Την Τετάρτη ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε μίλησε και πάλι σαν μάντης. Η Πορτογαλία, είπε, η αριστερή κυβέρνηση της οποίας χωρίς μνημόνιο δεν τηρεί το δημοσιονομικό σύμφωνο, «θα χρειασθεί ένα και θα το πάρει». Η δήλωσή του προκάλεσε σάλο. Οι συνεργάτες του τον συμβούλευσαν να ανασκευάσει τη δήλωσή του. Λίγο μετά την αρχική δήλωσή του, ο κ. Σόιμπλε προέβη σε διευκρινίσεις: «Η Πορτογαλία δεν έχει ζητήσει υπαγωγή σε πρόγραμμα, άρα το ζήτημα δεν τίθεται».
Το ερώτημα δεν είναι θεωρητικό ούτε αφορά μόνο την Πορτογαλία. Αφορά και την Ελλάδα. O κ. Σόιμπλε έδωσε στις αρχές του μήνα μια μικρή μάχη για να εγκριθεί η δόση προς την Ελλάδα μόνο από την επιτροπή οικονομικών υποθέσεων της Βουλής και να μη χρειασθεί η παραπομπή της στην ολομέλεια. Η κ. Μέρκελ κατέστησε ακόμα σαφές μιλώντας στον κ. Τσίπρα ότι «αυτό είναι το τελευταίο πρόγραμμα και δεν θα υπάρξει άλλο» διότι δεν αντέχει η ίδια να το περάσει από τη Βουλή. Τόσο αυτή όσο και ο υπουργός της επί των Οικονομικών έχουν στο νου τους, ιδιαίτερα μετά την ψήφο των Βρετανών στο δημοψήφισμα, την «Εναλλακτική για τη Γερμανία». Το κόμμα στα δεξιά της κ. Μέρκελ έχει τον «αέρα στα πανιά του» μετά την ψήφο των Βρετανών.
Η κ. Μέρκελ εκτιμά, σύμφωνα με στέλεχος της κοινοβουλευτικής της ομάδας το οποίο μίλησε στην «Κ», ότι «ο κ. Τσίπρας τήρησε όσα δεσμεύτηκε απέναντί της τόσο σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα όσο και στο προσφυγικό. Μετά το δημοψήφισμα ο κ. Τσίπρας τήρησε απόλυτα εκείνα για τα οποία δεσμεύθηκε έναντι της καγκελαρίου».
Ετσι, όχι μόνο ο αντικαγκελάριος Ζίγκμαρ Γκάμπριελ αυτή την εβδομάδα, αλλά και κοινοβουλευτικά στελέχη της Αγκελα Μέρκελ θεωρούν ότι η κυβέρνηση «έχει εκπλήξει ευχάριστα με την πρόοδο του προγράμματος» χωρίς να υπεισέρχονται σε «λεπτομέρειες» όπως η υπερφορολόγηση και η βύθιση μεγάλων επιχειρήσεων που ήταν επί χρόνια «ζόμπι».Ετσι λοιπόν ο κ. Σόιμπλε, που παραμένει ο καλύτερα πληροφορημένος πολιτικός στο Βερολίνο για το ελληνικό πρόγραμμα, έχει αποφασίσει ώς τις γερμανικές εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2017 να ακολουθήσει μια διττή γραμμή: Δεν θα είναι ιδιαίτερα σκληρός στην αξιολόγηση, επιτρέποντας την Αθήνα να περνάει τα εμπόδια αλλά θα είναι αδιάλλακτος στο χρέος. Η στρατηγική αυτή θα κρατήσει σε ησυχία την κοινοβουλευτική ομάδα των Χριστιανοδημοκρατών, αποστομώνοντας την «Εναλλακτική για τη Γερμανία», αλλά δεν θα ικανοποιεί το ΔΝΤ, παρά το γεγονός ότι ο κ. Σόιμπλε θεωρεί ότι γι’ αυτό θα μπορούσε να φροντίσει η κ. Λαγκάρντ.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών θεωρεί ότι με αυτόν τον τρόπο θα συμβαδίσει με το κλίμα που υπάρχει στη γερμανική κοινωνία μετά το σοκ του Brexit (σ.σ.: που έχει κάνει τον κ. Τσίπρα πιο συμπαθή στους Γερμανούς συντηρητικούς) χωρίς μεγάλες παραχωρήσεις, αφενός στη Γαλλία που επιμένει να μην εφαρμόζεται το δημοσιονομικό σύμφωνο και αφετέρου, σε όσους ζητούν επιμερισμό του ρίσκου τόσο του δημοσίου χρέους κάθε χώρας όσο και της κεφαλαιακής ανεπάρκειας των τραπεζών τους.
Ενας πρώην συνεργάτης του θύμισε στην «Κ» ότι πριν από τις εκλογές του 2013, ο κ. Σόιμπλε, όπως κάνει τώρα στην περίπτωση της Πορτογαλίας, είχε πει χωρίς να ερωτηθεί ότι η Ελλάδα ίσως να χρειαζόταν τρίτο πρόγραμμα. Τότε είχαν πέσει στη Γερμανία και πάλι όλοι επάνω του γιατί δεν ήταν έτοιμοι να το εγκρίνουν. Το καλοκαίρι του 2015 μετά τις εκλογές το έκαναν.