Νίκος Ευθυμιάδης: Η ανάπτυξη θα ξεκινήσει από Ελληνες επιχειρηματίες

Νίκος Ευθυμιάδης: Η ανάπτυξη θα ξεκινήσει από Ελληνες επιχειρηματίες

9' 15" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ηταν το 1922 με τη Μικρασιατική Καταστροφή και τον μεγάλο διωγμό των Ελλήνων, όταν ο εισαγωγέας τροφίμων και ιδιοκτήτης ανθρακωρυχείου στη Ραιδεστό της Ανατολικής Θράκης, Νικολάκης Ευθυμιάδης, αναγκάστηκε να πάρει την οικογένειά του και μια νύχτα να περάσει με καΐκι στην Ελλάδα και να φτάσει στη Θεσσαλονίκη για να γλιτώσουν. Hρθαν καιροί δύσκολοι και ο αρχοντάνθρωπος της Ραιδεστού έκανε μέχρι και τον αχθοφόρο για να ταΐσει τα παιδιά του.

Πέθανε σε λιγότερο από έξι μήνες, όμως είχε «μεταβιβάσει» ήδη το ζιζάνιο του επιχειρείν στο γιο του Ευθύμιο, που το 1935, αρχίζει να κάνει από την Ολλανδία εισαγωγή βολβών, φυτών και στη συνέχεια γεωργικών φαρμάκων.

Ογδόντα χρόνια μετά, ο σπόρος εκείνος εξακολουθεί να δίνει ακόμα καρπούς. Η παράδοση συνεχίζεται μέσα από έναν όμιλο καινοτόμων επιχειρήσεων, δέκα τον αριθμό και 460 εργαζομένους, με έδρα τη Θεσσαλονίκη και ιθύνοντα νου έναν άλλο Νίκο Ευθυμιάδη, τον εγγονό του Νικολάκη.

Δεν ξέρω τι τύπος ήταν ο πατήρ Ευθυμιάδης, ο «διάδοχός» του όμως που έχω απέναντί μου, εκπέμπει κοσμοπολιτισμό, εικόνα ευπατρίδη και ενεργού πολίτη εκτός από καλού επιχειρηματία, ανθρώπου που κοιτάζει και βλέπει στο μέλλον και δεν φοβάται να ρισκάρει. Να γιατί:

– Πώς είναι να είσαι εργοδότης σε συνθήκες κρίσης;

– Για μια υγιή επιχείρηση, είναι ό,τι καλύτερο μπορείς να φανταστείς γιατί είναι η εποχή όπου και ο εργαζόμενος και ο εργοδότης συμβιβάζονται. Αντιλαμβάνονται ο ένας τον πόνο του άλλου και έχουν ως κοινό σκοπό να πάνε μπροστά.

Ετσι παράγεται το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Αυτό ήταν και το μυστικό που αντέξαμε στην πίεση της κρίσης, μέχρι τώρα τουλάχιστον γιατί δεν ξέρω τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Και όχι μόνο αντέξαμε και δεν κάναμε απολύσεις αλλά προσλάβαμε επιπλέον εξήντα εργαζομένους. Οι εργαζόμενοί μας έδειξαν μια εκπληκτική ωριμότητα και τους ευγνωμονώ γι’ αυτό.

Η μεγάλη φυγή

– Πώς σχολιάζετε τη φυγή επιχειρήσεων (κυρίως) στη Βουλγαρία;

– Κατανοώ τους επιχειρηματίες που φεύγουν στο εξωτερικό όταν εκεί μπορούν να συνεταιριστούν, να συνεργαστούν με ξένες εταιρείες. Οι συνεργασίες στο εξωτερικό γίνονται με πολύ μικρότερο κόστος απ’ ό,τι γίνονται στην Ελλάδα. Αυτό είναι ένα κίνητρο που κατανοώ. Εκείνο που δεν κατανοώ είναι το να πας στο εξωτερικό για να κλέψεις την εφορία ή να αποφύγεις τις ασφαλιστικές εισφορές, να μπεις στη «μαύρη» εργασία, να αποφύγεις τη νομιμότητα. Αυτό δεν το δέχομαι.

– Τα εργοστάσια-κουφάρια στην επαρχία, επιχειρηματίες τα έκαναν με δάνεια που δεν επένδυσαν ποτέ.

– Αυτό είναι μερικώς σωστό. Κάποιοι επιχειρηματίες πήραν τα μισά, γιατί τα άλλα μισά τα πήραν οι πολιτικοί. Ούτε όμως αυτοί ήταν πραγματικοί επιχειρηματίες ούτε οι πολιτικοί ήταν σωστοί. Ηταν απλώς ένα σύστημα αλληλοεξυπηρέτησης από το οποίο έλειπε τελείως η πραγματική αγάπη για την επιχείρηση. Για να γίνει και να ζήσει μια επιχείρηση χρειάζεται αγάπη, γνώση και πείσμα. Οι άνθρωποι που άφησαν αυτά τα κουφάρια δεν είχαν τίποτα από αυτά. Ηταν ίσως γιατροί, δικηγόροι, που πήραν δάνεια και τα σπατάλησαν σε άλλους σκοπούς. Το κριτήριο δεν μπορεί να είναι οι επιδοτήσεις και οι υπερτιμολογήσεις.

– Και πώς θα σταματήσει η κατρακύλα της κρίσης;

– Ο κόσμος έχει χορτάσει τα ψέματα. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να πούμε στον κόσμο την αλήθεια. Και προς το εσωτερικό και προς το εξωτερικό. Στο μεν εσωτερικό να πούμε ότι φταίμε, πτωχεύσαμε αλλά τώρα είμαστε έτοιμοι να ξανακερδίσουμε την οικονομία και τη ζωή των παιδιών μας και προς το εξωτερικό ότι σφάλαμε αλλά και εσείς υπερβάλλετε και τώρα μας αδικείτε. Δυστυχώς, όχι μόνο δεν λένε την αλήθεια, αλλά προσπαθούν να δημιουργήσουν ψευδαισθήσεις ότι μας αδικεί η Ευρώπη. Πιστεύω πως ναι, έφτασε να μας αδικεί αλλά μόνοι μας ανοίξαμε τον τάφο μας.

– Υπουργός είπε πρόσφατα ότι το 2018 θα έχουμε ανάπτυξη που θα τρίβουμε τα μάτια μας.

– Αυτό μπορεί να γίνει αλλά όχι με ψέματα και τσαμπουκάδες. Χρειάζεται η αλήθεια και να το πιστέψουν πρώτα απ’ όλα οι Ελληνες επιχειρηματίες. Η ανάπτυξη θα ξεκινήσει από τους Ελληνες επιχειρηματίες. Αν ο ξένος δεν δει τον Ελληνα να επενδύει, δεν πρόκειται να έρθει να βάλει τα λεφτά του. Δεν είναι κορόιδο να έρθει να επενδύσει στην Ελλάδα όπου δεν επενδύει ο Ελληνας.

Αισθάνομαι υποχρέωσή μου να βοηθήσω τη Θεσσαλονίκη

– Κατά τη γνώμη σας ένας επιχειρηματίας θα ήταν καλύτερος πρωθυπουργός από έναν πολιτικό;

– Θα είμαι πολύ ξεκάθαρος. Για μένα δεν μπορεί να υπάρχει πρωθυπουργός ένας επιχειρηματίας. Διότι ο επιχειρηματίας είναι μαθημένος αλλιώς. Εκείνο όμως που μπορεί να υπάρχει είναι επιχειρηματίες βασικοί παράγοντες, που θα βοηθήσουν ένα πρωθυπουργό. Ο επιχειρηματίας δεν κάνει για πολιτικός, μπορούν όμως κάποιοι επιχειρηματίες να αναλάβουν κυβερνητικά πόστα για να πάνε την οικονομία μπροστά. Χρειάζονται τεχνοκράτες, γνώση και κοινή λογική.

