Η μικροσκοπική πλακέτα που κρέμεται στον λαιμό της με χαραγμένες τις ημερομηνίες των τριών μεταλλίων -ενός χρυσού και δύο ασημένιων- που κατέκτησε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κολύμβησης στο Καζάν της Ρωσίας, λάμπει κάτω από το φως του ζεστού ήλιου, αυτό το πρωινό του Φεβρουαρίου. Καθισμένες μπροστά στην πισίνα του ΟΑΚΑ, δεν αποφεύγεται η σκέψη πως η σημερινή Βίκυ Κουβέλη, δεν απέχει ιδιαίτερα από τη συμμαθήτρια στο δημοτικό του Αρσακείου – παραμένει απλή, αυθόρμητη, γεμάτη χιούμορ. Η μόνη διαφορά; Oτι στα χρόνια που μεσολάβησαν, τελείωσε γυμνάστρια στα ΤΕΦΑΑ Αθηνών, έκανε ένα μεταπτυχιακό, έχει κολυμπήσει αναρίθμητα προπονητικά χιλιόμετρα και στέφθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια στην ανοιχτή θάλασσα. Καθώς όμως ο βιοπορισμός αποτελεί αναγκαία συνθήκη, η Βίκυ από τα φοιτητικά της χρόνια, εργάζεται στον ΟΠΑΝΔΑ του Δήμου Αθηναίων, με τον πρόεδρο κ. Χρ. Τεντόμα να στηρίζει, ευτυχώς, τις προσπάθειές της.
«Η μέρα μου μεγάλη» θα πει η ίδια. «Ξεκινάει λίγο μετά τις 7, με τις καθημερινές υποχρεώσεις να διαφέρουν. Οκτάωρες οι βάρδιές μου στον δήμο, οι οποίες μπορεί να είναι πρωινές, μεσημεριανές ή βραδινές, με λήξη γύρω στις 9.30 μ.μ. Ομαδικά προγράμματα fitness, επίβλεψη στα βάρη, κολύμβηση, συγκαταλέγονται στα διδακτικά μου καθήκοντα. Αν δεν υπάρχει κάποια αθλητική διοργάνωση του δήμου Αθηναίων τα Σαββατοκύριακα, όπως μαραθώνιος ή ποδηλατικός γύρος, εξυπακούεται ότι είμαστε εκεί με τους συναδέλφους. Σε ό,τι αφορά τη δική μου προπόνηση, αφιερώνω 2,5 ώρες στην πισίνα και μία στο γυμναστήριο. Δεν περισσεύει τίποτε από τη μέρα…
Για πρακτικούς λόγους, μετακινούμαι με μηχανή αλλά δεν κρύβω ότι αποτελεί την προσωπική μου απόλαυση». Δουλειές του σπιτιού; Μαγείρεμα; οι αυτονόητες απορίες. «Η “αγία” μητέρα! (γέλια). Πρωταθλητισμό κάνει αναγκαστικά όλο το σπίτι».
Υψηλό επίπεδο
Πώς αξιολογεί τις υφιστάμενες υποδομές καθώς και το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους δημότες; «Ο Δήμος της Αθήνας διαθέτει πολλά γυμναστήρια και κολυμβητήρια. Εγκαταστάσεις καθαρές, όργανα καλοσυντηρημένα, εξοπλισμός πλήρης. Oσο για το έμψυχο δυναμικό; Είμαστε όλοι καταρτισμένοι, απόφοιτοι ΤΕΦΑΑ ενώ ο δήμος φροντίζει για τη διαρκή επιμόρφωσή μας. Αυτό ίσως μας διαχωρίζει από κάποια ιδιωτικά γυμναστήρια, όπου μπορεί να διδάσκουν “γυμναστές των σεμιναρίων” ή χορευτές… Καθόλου τυχαίο που ο κόσμος θεωρεί το επίπεδό μας υψηλό. Πόλος έλξης, μεταξύ άλλων, οι χαμηλές μηνιαίες συνδρομές, που ξεκινούν από 10 ευρώ – ανάλογα με τον χώρο».
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να συνδυαστούν οι ιδιότητες της πρωταθλήτριας και της γυμνάστριας, που αφοσιώνεται στον μαζικό λαϊκό αθλητισμό; «Η ανταγωνιστικότητα περιορίζεται σε προσωπικό επίπεδο. Στη δουλειά, πρέπει να είμαστε προσιτοί, δοτικοί, να καταστήσουμε αγαπητό το αντικείμενο στον απλό αθλούμενο – όχι να τον βάζουμε σε διαδικασία σύγκρισης μαζί μας. Πρέπει να σέβεσαι το γεγονός ότι έρχεται ο άλλος και σου διαθέτει μία πολύτιμη ώρα από τη ζωή του για να βοηθήσεις το σώμα του, την ψυχή του, επειδή η άσκηση έχει κι άλλες προεκτάσεις. “Να ’σαι καλά, κορίτσι μου. Φεύγω χαρούμενη”, ακούω συχνά. “Ευτυχώς που έχω και το γυμναστήριο”, λένε άλλοι. Τα προβλήματα ωθούν τον κόσμο στη φυσική δραστηριότητα, σε μία υγιή διέξοδο. Εκείνος που θα έρθει να αθληθεί, αισθάνεται για λίγη ώρα άρχοντας, γιατί ο χώρος ευνοεί την κοινωνική εξίσωση – θα έρθει και αυτός που έχει αλλά κι εκείνος που στερείται. Προσωπικά δε, υποστηρίζω δυναμικά τη διά βίου άθληση, γνωρίζοντας τα οφέλη της για την υγεία. “Δεν πάμε για ρεκόρ”, τονίζω. “Πάμε να κερδίσουμε την υγεία, τη συμμετοχή, τη χαρά”».
Απογοητεύσεις απορρέουν από τον πρωταθλητισμό;
«Ο πρωταθλητισμός είναι “θρησκεία”. Απογοήτευση έχω εισπράξει από συμπεριφορές ανθρώπων. Οταν βλέπεις τους άλλους να μη χαίρονται μαζί σου, να μη δύνανται να βγάλουν μέσα από την καρδιά τους ένα μπράβο για όσα κατάφερες. Αντί, δηλαδή, να κινητοποιούνται από την προσπάθειά σου θετικά, να αναλώνονται στο να σε “θάψουν” ή να σου φέρουν δυσκολίες. Αυτό με λυπεί αφάνταστα».
Αθλητική πορεία από δέκα ετών
Η αθλητική διαδρομή της Βίκυς Κουβέλη, ξεκινάει στα 10, όταν εγγράφεται στον Ηλυσιακό με προπονητή τον Μάρκο Μανταλούφα, νυν προπονητή της Εθνικής Ομάδας Κολύμβησης και καθηγητή στα ΤΕΦΑΑ Αθηνών. Η πορεία της νεαρής κολυμβήτριας ανοδική με 9 πανελλήνιες νίκες αρχικά. «Το 2007 μεταβαίνω στην ανοιχτή θάλασσα», θα πει η ίδια, συνεχίζοντας: «Πέφτω στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανοιχτής Θάλασσας στην Κορώνη, όπου κατακτώ τη 2η θέση και ανοίγει ο δρόμος για τους υπερμαραθώνιους: δύο φορές ο διάπλους του Τορωναίου Κόλπου στη Χαλκιδική (από το ένα πόδι στο άλλο), μία απόσταση 27 χλμ. Πρωτιά σε αμφότερες τις συμμετοχές, με ρεκόρ 7.34΄ στην πρώτη. Τρεις φορές διάπλους στο πέταλο του Μαλιακού, 12 δύσκολα χιλιόμετρα. Αλλες τρεις φορές, ο διάπλους του Ευβοϊκού αλλά και Μακρόνησος-Λαύριο. Τέσσερις συμμετοχές στον κολυμβητικό μαραθώνιο των Σπετσών. Κορωνίδα όλης αυτής της προσπάθειας, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Fina (Παγκόσμιας Κολυμβητικής Ομοσπονδίας) στο Καζάν της Ρωσίας τον περασμένο Αύγουστο. Κατακτώ το χρυσό στο Open Water στα Masters. Ακολούθως, δύο ασημένια στην πισίνα, 400 και 800 ελεύθερο – υπέρβαση, καθώς αθλητές πισίνας και θάλασσας, είναι εντελώς διαφορετικά προπονημένοι». Επόμενοι στόχοι; «Το Πανευρωπαϊκό τον Μάιο στο Λονδίνο. Ο διάπλους του στενού του Γιβραλτάρ, τον Ιούλιο. Τέλος, το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανοιχτής Θάλασσας στην Κροατία, τον Σεπτέμβριο. Ελπίζω να αντέξω, επειδή οι στόχοι είναι πολλοί και μεγάλοι».