«Η ελευθερία της εγκύου σε τεχνητή διακοπή της κύησης είναι νομοθετικά κατοχυρωμένη στη χώρα μας από το 1986 και δεν μπορεί η άσκηση αυτού του δικαιώματος να εξαρτάται “από όρους ή διαδικασίες χωρίς νομικό έρεισμα”», σημειώνει ο Συνήγορος του Πολίτη Ανδρέας Ποττάκης, στο πόρισμά του σχετικά με την άρνηση των αναισθησιολόγων του νοσοκομείου Σάμου να συμμετέχουν σε παρόμοιες επεμβάσεις για λόγους συνείδησης. Το πόρισμα εκδόθηκε χθες και εστάλη στον υπουργό Υγείας Ανδρέα Ξανθό.
Η υπόθεση είχε δημοσιοποιηθεί τον Μάιο του 2017, εγείροντας σοβαρά ερωτήματα για τη δυνατότητα άσκησης του δικαιώματος στη διακοπή της κύησης από τις γυναίκες στη Σάμο, ειδικότερα των οικονομικά ασθενέστερων στρωμάτων, καθώς υπάρχει μόνο ένα δημόσιο νοσοκομείο στο νησί. Ως εκ τούτου η Αρχή προχώρησε σε αυτεπάγγελτη έρευνα, πραγματοποιώντας και αποστολή στο νησί.
Οσον αφορά τα συγκεκριμένα περιστατικά, το πόρισμα σημειώνει πως «υπήρξε μια αιφνίδια και συλλογική μεταστροφή ιατρών σε θέματα συνείδησης, αφού στα χρόνια που υπηρετούν στο Γενικό Νοσοκομείο Σάμου δεν προβλήθηκε στο παρελθόν σχετικό αίτημα. Προέκυψε με σαφήνεια ότι η άρνηση συνδέεται με προβλήματα συνεργασίας των ιατρών που την προέβαλαν με άλλους συναδέλφους τους». Με βάση αυτά ο Συνήγορος του Πολίτη υπογραμμίζει την «υποχρέωση της διοίκησης να διερευνήσει την ενδεχόμενη διάπραξη πειθαρχικού παραπτώματος».
Αναφορικά με το δικαίωμα των γιατρών σε άρνηση διακοπής κύησης για λόγους συνείδησης, ο Συνήγορος σημειώνει πως «είναι απολύτως κατοχυρωμένο και θα πρέπει να το λαμβάνουν υπόψη οι διοικητικές αρχές των δημόσιων νοσοκομείων κατά τον προγραμματισμό και την οργάνωσή τους, ιδίως όταν πρόκειται για ιατρούς που, όπως στη διερευνώμενη περίπτωση, είναι οι μόνοι αναισθησιολόγοι του μοναδικού δημοσίου νοσοκομείου του νησιού». Επιπλέον όμως ο Συνήγορος σημειώνει πως η άσκηση του εν λόγω δικαιώματος των ιατρών «δεν είναι ανεξέλεγκτη».
Ο Συνήγορος του Πολίτη ζητεί να ληφθεί μέριμνα για την εξισορρόπηση της άσκησης του δικαιώματος άρνησης για λόγους ηθικής συνείδησης με την εκπλήρωση των υπηρεσιακών καθηκόντων των ιατρών του δημόσιου συστήματος υγείας. Ενδεικτικά προτείνεται οι ιατροί του δημόσιου συστήματος υγείας να δηλώνουν εγκαίρως, ήδη κατά την πρόσληψη, την όποια αντίρρηση συνείδησης, όσο και τη μεταγενέστερη αλλαγή των πεποιθήσεών τους, έτσι ώστε να μπορούν οι αρμόδιες υπηρεσίες να προχωρούν στον κατάλληλο προγραμματισμό.