– Εσάς σας ενδιαφέρει η πολιτική; Κάποια στιγμή είχατε εκδηλώσει την επιθυμία να γίνεται δήμαρχος Θεσσαλονίκης.

– Πολιτικός δεν ήμουν ούτε πρόκειται να γίνω. Λατρεύω όμως τη Θεσσαλονίκη, της χρωστάω αυτής της πόλης. Εδώ ήρθαν οι γονείς μου και οι παππούδες μου από τη Ραιδεστό. Το αισθάνομαι υποχρέωσή μου να βοηθήσω την πόλη που δέχθηκε μια επιχειρηματική οικογένεια από εκεί, η οποία καταστράφηκε, ξαναστάθηκε στα πόδια της και αναπτύσσεται εδώ και ογδόντα χρόνια. Λατρεύω επίσης την πόλη της Ραιδεστού γιατί είναι ίδια με τη Θεσσαλονίκη, κρατώ μάλιστα επαφή με τον δήμαρχό της.

Το όραμά μου ήταν και είναι μια Θεσσαλονίκη όπως ήταν πάντα, μια πόλη επιχειρηματικότητας, ανοιχτή στην καινοτομία και με ποιότητα ζωής. Η καινοτομία ήταν και παραμένει το άλφα και το ωμέγα για την πρόοδο της Ελλάδας και για μένα παραμένει το προσωπικό μου όραμα για την πόλη μας. Αυτό ήταν και το σχέδιό της υποψηφιότητάς μου για τη Θεσσαλονίκη το οποίο είχα συμπυκνώσει σε επτά πυλώνες ανάπτυξης.

– Πώς κρίνετε τα ανοίγματα του Μπουτάρη προς αυτή την κατεύθυνση;

– Εμένα μου αρέσουν. Ο Μπουτάρης υστερεί λίγο στο κομμάτι της επιχειρηματικότητας, ενώ είναι εξαιρετικός στον τομέα της κοινωνικής ευαισθησίας, του ανοίγματος της πόλης προς τον έξω κόσμο, στο γκρέμισμα των στερεότυπων. Είναι, αυτό, μια πολύ μεγάλη υπηρεσία που προσέφερε ο Μπουτάρης και μπράβο του. Εχει και το χάρισμα να το κάνει αυτό. Δεν ξέρω αν το έχω εγώ. Εγώ πιστεύω ότι θα είχα περισσότερο το χάρισμα της ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας. Στους στόχους μου ήταν να βοηθήσει ο δήμος την επιχειρηματικότητα, να συνδέσει το πανεπιστήμιο με τη βιομηχανική περιοχή της Σίνδου, να απευθυνθεί σε επιχειρήσεις του εξωτερικού για να αξιοποιήσουν το επιχειρηματικό και επιστημονικό προσωπικό της Θεσσαλονίκης. κ.ά.

Η φιλοξενία του Νίμιτς και οι προσπάθειες επίλυσης του Σκοπιανού

– Φιλοξενείτε στο σπίτι σας τον διαμεσολαβητή του ΟΗΕ για το Σκοπιανό Μάθιου Νίμιτς, τι συζητάτε μαζί του;

– Tον Νίμιτς τον συνάντησα για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του ’90 σ’ ένα συνέδριο για το Κυπριακό στην Οξφόρδη. Ακόμα δεν είχε καμία σχέση με τη διαπραγμάτευση με τα Σκόπια. Eκτοτε, συνδεθήκαμε και έγινε στη συνέχεια επίτιμος πρόεδρος της «Eνωσης για τη Δημοκρατία στα Βαλκάνια». Πιστέψαμε ότι θα μπορούσε να προσφέρει, είναι μορφωμένος άνθρωπος που ήξερε την περιοχή, με την καλή προαίρεση ενός καλού Aμερικανού που ήθελε να συμβιβάσει τα πράγματα. Και εκεί ήταν που μαλώναμε συνήθως. Oταν τον φιλοξενούσα στο σπίτι μου στον Τρίλοφο έξω από τη Θεσσαλονίκη μαζευόμασταν εκεί, ο Νίκος ο Μέρτζος και άλλοι και τον αρχίζαμε στη συζήτηση. Στην αρχή ο άνθρωπος δεν ήξερε πού να κρυφτεί. Μόνο ξύλο που δεν έπεφτε. Ερχονταν κατά καιρούς υπουργοί. Μαζευόμασταν δέκα-δώδεκα άτομα σε μια προσπάθεια να του δώσουμε να καταλάβει ότι άλλο τα παραμύθια και άλλο η πραγματικότητα.

– Μπορούσε ο Νίμιτς να λύσει το πρόβλημα;

– Δεν μπορούσε να το λύσει αλλά δεν βρήκε και πρόσφορο έδαφος ούτε από πλευράς δικής μας ούτε από πλευράς Σκοπίων για να διευκολύνει τα πράγματα. Υπήρξαν Ελληνες πολιτικοί, θυμόμαστε τον Μητσοτάκη, και Σκοπιανοί πολιτικοί που ήθελαν λύση. Τον Γκλιγκόροφ τον άκουσα με τα αυτιά μου στο γραφείο του να μιλάει για Σλαβομακεδονία. Πήγαμε και τον είδαμε με την «Ενωση για τη Δημοκρατία στα Βαλκάνια». Μας έλεγε, «καταλαβαίνω αυτά που λέτε, είμαστε όμως αναγκασμένοι να συγκρουστούμε στο πολιτικό επίπεδο». Τότε υπήρχε το ζήτημα της σημαίας με τη Βεργίνα και μας έλεγε ότι δέχεται μεγάλη πίεση αλλά πως ήταν έτοιμος να το τραβήξει πίσω, αν είχαμε πρόοδο στις διαπραγματεύσεις.

Λίγο «μασάζ» ακόμη

– Ηξερε το υπουργείο Εξωτερικών γι’ αυτά τα δείπνα;

– Ασφαλώς. Ποτέ δεν ήρθε ο Νίμιτς στο σπίτι μου και δεν είχα ενημερώσει πριν την κυβέρνηση, δεν του μετέφερα αυτά που μου είπαν ή δεν μετέφερα στο υπουργείο Εξωτερικών αυτά που μου είπε. Ποτέ μου δεν υποσχέθηκα στον Νίμιτς ότι δεν θα μεταφέρω αυτά που μου έλεγε.

– Είχε καταλήξει σε κάποια πρόταση;

– Είχε καταλάβει απολύτως ότι θέλουμε ένα σύνθετο όνομα κράτους που να χρησιμοποιείται παντού και να προσδιορίζει γεωγραφικά τη θέση του. Εκείνο που δεν καταλάβαινε ήταν το να μην υπάρχει γλώσσα μακεδονική και έθνος μακεδονικό. Κατά τη γνώμη μου είχε καταλάβει το όλο θέμα κατά 80% και ήθελε λίγο ακόμα «μασάζ».

– Ποιον στόχο εξυπηρετούσε η ίδρυση με πρωτοβουλία σας μετά την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, της «Ενωσης για τη Δημοκρατία στα Βαλκάνια;».

– «Ως πρόεδρος του ΣΒΒΕ τότε εγώ, αλλά και άλλοι επιχειρηματίες μπορούσαμε να δούμε εύκολα τη δυνατότητα επέκτασης της ελληνικής επιχειρηματικότητας στα Βαλκάνια. Ηταν φανερό όμως ότι υπήρχαν προβλήματα. Στις χώρες αυτές δεν γνώριζαν τον δυτικό τρόπο σκέψης και την κουλτούρα του επιχειρείν και είχαν πολλά μεταξύ τους προβλήματα με ρίζες στο παρελθόν. Υπήρχε ανάγκη για δημοκρατία και συμφιλίωση. Σε μια προσπάθεια να βοηθήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση τις χώρες στις οποίες θα δραστηριοποιούνταν οι Ελληνες επιχειρηματίες, συστήσαμε την ΕΔΒ. Ηταν ένα εργαλείο το οποίο ίδρυσαν επιχειρηματίες, άνθρωποι της αγοράς, της ελεύθερης οικονομίας και πλαισιώθηκε από ιστορικούς, πολιτικούς και επιστήμονες.

– Επιχειρήσατε να ξαναγράψετε και την ιστορία της περιοχής.

– Συμμετείχαν στην προσπάθεια ιστορικοί απ’ όλα τα Βαλκάνια. Τελειώσαμε τέσσερις τόμους της κοινής ιστορίας της Βαλκανικής, οι οποίοι έχουν την έγκριση των υπουργείων Παιδείας όλων των χωρών. Είναι στις βιβλιοθήκες όλων των κρατών πλην της Ελλάδας και της Τουρκίας. (γελάει). Στην Ελλάδα και στην Τουρκία μπλέξαμε τα θέματα της ιστορίας με την προπαγάνδα. Τα γνωστά στερεότυπα που μας συνοδεύουν.

– Σας κατηγόρησαν ότι η Ενωσή σας ήταν ενεργούμενο του Σόρος;

– Αυτά τα διέδιδαν κακόβουλοι άνθρωποι που έψαχναν για λάσπη. Αρκεί να σας πω ότι αν η «Ενωση για τη Δημοκρατία στα Βαλκάνια» στα είκοσι χρόνια λειτουργίας της δαπάνησε για τα πρότζεκτ της και πέντε εκατομμύρια ευρώ, τα χρήματα του ιδρύματος Σόρος ήταν 20.000. Τα υπόλοιπα ήταν από προγράμματα της Ε.Ε. και άλλες χορηγίες. Τα βιβλία και οι πρωτοβουλίες της ΕΔΒ έγιναν κυρίως με κοινοτικά χρήματα και μάλιστα αυστηρά επιλεγμένα και αξιολογημένα σε κάθε φάση. Αλλά οι ιστορίες αυτές είναι ιστορίες λάσπης.

Η συνάντηση

Φάγαμε στο εστιατόριο ALEGRO στο Μέγαρο Μουσικής από ένα ριζότο και μία σαλάτα. Ηπιαμε λευκό κρασί Μαλαγουζιά του φίλου του, Γεροβασιλείου. Στην αρχή παραγγείλαμε από ένα ποτήρι. Ως Bon viveur με ρώτησε: «Θα το καταφέρουμε ένα μπουκάλι;». «Να το δοκιμάσουμε», είπα. Το στραγγίξαμε. Σύνολο λογαριασμού, 75 ευρώ. Ηταν ανένδοτος…

Oι σταθμοί του

1944

Γεννιέται στη Θεσσαλονίκη.

1962

Αποφοιτά από το Αμερικανικό Κολέγιο «Ανατόλια».

1967

Ολοκληρώνει τις σπουδές στη Γεωπονική του ΑΠΘ και στην Αγγλία.

1970-1976

Εισέρχεται στην οικογενειακή επιχείρηση. Παντρεύεται τη Μαρία Χριστίδη και αποκτά τέσσερα παιδιά.

1993-2006

Πρόεδρος Συνδέσμου Βιομηχανιών Β. Ελλάδος, του Τεχνολογικού Πάρκου Θεσσαλονίκης, Ιδιωτικών Υποδομών Β. Ελλάδος της Πολιτιστικής Εταιρείας Επιχειρηματιών Β. Ελλάδος, του Ιδρύματος για τη Δημοκρατία στη ΝΑ Ευρώπη, του Ευρωπαϊκού Επιχειρηματικού Συμβουλίου BAC/SEE.

2010

Υποψήφιος δήμαρχος στη Θεσσαλονίκη.

2015

Ο όμιλος Ευθυμιάδη συμπληρώνει 80 χρόνια λειτουργίας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή