Κλασικοί τρόποι «απόδρασης» από την καθημερινότητα και τη ρουτίνα είναι ένα ταξίδι, ένα παραπάνω ποτηράκι, μία ή και περισσότερες παρτίδες τάβλι. Αλλες αποδράσεις, όμως, χαρίζουν μεγαλύτερες συγκινήσεις. Σε απελευθερώνουν και σε εξημερώνουν μαζί. Μία από αυτές είναι το θαλάσσιο σκι με την ελευθερία του υγρού στοιχείου και την αδρεναλίνη της ταχύτητας. Ποιος είναι ο απώτερος στόχος; Σωματική εκτόνωση και πάνω απ’ όλα ψυχική απόδραση. Μια σύντομη φυγή από τα καθιερωμένα πράγματα της ζωής για να γεμίσουν οι μπαταρίες. Καλοκαίρι και τις ζεστές ημέρες του χειμώνα κάποιοι βουτούν –με εξοπλισμό ένα σωσίβιο, γάντια και στολή– στις ήμερες επιφάνειες του θαλάσσιου και γλυκού νερού για να γλιστρήσουν με όσο το δυνατόν υψηλότερες ταχύτητες.
Είναι ένα απόλυτα εθιστικό άθλημα. Ενα πασάζ διαρκεί μερικά δευτερόλεπτα. Ενα σετ από έξι πασάζ διαρκεί ένα τέταρτο. Θα αναρωτιέται κανείς γιατί να οδηγήσει κανείς μία, δύο ή και περισσότερες ώρες μακριά από την Αθήνα για να γευθεί μια τόσο σύντομη απόλαυση. Η απάντηση είναι πως κάθε στάδιο είναι μέρος μιας απολαυστικής ιεροτελεστίας και ενός προσωπικού στοιχήματος.
Στην απόλυτα ήρεμη και επίπεδη επιφάνεια του νερού, όταν η αντανάκλαση του τοπίου είναι φωτογραφική, ο σκιέρ φθάνει έως και τα 90 χλμ. για να περάσει τις έξι μπάλες ενός πασάζ στον στίβο. Η φυγόκεντρος δύναμη που αναπτύσσεται όταν ο σκιέρ κόβει πίσω από το σκάφος για να περάσει από τις μονές στις ζυγές μπάλες χαρίζει μία από τις μεγαλύτερες απολαύσεις στον κόσμο των σπορ.
Καϊάφας, Αγρίνιο, Ιωάννινα, Πόρος, Πόρτο Χέλι και Αλίαρτος προσφέρουν τις ιδανικές συνθήκες. Οι γαλήνιες επιφάνειες μιας λίμνης, λιμνοθάλασσας ή ενός κόλπου προστατευμένου από τους ανέμους της θάλασσας προσφέρουν ιδανικές συνθήκες. Η Ελλάδα πληροί τις προϋποθέσεις για να προσελκύσει το συγκεκριμένο είδος αθλητικού τουρισμού. Ηδη ερασιτέχνες και επαγγελματίες σκιέρ την επισκέπτονται κάθε χρόνο από όλες τις γωνιές του κόσμου, αποφέροντας σταθερό εισόδημα στις τοπικές κοινωνίες καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Ξεκινώντας από τα 43 χλμ. για τους αρχάριους, η ταχύτητα του σκάφους επιταχύνεται μέχρι τα 58 χλμ. Οσο αυξάνεται η ταχύτητα του σκάφους και κονταίνει το σκοινί, τόσο στενεύουν τα περιθώρια λάθους και απαιτείται μεγαλύτερη ακρίβεια. Μόλις ο αθλητής περάσει τον στίβο στη μέγιστη ταχύτητα, τότε αρχίζει σταδιακά να κονταίνει το σκοινί από 18 μέτρα μέχρι και τα 9,75 μέτρα που είναι το παγκόσμιο ρεκόρ. Η ηρεμία μιας υδάτινης επιφάνειας είναι απαραίτητη για να αξιοποιήσει ο σκιέρ κυριολεκτικά κάθε χιλιοστό στα 11,5 μέτρα που χωρίζει το σκάφος από τις μπάλες και να περάσει τον στίβο.
Το άθλημα αυτό απαιτεί μεγάλη φυσική δύναμη, τεχνική και λεπτομέρεια σε κάθε κίνηση του σκιέρ για να είναι σταθερός όσο γλιστράει στην επιφάνεια του νερού. Ο σκιέρ πρέπει να καλλιεργήσει μεγάλη ακρίβεια στην παραμικρή του κίνηση και να βρει τον κατάλληλο ρυθμό. Χρειάζονται αμέτρητα πασάζ και ρωμαλέα υπομονή. Ομως, η συγκέντρωση που απαιτείται είναι θεραπευτική και η επαφή με την ταχύτητα απελευθερωτική. Και όλα αυτά μέσα σε ένα τέταρτο της ώρας.