Ο μελετητής της ιστορίας του Κοινοβουλίου θα δυσκολευθεί να βρει δεύτερη περίπτωση στο παρελθόν, ανάλογη εκείνης που κατεγράφη στις 28 Νοεμβρίου 2016: Ηταν η ημέρα που άτομο το οποίο είχε αποφασισθεί να προσληφθεί στον Ναό της Δημοκρατίας, δήλωνε πως δεν αποδέχεται την πρόσληψή του!
Το προφανώς σπάνιο αυτό περιστατικό αφορά κυρία η οποία με απόφαση του Προέδρου της Βουλής στις 14/11/2016 είχε προσληφθεί με «σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, μερικής απασχόλησης, ως προσωπικό καθαριότητας, σε κενή οργανική θέση». Η ίδια, λοιπόν, επέλεξε εγγράφως –όπως έγινε επισήμως γνωστό- στις 28/11 να δηλώσει «ρητά ότι δεν αποδέχεται την πρόσληψή της στη Βουλή των Ελλήνων».
Πίσω από αυτή την ιστορία, κρύβεται αφενός μια προσωπική ιστορία, αλλά και αφετέρου μια γενικότερη υπόθεση του Κοινοβουλίου, που έχει να κάνει με έναν κύκλο προσλήψεων, ο οποίος όπως καταδεικνύουν τα στοιχεία διαρκώς διευρύνεται κατά την τρέχουσα Σύνοδο, δηλαδή κατά την δεύτερη περίοδο διακυβέρνησης από ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Το ειδικότερο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό αυτού του «κύκλου», έχει σχέση με το είδος των προσλήψεων: όπως και η αναφερθείσα αρχικώς περίπτωση, πρόκειται για συμβάσεις Ιδιωτικού Δικαίου Ορισμένου Χρόνου, με κατά κανόνα ετήσια διάρκεια.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία την πρώτη Ιανουαρίου τρέχοντος έτους, ανέρχονται στους 2.025 οι εργαζόμενοι στη Βουλή με κάθε είδους σχέση εργασίας. Ειδικότερα πρόκειται για: 573 μονίμους υπαλλήλους, 670 ΙΔΟΧ, 68 Ειδικούς Φρουρούς, 142 μετακλητούς, και 572 επιστημονικούς συνεργάτες (βουλευτών και ευρωβουλευτών).
Σε σύγκριση με την καταγραφή της 1ης Οκτωβρίου 2015 – στην αρχή δηλαδή της τρέχουσας Συνόδου, διαπιστώνεται μείωση του αριθμού των μονίμων (κατά οκτώ), και των Ειδικών Φρουρών (κατά τέσσερις). Στις άλλες περιπτώσεις, σημειώνεται αύξηση: Υπάρχουν 106 περισσότεροι ΙΔΟΧ (ποσοστό περίπου 19%), και 72 μετακλητοί (ποσοστό σχεδόν 103%). Ως προς τους επιστημονικούς συνεργάτες, από 538 που δηλώθηκαν την πρωτοχρονιά του 2016, ανέρχονται τώρα στους 572.
Οπως προαναφέρθηκε, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η περίπτωση των συμβάσεων Ιδιωτικού Δικαίου, τόσο για τα ποιοτικά όσο και για τα ποσοτικά τους χαρακτηριστικά. Η «Κ» τον περασμένο Δεκέμβρη κατέγραφε στοιχεία σύμφωνα με τα οποία ειδικά κατά το δεύτερο μισό του 2016 σημειώνονταν τέτοιες προσλήψεις με ρυθμό σχεδόν 12 ανά μήνα. Οι περισσότερες εξ αυτών αφορούν τον τομέα καθαριότητας, και με αιτιολόγηση πως πρέπει να καλυφθούν ανάγκες «του Τμήματος Σταθμού Οχημάτων της Βουλής των Ελλήνων». Το αξιοσημείωτο είναι ότι στις σχετικές συμβάσεις υπάρχει «παραθυράκι» για εσωτερική «μετάταξη» των νεοπροσληφθέντων σε άλλες υπηρεσίες ή γραφεία: Είναι δυνατόν να «ανατίθενται καθήκοντα κάλυψης αναγκών άλλων υπηρεσιών της Βουλής, υπό την καθοδήγηση κάθε εξουσιοδοτημένου, όπως αυτό θα καθορίζεται κάθε φορά», σημειώνεται χαρακτηριστικά στις σχετικές αποφάσεις του Προέδρου της Βουλής.
Υπενθυμίζεται ότι ανάλογη πρόβλεψη υπάρχει και σε απόφαση για μια «ειδική περίπτωση» υπαλλήλου που ξεχωρίζει για τα ιδιαίτερα προσόντα, αλλά και τον τομέα για τον οποίο προσελήφθη: πρόκειται για περίπτωση προσώπου με πτυχίο και μεταπτυχιακό, γνώση καλή δύο ξένων γλωσσών και χειρισμού ηλεκτρονικού υπολογιστή, το οποίο προσελήφθη για τον βρεφονηπιακό σταθμό, «για κάλυψη υπηρεσιακών αναγκών στο αντικείμενο των σπουδών» (Φιλοσοφία, Παιδαγωγική και Ψυχολογία, καθώς και Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων). Στη σχετική απόφαση, λοιπόν, προστίθεται και η γνωστή σημείωση ότι «θα προσφέρει τις υπηρεσίες» όχι μόνο στον βρεφονηπιακό σταθμό και στο νηπιαγωγείο της Βουλής, αλλά «και σε άλλες υπηρεσίες του Κοινοβουλίου γενικότερα, υπό την καθοδήγηση κάθε εξουσιοδοτημένου…».
Οταν στα μέσα του περασμένου έτους είχαν προκληθεί συζητήσεις εντός Βουλής για τις προσλήψεις, ο κ. Ν. Βούτσης κατά την διάρκεια συζήτησης στην Ολομέλεια είχε εμφανιστεί εντονότατα ενοχλημένος. Γίνονται «εξαιρετικά θετικά θεσμικά βήματα στη Βουλή που αποτρέπουν διορισμούς είτε από το παράθυρο είτε αλλιώς, πέρα από αξιοκρατία ή από χρησιμότητα. Ο αριθμός των εργαζομένων στη Βουλή είναι ίδιος ή μικρότερος από αυτόν που ήταν πριν από δεκαπέντε μήνες. Θα παρακαλούσα πολύ να σταματήσει αυτή η προπαγάνδα, που συγκυριακά μεν είναι εναντίον της Κυβερνήσεως και εναντίον του Προεδρείου της Βουλής, αλλά δρα μεσοπρόθεσμα και μεσομακροπρόθεσμα εναντίον της Βουλής και της δημοκρατίας και σαν τέτοια δεν τη δέχομαι», έλεγε τότε ο Πρόεδρος της Βουλής.