Σε βραβευμένο με τρία αστέρια Μισελέν εστιατόριο του Τόκιο, σε πολυτελές σαλέ της Ελβετίας, σε exclusive club του Μανχάταν; Πού νομίζετε ότι σερβίρεται το πιο ακριβό πιάτο στον κόσμο; Κι όμως σε κανένα από αυτά τα μέρη που οι περισσότεροι, η αλήθεια είναι, θα σκεφτόμασταν πρώτα.
Το πιο ακριβό πιάτο σερβίρεται στο Νότιο Σουδάν. Και η εξήγηση είναι πολύ απλή, καθώς το κόστος για ένα πιάτο φαγητό στις πιο φτωχές χώρες του πλανήτη κυμαίνεται σε απίστευτα υψηλότερα επίπεδα σε σχέση με τις χώρες της Δύσης. Για παράδειγμα, κάποιος που ζει στη Νέα Υόρκη θα χρειαστεί να ξοδέψει 0,6% του καθημερινού του εισοδήματος για μια φασολάδα, ενώ κάποιος που ζει στο Νότιο Σουδάν θα χρειαστεί για την ίδια φασολάδα το 155% των ημερήσιων εσόδων του. Ας δούμε το παράδειγμα με βάση το κόστος παραγωγής του συγκεκριμένου πιάτου. Στη Νέα Υόρκη είναι 1,20 δολάρια, στη Σομαλία 42,12, στη Μοζαμβίκη 61,92, στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό 82,10, στην πόλη Ντεΐρ Εζόρ της Συρίας 190,11, στο Νότιο Σουδάν 321,70 δολάρια. Η φτωχή χώρα της Ανατολικής Αφρικής είναι η τελευταία στη λίστα της έρευνας με τίτλο «Counting the beans: The true cost of food around the world» (Mετρώντας τα φασόλια: Το πραγματικό κόστος του φαγητού στον κόσμο). Πραγματοποιήθηκε από το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Επισίτισης (WFP) σε συνεργασία με την εταιρεία πιστωτικών καρτών Mastercard και αποκαλύπτει εξαιρετικά ενδιαφέροντα στοιχεία, ταυτόχρονα όμως και εξόχως αποκαρδιωτικά για όσους ρομαντικούς ονειρεύονται έναν κόσμο όπου κανείς δεν θα πεινάει και όλοι θα απολαμβάνουν τουλάχιστον τα βασικά.
Η πραγματικότητα είναι δυστυχώς τελείως διαφορετική. Οσο υπάρχουν χώρες που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση ή σε εμφύλιες διενέξεις, που μαστίζονται από οικονομική κρίση, χώρες όπου οι βασικές δομές έχουν καταρρεύσει, οι ελλείψεις είναι σοβαρότατες και έχουν τεράστιο πρόβλημα ασφάλειας, εκατομμύρια άνθρωποι θα στερούνται τα απολύτως στοιχειώδη. Το 2016 υπέφεραν από πείνα 795 εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο. Αριθμός που σύμφωνα με τους ειδικούς το 2017 θα εμφανιστεί αυξημένος.
Η έρευνα του WFP έχει πολλές παραμέτρους. Μία απ’ αυτές εστιάζει στη σημασία της παροχής σχολικών γευμάτων. Σε πολλές φτωχές χώρες, γονείς προβληματίζονται για το αν θα πρέπει να στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο ή σε κάποια δουλειά για να βοηθήσουν στη συντήρηση της οικογένειας. Με τη δωρεά γευμάτων σε σχολεία αυτό το πρόβλημα σε κάποιο βαθμό αναχαιτίζεται. Επιπλέον, έρευνα που έγινε στη Σρι Λάνκα, συνέδεσε τα σχολικά γεύματα με την καλή εκπαιδευτική πορεία και την αύξηση της παραγωγικότητας. Παιδιά που συμμετείχαν για δέκα χρόνια σε πρόγραμμα επισίτισης σε σχολεία έφτασαν να κερδίζουν έως και 5% περισσότερα χρήματα ως εργαζόμενοι ενήλικες.