Δυσμενείς επιπτώσεις θα έχει για τον κλάδο του θαλάσσιου τουρισμού η τυχόν εφαρμογή του τέλους πλοίων αναψυχής και ημερόπλοιων, σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ενωσης Μαρινών Ελλάδας, Σταύρο Κατσικάδη.
Ο κ. Κατσικάδης έχει κάνει έναν κύκλο επαφών με στελέχη των υπουργείων Τουρισμού και Ναυτιλίας ενημερώνοντας για τη σοβαρότητα του θέματος και επισημαίνοντας ότι η τυχόν εφαρμογή του τέλους θα αποτρέψει την έλευση ξένων σκαφών, ενώ παράλληλα θα απειλήσει και την παραμονή σκαφών αναψυχής που ήδη βρίσκονται στη χώρα. Οπως επισημαίνει, ειδικά οι ξένοι πλοιοκτήτες που χρησιμοποιούν το σκάφος τους μόνο για λίγες ημέρες το καλοκαίρι δεν θα δεχτούν να καταβάλουν πρόσθετα τέλη για ολόκληρο το έτος ενώ το σκάφος τους είναι ακίνητο σε μια ελληνική μαρίνα. Σε κάποιες μαρίνες, προσθέτει, η επιβάρυνση του υπό συζήτηση τέλους ξεπερνά το 60% του ετήσιου κόστους ελλιμενισμού. Κατά τον κ. Κατσικάδη, πολλά ξένα και ελληνικά σκάφη θα μετακινηθούν μόνιμα σε μαρίνες εκτός Ελλάδος και έτσι η οικονομική ζημία που θα προκύψει για το κράτος από την εφαρμογή του τέλους θα είναι πολύ μεγαλύτερη από το προσδοκώμενο έσοδο και μάλιστα μη αναστρέψιμη λόγω της άμεσης αποχώρησης των σκαφών. Επίσης, θα οδηγήσει για μακρά περίοδο σε απώλεια άμεσων και έμμεσων φόρων καθώς και θέσεων εργασίας. Αντίστοιχα μέτρα που επιβλήθηκαν στην Ιταλία το 2010 έδιωξαν πάνω από 40.000 σκάφη από τη γειτονική χώρα.
Ο πρόεδρος της Ενωσης σημειώνει ότι οι ιδιοκτήτες των περισσότερων μαρινών της χώρας αγωνιούν για τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων καθώς η μακρόχρονη κρίση της ελληνικής οικονομίας, η υπερφορολόγηση και η προσφυγική κρίση έχουν ήδη μειώσει την ανταγωνιστικότητά τους. Επίσης, πρόσθετες επιβαρύνσεις για τον κλάδο του θαλάσσιου τουρισμού προέκυψαν από την αύξηση του ΦΠΑ, φέτος, και στις υπηρεσίες των μαρινών, καθώς και από την επαναφορά του φόρου πολυτελείας αυξημένου στο 13% στα σκάφη αναψυχής.
Σύμφωνα με το Διεθνές Συμβούλιο Ενώσεων της Ναυτιλιακής Βιομηχανίας (ICOMIA) για κάθε 1 ευρώ που δαπανάται για ελλιμενισμό σε μία μαρίνα δαπανώνται από 5 έως 10 ευρώ για συναφείς δραστηριότητες του σκάφους, όπως πρακτορεύσεις, ανεφοδιασμοί, επισκευές, μισθοδοσία πληρωμάτων κ.ά. Αρα κάθε αύξηση των εσόδων στις ελληνικές μαρίνες σημαίνει πενταπλάσια έως δεκαπλάσια έσοδα από υπηρεσίες του γιότινγκ, που διανέμονται στη τοπική οικονομία. Επιπλέον, σημαίνει ενίσχυση της απασχόλησης καθώς υπολογίζεται ότι για κάθε 100 νέες θέσεις ελλιμενισμού δημιουργούνται 6 άμεσες θέσεις εργασίας στη μαρίνα, 100 έμμεσες θέσεις στις τοπικές κοινωνίες και άνω των 200 θέσεων εργασίας στα ναυτικά πληρώματα.