχουν και μόνο» έγραψε, απαντώντας στην άποψη της Μανίνας ότι «το αν είναι επιβαρυντικό για τα παιδιά να έχουν γκέι γονείς είναι επιστημονικό ζήτημα και έχει απαντηθεί από δεκάδες σχετικές επιστημονικές εταιρείες εδώ και χρόνια στην Αμερική». Η ζωηρή συζήτηση διεξαγόταν στο facebook και αφορούσε την περίφημη αποστροφή του Γιάννη Μπέζου ότι «είναι καλύτερο ένα παιδί να μεγαλώνει με έναν κακό πατέρα και μια κακή μητέρα παρά με δύο καλούς μπαμπάδες ή δύο καλές μαμάδες».
Σε άλλη ανάρτηση για το ίδιο θέμα (μας παίδεψε ο γνωστός ηθοποιός αυτές τις ημέρες), ο ψυχίατρος Δημήτρης Παπαδημητριάδης ενημέρωνε ότι το 2010 η Αμερικανική Εταιρεία Ψυχολογίας, η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία, η Αμερικανική Ενωση για τον Γάμο και την Οικογενειακή Θεραπεία και η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής με κοινή δήλωσή τους ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ ξεκαθάρισαν ότι από τις υπάρχουσες έρευνες οι ομοφυλόφιλοι άνδρες είναι εξίσου κατάλληλοι και ικανοί γονείς με τους ετεροφυλόφιλους. Ομως και σε εκείνο το ποστ κάποιοι χρήστες είχαν ενστάσεις: «Καμία μελέτη από αυτές που αναφέρετε δεν έχει στοιχεία για την εξέλιξη αυτών των παιδιών ως ενήλικες. Για μια τέτοια μελέτη απαιτούνται χρόνια και μεγάλο δείγμα, κάτι που δεν νομίζω ότι καλύπτουν αυτές οι μελέτες». Αλλος απάντησε σταχυολογώντας ευρήματα άλλης έρευνας από το Τέξας, που αμφισβητούσε το συλλογικό πόρισμα των επιστημονικών φορέων.
Δεν έχει σημασία που συνυπογράφεται από χιλιάδες ειδικούς επιστήμονες από όλο τον κόσμο, η κοινότητα σε μεγάλο βαθμό απαντά «δεν σας πιστεύουμε». «Γιατί τόσοι πολλοί λογικοί άνθρωποι αμφισβητούν την επιστήμη;» διερωτάται στον τίτλο σχετικού θέματος το National Geographic (Μάρτιος 2015). «Ζούμε σε μια εποχή όπου η επιστημονική γνώση, από την ασφάλεια της φθορίωσης του νερού και των εμβολίων μέχρι την πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής, αντιμετωπίζει οργανωμένες και συχνά λυσσαλέες αντιδράσεις. Με την ορμή των δικών τους πηγών πληροφόρησης και τη δική τους ερμηνεία της έρευνας, οι αμφισβητίες έχουν κηρύξει πόλεμο στην ομοφωνία των ειδικών», αναφέρει. Και ζητούν να ακουστεί και η «άλλη άποψη».
Ακούγεται δημοκρατικό, και είναι, ωστόσο δεν είναι χωρίς επιπτώσεις. Από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα είναι η κατάληξη της συνεχιζόμενης διαμάχης μεταξύ των δαρβινιστών, της εξελικτικής θεωρίας δηλαδή που ενστερνίζεται η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, και των δημιουργιστών, που πιστεύουν ότι το σύμπαν προέκυψε από μια θεϊκή οντότητα. Το ντιμπέιτ δεν περιορίζεται σε ποστ στο facebook. Στο Τέξας, χιλιάδες μαθητές δημοτικού μαθαίνουν σήμερα ότι η εξέλιξη των ειδών είναι «μία μόνο θεωρία».
Τα ίδια και με το κλίμα
Την ίδια αντίδραση έχει βρει η παγκόσμια προσπάθεια για αναχαίτιση της κλιματικής αλλαγής, στάση που οδήγησε στη δραματική καθυστέρηση της λήψης μέτρων. Μολονότι το 97% των ειδικών επιστημόνων έχουν συμφωνήσει ότι ο άνθρωπος ευθύνεται για την υπερθέρμανση του πλανήτη, ακόμα συναντούμε σκεπτικιστές που θα υποστηρίξουν ότι «δεν υπάρχει επιστημονική συναίνεση». Για την ακρίβεια, το 60% των Αμερικανών δεν έχει πειστεί ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα φταίει για την αλλαγή του κλίματος.
Φυσικά, πίσω από τα «δεν σας πιστεύουμε επιστήμονες», κρύβεται η άλλη βαθιά ριζωμένη αντίληψη ότι τις μηχανές της έρευνας λαδώνουν οι πολυεθνικές, γεγονός που την καθιστά αυτομάτως αναξιόπιστη. Το γεγονός ότι αυτό προϋποθέτει τη συνωμοσία χιλιάδων επιστημόνων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, όπως κι αν αυτή δημιουργήθηκε, δεν δείχνει να αλλάζει τα πράγματα.
Είναι η αιώνια διαμάχη του μυαλού και της καρδιάς, υποστηρίζουν οι επιστήμονες (πάλι αυτοί οι κακοί). Η επιστήμη απευθύνεται στη λογική, ενώ τα πιστεύω μας ορίζονται κυρίως από το συναίσθημα, τις εμπειρίες μας. Και στην εποχή του Διαδικτύου, ο καθένας μπορεί να αλιεύσει τις πληροφορίες εκείνες που ταιριάζουν στην ήδη διαμορφωμένη άποψή του.