Νωρίτερα στα βιβλιοπωλεία το κύκνειο άσμα του Ουμπέρτο Εκο

Νωρίτερα στα βιβλιοπωλεία το κύκνειο άσμα του Ουμπέρτο Εκο

2' 24" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Λιτή και κλειστή σε έναν οικογενειακό και φιλικό κύκλο θα είναι η κηδεία του Ουμπέρτο Εκο (έφυγε από τη ζωή την προηγούμενη Παρασκευή σε ηλικία 84 ετών), σήμερα στο Μιλάνο. Θα είναι μια πολιτική κηδεία, καθώς ο διάσημος καθηγητής και συγγραφέας είχε αποκηρύξει τον Καθολικισμό έπειτα από πολυετή μελέτη (η διατριβή του ήταν πάνω στον Θωμά τον Ακινάτη, τον ιερέα-φιλόσοφο του 13ου αιώνα). Περισσότερο θα είναι μια τελετή αποχαιρετισμού στο Castello Sforzesco, έναν από τους πυρήνες πολιτισμού στη Λομβαρδία, απέναντι από το σπίτι όπου έμενε ο Εκο.

Η γερμανικής καταγωγής γυναίκα του (από το 1962), Ρενάτε Ραμάτζε, καθηγήτρια Αρχιτεκτονικής, και τα δύο παιδιά του, η Καρλότα και ο Στέφανο, είναι η οικογένειά του. Και επιθυμία της οικογενείας ήταν να κρατηθεί η τελετή σε ύφος σεμνό, όπως δήλωσε ο Μάριο Αντρεόζε, επιμελητής και λογοτεχνικός ατζέντης. «Μερικοί στενοί φίλοι θα πουν λίγα λόγια. Και η όλη τελετή δεν θα ξεπεράσει τη μία ώρα». Η σορός του Ουμπέρτο Εκο θα αποτεφρωθεί.

Την Παρασκευή, όμως, 26 Φεβρουαρίου, ένα νέο βιβλίο του Ουμπέρτο Εκο θα είναι στα βιβλιοπωλεία. Η κυκλοφορία του ήταν προγραμματισμένη για τον Μάιο, αλλά ο θάνατος του Εκο άλλαξε τα σχέδια. Με τίτλο «Pape Satan Aleppe» (οι τρεις πρώτες λέξεις που ανοίγουν την 7η ωδή της Κόλασης στη «Θεία Κωμωδία» του Δάντη), το βιβλίο, 450 σελίδων, είναι μια συλλογή δοκιμίων και άρθρων που είχε δημοσιεύσει ο Εκο στο περιοδικό L’ Espresso.

Ενδιαφέρουσα παράμετρος είναι ότι εκδοτικός οίκος είναι ο La Nave di Teseo (το πλοίο του Θησέα), μία σχετικά πρόσφατη πρωτοβουλία γνωστών συγγραφέων, ανάμεσά τους και ο ίδιος ο Εκο, με σκοπό τη διατήρηση μιας ελευθερίας επιλογών. Η κίνηση αυτή ανακοινώθηκε μετά τη δημιουργία εκδοτικού κολοσσού από την οικογένεια Μπερλουσκόνι, που καλύπτει το 40% της αγοράς και αλλάζει τους συσχετισμούς στον χάρτη των εκδόσεων.

Η επιλογή των αινιγματικών για τον σύγχρονο αναγνώστη λέξεων για τίτλο του βιβλίου οφείλεται στην επιθυμία του Εκο να δώσει μια φράση ρευστή και ανοικτή σε ερμηνείες, χαρακτηριστική «της σύγχυσης της εποχής μας». Εως τις τελευταίες ημέρες της ζωής του, ο Εκο δούλευε πάνω σε αυτό το βιβλίο. Πηγή έμπνευσης των βιβλίων και των άρθρων του ήταν η αχανής βιβλιοθήκη του. Οταν είχε μία ιδέα, ήξερε ότι στα ράφια με τα χιλιάδες βιβλία του θα έβρισκε έναν τεράστιο κόσμο γνώσεων, που είχε τη φαντασία και την ικανότητα να αρχιτεκτονήσει εκ νέου και να γεννήσει εν τέλει έναν δικό του.

Ο Ουμπέρτο Εκο ήταν ονομαστός για τη σύνθεση των δύο πιο γοητευτικών εκδοχών της ζωής: του αιώνιου και του εφήμερου. Ηταν εντυπωσιακή η συμμετρία της «βαριάς» και «ελαφριάς» ζωής, σε μία σύνθεση που κάθε τι παρέμενε σε αλληλουχία, διατηρώντας αυτοτέλεια και αυθυπαρξία. «Δεν είμαι δογματικός», είχε πει σε συνέντευξή του στον «Γκάρντιαν» το 2002, «ώστε να ισχυρίζομαι ότι δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στον Ομηρο και τον Ουόλτ Ντίσνεϊ. Λέω απλώς ότι ο Μίκι Μάους μπορεί να είναι τέλειος, με την έννοια της πληρότητας που μπορεί να έχει ένα γιαπωνέζικο χαϊκού».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή