Αποψη: Απομακρύνεται η συζήτηση περί απομείωσης χρέους;

Αποψη: Απομακρύνεται η συζήτηση περί απομείωσης χρέους;

3' 47" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η ​​συζήτηση για το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών και την όποια επίδρασή τους στο θέμα της απομείωσης του ελληνικού χρέους είναι κατά κάποιο τρόπο παραπλανητική. Εάν εμείς πράξουμε όσα έχουμε συμφωνήσει με τους εταίρους μας, τότε αφενός μεν θα διευκολύνουμε την έξοδό μας στις διεθνείς χρηματοοικονομικές αγορές, αφετέρου δε θα δώσουμε νέα ώθηση στο μείζον (για εμάς) θέμα της περαιτέρω απομείωσης του ελληνικού χρέους, ανεξάρτητα από το πώς διαμορφώνονται οι πολιτικές «ισορροπίες» στη Γερμανία. Δυστυχώς όμως, δεν βοηθάμε εμείς, ως Ελληνες, την όλη κατάσταση. Εξηγούμαι πάραυτα.

Την Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου η World Bank δημοσίευσε τα τελευταία στατιστικά στοιχεία (για το έτος 2016) τα οποία καταγράφουν τις ανά χώρα εξελίξεις σε θέματα διαρθρωτικών αλλαγών. Τα στοιχεία αυτά σίγουρα παρακολουθούνται από τους ανά την υφήλιο επίδοξους επενδυτές και επομένως δημιουργούν θετικό ή αρνητικό κλίμα στις όποιες σκέψεις (ή διαθέσεις) τους να επενδύσουν τα κεφάλαιά τους.

Πραγματικά, μου προξενεί μεγάλη εντύπωση ότι τα παραπάνω στοιχεία αγνοήθηκαν σε μεγάλο βαθμό τόσο από τα οικονομικά επιτελεία της κυβέρνησης και αντιπολίτευσης όσο και από τους οικονομικούς σχολιαστές των όσων διαδραματίζονται στην ελληνική οικονομία.

Μεταξύ λοιπόν 215 κρατών, η World Bank (http://info.worldbank.org/governance/wgi/#home) μας κατατάσσει, για το 2016, πολύ χαμηλότερα από τις υπόλοιπες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας σε σχέση με τις επιδόσεις μας στον καλούμενο δείκτη «κυβερνητικής αποτελεσματικότητας» (government effectiveness), ο οποίος καταγράφει την ποιότητα των παρεχόμενων δημοσίων υπηρεσιών και τον βαθμό ανεξαρτησίας του κρατικού μηχανισμού από πολιτικές πιέσεις. Προξενεί επιπλέον θλιβερή εντύπωση ότι η επίδοση της χώρας μας στον δείκτη κυβερνητικής αποτελεσματικότητας χειροτέρευσε το 2016 σε σχέση με το 2015. Και τούτο, επειδή η Ελλάδα κατέγραψε πτώση από το 64,4 εκατοστιαίο σημείο το 2015 στο 62,5 εκατοστιαίο σημείο το 2016. Εκεί δηλαδή που το σύμπαν αναγνώριζε ότι το 2015 (με την «περήφανη» διαπραγμάτευση του τότε οικονομικού επιτελείου σε συνδυασμό με το ανεκδιήγητο δημοψήφισμα Τσίπρα, αλλά και την επιβολή των capital controls) αποτελούσε ένα από τα χειρότερα έτη (αν όχι το χειρότερο έτος) των τελευταίων δεκαετιών, έρχεται τώρα η World Bank να μας ενημερώσει ότι το 2016 το ελληνικό κράτος λειτούργησε ακόμα χειρότερα από το 2015. Επιπλέον δε, η επίδοσή μας για το 2016 αποτελεί τη χειρότερη δυνατή της τελευταίας εικοσαετίας…

Τα δυσάρεστα οικονομικά νέα τα οποία κομίζει η World Bank δυστυχώς συνεχίζονται και στις επιδόσεις μας σε θέματα επενδύσεων, τα οποία έχει θέσει ως άμεση προτεραιότητα της κυβέρνησής του ο κ. Τσίπρας. Πράγματι, η Ελλάδα κατέγραψε ακόμα μεγαλύτερη πτώση στον δείκτη «ποιότητας των θεσμών και κανονισμών» (regulatory quality), ο οποίος καταγράφει την ικανότητα του κράτους να δημιουργεί και να εφαρμόζει πολιτικές οι οποίες παροτρύνουν την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα. Σύμφωνα λοιπόν με τη World Bank, η Ελλάδα κατέπεσε από το 66,8 εκατοστιαίο σημείο το 2015 στο 59,1 εκατοστιαίο σημείο το 2016. Σημειώνω επιπλέον ότι, για το 2016, βρισκόμαστε σε χειρότερη θέση από τις γειτονικές Αλβανία (αυτή βρίσκεται στο 60,5 εκατοστιαίο σημείο) και Βουλγαρία (αυτή βρίσκεται στο 73,5 εκατοστιαίο σημείο) αλλά (ευτυχώς) μόλις και ξεπερνάμε τη γειτονική FYROM (η οποία βρίσκεται στο 58,6 εκατοστιαίο σημείο).

Αυτά βλέπουν (ή ξαναβλέπουν) οι όποιοι επίδοξοι επενδυτές και δυσκολεύονται να επενδύσουν στην ελληνική οικονομία η οποία, σύμφωνα με τη World Bank, παραμένει σχετικά μη φιλική προς επενδύσεις. Τα στοιχεία της World Bank προστίθενται στα ήδη αρνητικά στοιχεία του World Economic Forum, το οποίο το 2017-2018 μας κατατάσσει (http://reports.weforum.org/global-competitiveness-index-2017-2018/competitiveness-rankings/#series=EOSQ041) μόλις στην 106η θέση (!) μεταξύ 137 κρατών σε σχέση με το κατά πόσον εμπιστεύονται οι Ελληνες πολίτες τους Ελληνες πολιτικούς. Για ποιο λοιπόν λόγο οι (ξένοι) επενδυτές θα ρισκάρουν τα κεφάλαιά τους σε μια χώρα η οποία διευθύνεται από πολιτικούς τους οποίους εμείς οι γηγενείς δεν εμπιστευόμαστε;

Τα παραπάνω σίγουρα επιβαρύνουν το επενδυτικό κλίμα στην Ελλάδα, κάτι που ίσως εξηγεί, ίσως ως πρώτη (;) προειδοποιητική βολή, την οικονομική «ψυχρολουσία» από την ανακοίνωση της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, σύμφωνα με την οποία το δεύτερο τρίμηνο του 2017 οι επενδύσεις κατέρρευσαν κατά 17,1% σε ετήσια βάση.

Ανεξάρτητα λοιπόν από το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών, τα παραπάνω στοιχεία δεν πρόκειται να περάσουν απαρατήρητα από τους φίλους της τρόικας. Γερμανοί (και μη) πολιτικοί (και μάλλον δικαίως) θα μας δηλώσουν: Καλό θα ήταν να τακτοποιήσετε πρώτα τα του οίκου σας και μετά συζητάμε την όποια απομείωση του ελληνικού χρέους.

Σε κάθε περίπτωση, τα αρνητικά στοιχεία για την Ελλάδα σε θέματα διαρθρωτικών αλλαγών καθιστούν περισσότερο από ποτέ επιτακτική την επίσημη σύνδεση της απομείωσης του χρέους με την πρόοδό μας σε θέματα κυβερνητικής αποτελεσματικότητας (ή/και ποιότητας θεσμών και κανονισμών). Μόνο τότε ο κ. Τσίπρας (ή ο κάθε πρωθυπουργός) θα «πιέζει» τους υπουργούς του για εκσυχρονισμό του κρατικού μηχανισμού…

* Ο κ. Κώστας Μήλας είναι καθηγητής και πρόεδρος του Ερευνητικού Τομέα στο Τμήμα Οικονομικών, Χρηματοοικονομικών και Λογιστικής, University of Liverpool.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή