Ο ίδιος Ρανιέρι των Ν. Φερόε

Ο ίδιος Ρανιέρι των Ν. Φερόε

2' 0" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Λίγους μήνες πριν ο Κλάουντιο Ρανιέρι βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του σε ένα απίστευτο θαύμα, ήταν ο άνθρωπος «ανέκδοτο» στη χώρα που 12 χρόνια πριν είχε επιτύχει ένα άλλο ποδοσφαιρικό θαύμα, αντίστοιχο ή και μεγαλύτερο για πολλούς από αυτό της Λέστερ. «Κρεμασμένος στα μανταλάκια», ο Ιταλός προπονητής έζησε την απόλυτη απαξίωση από ειρωνικά πρωτοσέλιδα που φόρτωσαν πάνω στη δική του πλάτη το βάρος μιας επερχόμενης καταστροφής. Το γιατί το θυμούνται όλοι. Υστερα από ένα τραγικό ξεκίνημα στα προκριματικά του Euro 2016, η Εθνική Ελλάδος του Ρανιέρι στήριξε τα σενάρια της βαθμολογικής αντεπίθεσής της πάνω στη δεδομένη (στο μυαλό όλων) νίκη επί των Νήσων Φερόε στο «Γ. Καραϊσκάκης». Το εύκολο τρίποντο εξελίχθηκε στον απόλυτο εφιάλτη. Η Ελλάδα έχασε από τους «ψαράδες», ο Ρανιέρι έφυγε ταπεινωμένος και η ομάδα που λίγους μήνες νωρίτερα για ένα χαμένο πέναλτι δεν έφτασε στις οκτώ κορυφαίες του Μουντιάλ της Βραζιλίας τερμάτισε τελευταία στον πιο εύκολο προκριματικό της ιστορίας της, με το «φάντασμα» του Ιταλού να αποτελεί για πολλούς την κυριότερη αιτία της παταγώδους αποτυχίας.

Και λίγους μήνες μετά τι; Ο ίδιος άνθρωπος που συνδύασε το όνομά του με ένα μεγάλο ποδοσφαιρικό φιάσκο υπέγραψε το πιο τρελό ποδοσφαιρικό παραμύθι. Ο ίδιος ή μήπως ένας άλλος, πιο σοφός, Ρανιέρι; «Είμαι ο ίδιος που απολύθηκα από την Ελλάδα», είναι η σωστή απάντηση και ήλθε από τα δικά του χείλη την ώρα που γινόταν κεντρικό πρόσωπο στον κόσμο του ποδοσφαίρου. Και ήταν πράγματι ο ίδιος και όχι ένας διαφορετικός Ρανιέρι. Με την ίδια φιλοσοφία, την ίδια μεθοδολογία στη δουλειά του, την ίδια προσέγγιση των παικτών του, ίσως πολύ πιο τυχερός, αλλά αναμφίβολα ο ίδιος προπονητής. Και απέδειξε τι; Την παράλογη λογική του ποδοσφαίρου, ενός σπορ που θυμίζει πολύ τα αμοιβαία κεφάλαια: οι προηγούμενες αποδόσεις δεν εγγυώνται τις μελλοντικές.

Ο μόνιμος Mister Νο 2, ο άνθρωπος που μετά σχεδόν 30 χρόνια δεν κατάφερε να κερδίσει με κανένα από τα βαριά χαρτιά του (Τσέλσι, Γιουβέντους, Ρόμα, Μονακό) τον τίτλο του πρωταθλητή, το πέτυχε με την ταπεινή Λέστερ, κόντρα σε κάθε λογική και πρόβλεψη. Ακραίο και αντιφατικό, όπως το ίδιο το ποδόσφαιρο από τη φύση του. Είναι ένας κύκλος που δεν θα κλείσει ποτέ, πολύ απλώς επειδή έτσι είναι η παράλογη λογική του ποδοσφαίρου: ο ίδιος Ρανιέρι, που γνωρίζει τώρα την παγκόσμια αποθέωση, θα είναι πάντα εκείνος ο Ρανιέρι που στην τελευταία του συνέντευξη Τύπου ως προπονητής της Τσέλσι υποδέχθηκε τους δημοσιογράφους με τη φράση «Καλησπέρα, καρχαρίες. Καλώς ήλθατε στην κηδεία μου».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή