Το νέο γαλλογερμανικό στοίχημα

Το νέο γαλλογερμανικό στοίχημα

4' 47" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ. Τον Μάιο του 2012, ο Φρανσουά Ολάντ έχει μόλις εκλεγεί πρόεδρος της Γαλλίας. Βρίσκεται στο αεροπλάνο για την πρώτη του επίσκεψη στο Βερολίνο. Λίγα λεπτά μετά την απογείωση, κεραυνός χτυπάει το προεδρικό αεροσκάφος, αναγκάζοντάς το να επιστρέψει σε γαλλικό έδαφος. Πολλοί μιλούν για το περιστατικό αυτό ως ένα σημάδι σε μια σχέση που τελικά ποτέ δεν απογειώθηκε, με τη χημεία ανάμεσα στον κ. Ολάντ και την κ. Μέρκελ να είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Ακόμα και στην πρώτη τους συνάντηση, εκείνο τον Μάιο, η Γερμανίδα πολιτικός δεν δίστασε να «παγώσει» οποιαδήποτε σχέδια είχε ο τότε νέος Γάλλος πρόεδρος για επίτευξη περισσότερης χαλάρωσης και ευελιξίας των δημοσιονομικών κανόνων της Ε.Ε.

Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, ο Εμανουέλ Μακρόν δύσκολα θα μπορούσε να έχει μία πιο θερμή υποδοχή στο Βερολίνο στο πρώτο του ταξίδι στο εξωτερικό, καθώς η κ. Μέρκελ τον υποδέχτηκε σχεδόν με ενθουσιασμό. «Υπάρχει μαγεία σε κάθε νέα αρχή», φαίνεται να είπε στον νέο Γάλλο πρόεδρο, αναφερόμενη σε ένα απόφθεγμα του Ερμαν Εσσε, προσθέτοντας όμως ότι «η μαγεία έχει διάρκεια μόνο όταν υπάρχουν αποτελέσματα».

Στα επόμενα πέντε χρόνια ο Εμανουέλ Μακρόν θα κληθεί να αποδείξει κατά πόσον η γαλλογερμανική μηχανή που κινεί την Ε.Ε. από την ίδρυσή της θα πάρει μία νέα ώθηση ή η γαλλική μηχανή θα συνεχίσει να σβήνει με καταστροφικές πλέον συνέπειες για όλη τη Γηραιά Ηπειρο. Θα τον βοηθήσει άραγε το Βερολίνο με αυτή την ώθηση, με ποιο τρόπο, σε ποιους τομείς και γιατί;

Παρόλο που στο Βερολίνο παρακολουθούσαν τις γαλλικές εκλογές με κομμένη την ανάσα, μόλις φάνηκε ότι το ακροδεξιό κόμμα της Μαρίν Λεπέν δεν θα βγει πρώτο, άρχισαν να ακούγονται όλο και περισσότερο οι γερμανικές φωνές που τόνιζαν ότι «δεν θα ξεκινήσουμε συζητήσεις με το Παρίσι που ξεπερνούν τις κόκκινες γραμμές μας». Και αυτές δεν είναι άλλες από τα γνωστά γερμανικά θέματα ταμπού, όπως η συζήτηση για τη δημιουργία ευρωομολόγου, την ανάγκη θέσπισης ενός κοινού υπουργού Οικονομικών της Ευρωζώνης ή τη χαλάρωση των δημοσιονομικών στόχων.

Από την άλλη, όμως, στα υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια του Βερολίνου γνωρίζουν ότι αν δεν πετύχει ο νέος Γάλλος πρόεδρος, σε δυο-τρία χρόνια οι φόβοι για το τι θα γίνει στη Γαλλία θα επανέλθουν δριμύτεροι και θα έχουν και οι ίδιοι πλέον μέρος της ευθύνης. «Υπάρχει η επιθυμία στην καγκελαρία να υποστηρίξει τον Μακρόν», λέει ο διευθυντής μελετών του Ινστιτούτου EPC στις Βρυξέλλες, Γιάννης Εμμανουηλίδης, καθώς, όπως προσθέτει, «αυτό που φοβούνται περισσότερο είναι η αποτυχία του».

Αυτό όμως που είναι ξεκάθαρο σε Παρίσι, Βερολίνο και Βρυξέλλες είναι ότι για να γίνει οποιαδήποτε συζήτηση με την κ. Μέρκελ (σε περίπτωση επανεκλογής της) ο κ. Μακρόν θα πρέπει να αποδείξει ότι πρώτα θα κάνει μεταρρυθμίσεις στο σπίτι του και μετά θα ζητήσει άλλες από τους εταίρους του. «Δεν μπορεί να ζητήσει ευρωπαϊκές μεταρρυθμίσεις αν δεν αποδείξει ότι μπορεί πρώτα να κάνει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις σε εθνικό επίπεδο», λέει ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Κοινοβούλιο, κ. Μ. Βέμπερ, και επαναλαμβάνει πολλές φορές ο Γερμανός πολιτικός ότι «πρώτα πρέπει να γίνει η δουλειά στο Παρίσι και μετά στις Βρυξέλλες».

Το σκεπτικό αυτό δεν είναι άγνωστο στον κ. Μακρόν. Ενας από τους πιο κοντινούς του συμβούλους στα οικονομικά θέματα, ο οικονομολόγος Ζαν Πισανί Φερί, έλεγε σε μια εκδήλωση την περασμένη εβδομάδα στις Βρυξέλλες πως «η δουλειά ξεκινάει στο σπίτι λύνοντας τα εσωτερικά προβλήματα» και ότι ο κ. Μακρόν «δεν έχει καμία διάθεση να πει στους γείτονες και εταίρους του ότι θα πρέπει να του λύσουν τα προβλήματά του».

Αλλωστε ο κ. Μακρόν έχει τουλάχιστον έξι μήνες για να δείξει ότι είναι αποφασισμένος να βάλει σε τάξη τα του οίκου του, καθώς οποιοσδήποτε συμβιβασμός μεταξύ Βερολίνου και Παρισιού δεν μπορεί να γίνει πριν από τις αρχές του επόμενου έτους, αφού έχει ορκιστεί η νέα γερμανική κυβέρνηση. Μέχρι τότε θα έχει και ο κ. Μακρόν τον χρόνο να παρουσιάσει μερικά επιτεύγματα που θα δείξουν την πυγμή και την αποτελεσματικότητά του στην κ. Μέρκελ, πριν ξεκινήσει οποιαδήποτε διαπραγμάτευση με το Βερολίνο.

Τρεις κατηγορίες

Οποια και να είναι αυτή η περαιτέρω συνεργασία δεν θα είναι «επαναστατική», τονίζει ο κ. Εμμανουηλίδης, αλλά μία «πραγματικά φιλόδοξη δέσμη μέτρων» που θα συμφέρει και τις δύο πλευρές και εστιάζει τη μελλοντική συνεργασία στις παρακάτω τρεις βασικές κατηγορίες.

1. Οικονομία, εμβάθυνση Ευρωζώνης αλλά και της πραγματικής οικονομίας. Ο κ. Μακρόν θα προσπαθήσει να βάλει λίγο φρέσκο αέρα στην οικονομική πολιτική της Ευρωζώνης, ενώ αναμένεται να ζητήσει περισσότερη δημοσιονομική ευελιξία και αύξηση των επενδύσεων. «Είναι πιθανό να συζητηθεί η δημιουργία ενός προϋπολογισμού της Ευρωζώνης που θα συνδεθεί με την ανάπτυξη των υποδομών και τον οποίο θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν οι χώρες που κάνουν μεταρρυθμίσεις», δηλαδή όποια χώρα κάνει μεταρρυθμίσεις στην οικονομία της να «επιβραβεύεται» με κεφάλαια για επενδύσεις στις υποδομές της από ένα νέο ταμείο της Ευρωζώνης. Στην πραγματική οικονομία, ο κ. Εμμανουηλίδης αναφέρει ότι θα μπορούσαν να ολοκληρωθούν οι μεταρρυθμίσεις στην κοινή αγορά αλλά και στην ενεργειακή ένωση. Οσον αφορά τη δημιουργία ενός υπουργού Οικονομικών της Ευρωζώνης, ο κ. Σόιμπλε ήδη απέρριψε μία τέτοια πρόταση λέγοντας ότι δεν είναι αναγκαίο, αλλά η σκέψη για μονιμοποίηση του προέδρου του Eurogroup βρίσκεται ακόμα στο τραπέζι.

2. Ασφάλεια. Περισσότερη συνεργασία στην εξωτερική ασφάλεια, χωρίς όμως να αναμένουμε κάτι ριζοσπαστικό όπως την ίδρυση ενός ευρωπαϊκού στρατού. Οι Γερμανοί, σύμφωνα με τον κ. Εμμανουηλίδη, έχουν να κερδίσουν πολλά από τους Γάλλους στον τομέα αυτό, καθώς η Γερμανία δεν έχει τη γαλλική στρατηγική δύναμη. Η Γαλλία είναι πολύ πιο έτοιμη και από πλευράς εξοπλισμού αλλά και στρατηγικής κουλτούρας να επέμβει σε περιπτώσεις ανάγκης απ’ ό,τι οι Γερμανοί. Οταν μιλάμε για συμφωνία Γαλλίας – Γερμανίας δεν είναι μόνο το ευρωπαϊκό σκέλος της αλλά και το διμερές, όπως συνεργασία στις αμυντικές προμήθειες αλλά και σε κοινές ασκήσεις ή στρατιωτικές δυνάμεις.

3. Μεταναστευτικό. Περισσότερη συνεργασία στην προστασία των εξωτερικών συνόρων. «Δεν είναι το θέμα που θα διαμορφώσει όλη τη γαλλογερμανική συμφωνία, αλλά παραμένει σημαντικό», καταλήγει ο κ. Εμμανουηλίδης.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή