Ο Τσίπρας και το «σύνδρομο της διετίας»

Ο Τσίπρας και το «σύνδρομο της διετίας»

3' 22" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το «σύνδρομο της διετίας», που έχει πλήξει τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις, φαίνεται ότι πλήττει και την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, η οποία παρουσιάζει συμπτώματα κόπωσης, στασιμότητας, αναζήτησης αφηγήματος, προβλημάτων στην άσκηση πολιτικής και διαχείρισης της καθημερινότητας. Τόσο ο Γιώργος Παπανδρέου όσο και ο Αντώνης Σαμαράς είδαν τις κυβερνήσεις τους, λίγο μετά τη συμπλήρωση δύο ετών στην διακυβέρνηση της χώρας, να παρουσιάζουν αντίστοιχα συμπτώματα, τα οποία οδήγησαν σε προσφυγή στις κάλπες. Ο κ. Τσίπρας και τα κυβερνητικά στελέχη δημοσίως διακηρύσσουν ότι δεν τίθεται θέμα η παρούσα κυβέρνηση να μην εξαντλήσει την τετραετία. Τα δείγματα, ωστόσο, από την άσκηση κυβερνητικής πολιτικής, ιδιαίτερα στο πεδίο της καθημερινότητας, οι επιλογές του ίδιου του κ. Τσίπρα, η συμπεριφορά υπουργών και βουλευτών, διαμορφώνουν ένα τελείως αντίθετο κλίμα και προκαλούν πραγματική απορία για το πώς η κυβέρνηση μπορεί να συνεχίσει να επιβιώνει μέσα σε αυτό το κλίμα για τα επόμενα δυόμισι χρόνια.

Λίγες ημέρες πριν από τη συμπλήρωση δύο μηνών από τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης, η φρεσκάδα και η νέα δυναμική που επιζητούσε ο κ. Τσίπρας με το νέο κυβερνητικό σχήμα δεν φαίνεται να έχουν επιτευχθεί. Ενα από τα στοιχήματα της νέας κυβέρνησης, με τις σχετικές αλλαγές να έχουν γίνει στα κομβικά υπουργεία, ήταν το γρήγορο κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, το οποίο τοποθετείτο για τις αρχές Δεκεμβρίου. Για τον λόγο αυτό μετακινήθηκαν υπουργοί όπως ο κ. Πάνος Σκουρλέτης και ο κ. Γιώργος Κατρούγκαλος, που είχαν την ευθύνη ολοκλήρωσης των δύσκολων σημείων της διαπραγμάτευσης που αφορούν την αγορά ενέργειας και τα εργασιακά. Η κυβέρνηση είχε θέσει ως ορόσημο το Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου, το οποίο όχι μόνο παρήλθε, αλλά ο ορίζοντας ολοκλήρωσης της αξιολόγησης δείχνει να μετατίθεται σε ένα άδηλο μέλλον.

Το νέο υπουργικό σχήμα δεν απέδωσε τα αναμενόμενα ούτε όσον αφορά τη γνωστοποίηση του κυβερνητικού έργου, καθώς οι υπουργοί δείχνουν να είναι εξαφανισμένοι από τα μέσα ενημέρωσης. Αντί να γίνονται τοποθετήσεις ανάδειξης των προσπαθειών της κυβέρνησης, κυριαρχούν δηλώσεις, όπως αυτή του κ. Κώστα Ζουράρι, περί της ελάχιστης σημασίας πιθανής απώλειας μερικών νησιών, που προκαλούν ενόχληση και αμηχανία στο Μαξίμου.

Στο πεδίο της καθημερινότητας, η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με την αδυναμία να βρει πεδίο ισορροπίας ανάμεσα στην ευθύνη διαχείρισης των κοινών και των ιδεολογικών αγκυλώσεων στον κομματικό μηχανισμό. Ενδεικτική είναι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στον τομέα της ασφάλειας, όπου η συντεταγμένη πολιτεία και τα εντεταλμένα όργανά της δείχνουν να κυριαρχούνται από παράλυση. Το αποτέλεσμα είναι ποικίλες ομάδες, με το πρόσημο του αντιεξουσιαστικού χώρου, να αλωνίζουν κυριολεκτικά. Τα επαναλαμβανόμενα κρούσματα πυρπόλησης μέσων μαζικής μεταφοράς στην Πατησίων προκάλεσαν τη δίκαιη οργή του δημάρχου Αθηναίων Γιώργου Καμίνη και είναι το χαρακτηριστικότερο ίσως παράδειγμα μιας κουλτούρας ανοχής στην ανομία, που δείχνει να κυριαρχεί στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και η οποία εκκινεί από την πολιτική απόφαση να μην προκληθούν αντιδράσεις από τον κομματικό ΣΥΡΙΖΑ για τον τρόπο που λειτουργεί η αστυνομία και για πολιτικές καταστολής.

Ενα άλλο πεδίο όπου η κυβέρνηση δοκιμάζεται για την επάρκειά της είναι η διαχείριση των προσφυγικών και μεταναστευτικών πληθυσμών που έχουν φθάσει στη χώρα μας και παραμένουν εδώ. Είναι οι ίδιοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που έφεραν μόλις προ τριημέρου το θέμα στη Βουλή, με σοβαρές καταγγελίες για τον τρόπο με τον οποίο υλοποιούνται τα προγράμματα στους χώρους φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών. Οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών, ιδιαίτερα στα νησιά πρώτης υποδοχής, όπου οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί είναι εκρηκτικές, είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν θα κατευναστούν από την απόφαση για αναστολή αύξησης του ΦΠΑ.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, η κυβέρνηση δείχνει να μην μπορεί να αποφασίσει με ποιο αφήγημα θα πορευθεί. Η πολυαναμενόμενη ανακοίνωση αποφάσεων για αναδιάρθρωση του χρέους, αποδείχθηκε πολύ κατώτερη των περιστάσεων, ενώ ακόμη και τα λίγα που αποφασίστηκαν, ανεστάλησαν ως αποτέλεσμα της μονομερούς εξαγγελίας παροχών. Το αφήγημα εξόδου από την κρίση, με ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και έξοδο στις αγορές εντός του 2017 δείχνει να θολώνει, όσο καθυστερεί η ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης. Ετσι, ο ίδιος ο κ. Τσίπρας δείχνει να επιστρέφει σε συγκρουσιακή προς τους εταίρους ρητορική, η οποία είναι πιο προσφιλής και στον ίδιο και στα κομματικά και κυβερνητικά στελέχη. Αυτή η επιλογή είναι που επιτείνει τη σεναριολογία για εκλογές.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή