«Σαμποτάζ στο Λονδίνο» έγραφε χθες με πηχυαίους τίτλους η «Εφημερίδα των Συντακτών», αναφερόμενη στην ενημέρωση που έκανε η «φερόμενη ως άτυπη σύμβουλος του Κυριάκου Μητσοτάκη», Μιράντα Ξαφά, σε ξένους επενδυτές στη βρετανική πρωτεύουσα. Διάβασα το ρεπορτάζ περί δολιοφθοράς και άκουσα την υπουργό Διοικητικής Ανασυγκρότησης Ολγα Γεροβασίλη να αποκαλεί τη συμπεριφορά της «ανθελληνική». Παράλληλα, το Μαξίμου έκανε νύξεις «για πράξη που εισέρχεται στη σφαίρα της Δικαιοσύνης».
Με την κ. Ξαφά με χωρίζει ιδεολογική άβυσσος, αλλά είναι σαφές ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με μια κατάφωρα άδικη δαιμονοποίησή της που γεννά ερωτήματα. Τι ακριβώς θα πει «φερόμενη ως άτυπη σύμβουλος» ή «συνομιλήτρια» του Κ. Μητσοτάκη, όπως αναφέρει η εφημερίδα; Προφανώς, ο αρχηγός της αντιπολίτευσης μιλάει με 100 ανθρώπους κάθε μέρα. Είναι αυτό ποινικό αδίκημα για τους συνομιλητές του; Είναι ταυτισμένος ο κ. Μητσοτάκης με όλους όσοι συζητούν μαζί του; Η κ. Ξαφά ήταν απολύτως συνεπής προς τις απόψεις της και την περιγραφή της οικονομικής κατάστασης στη χώρα. Είπε τη γνώμη της, δεν είχε σκοπό να υπονομεύσει τη χώρα, όπως διατείνεται το Μαξίμου. Οι ξένοι επενδυτές δεν είναι, άλλωστε, ηλίθιοι. Προτού τοποθετήσουν τα χρήματά τους έχουν μιλήσει και με εκπροσώπους της ελληνικής κυβέρνησης ή, τέλος πάντων, με οικονομολόγους που αποτιμούν θετικότερα την τρέχουσα οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα. Η ανησυχία, λοιπόν, της ελληνικής κυβέρνησης ότι το μπρίφινγκ της κ. Ξαφά θα πλήξει την ελληνική οικονομία είναι σαν να αμφισβητεί τα δικά της επιτεύγματα. Δεν μπορεί μόνη της η Μιράντα Ξαφά να γκρεμίσει το τραπεζικό σύστημα της χώρας και να το οδηγήσει σε νέα ανακεφαλαιοποίηση, επειδή έφαγε ένα πρωινό στο Λονδίνο.
Παράλληλα, υπάρχει μια υπερευαισθησία σε θέματα που αφορούν τη στάση της αντιπολίτευσης και μια υπαισθησία απέναντι στα κυβερνητικά πεπραγμένα. Δεν έχουμε ακούσει π.χ. μια σαφή αυτοκριτική για την «περήφανη διαπραγμάτευση» του Γιάνη Βαρουφάκη, που στοίχισε μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια στη χώρα, ούτε έχει αναληφθεί κάποια πολιτική ευθύνη εκ μέρους του Ελληνα πρωθυπουργού. Από την άλλη, στελέχη της κυβέρνησης θεωρούν ότι απολαμβάνουν πλήρη ασυλία παρά τις σοβαρές καταγγελίες εις βάρος τους για περίεργες συναλλαγές με μεσάζοντες και συνομιλίες με βαρυποινίτες. Το συμπέρασμα είναι καλύτερα να είσαι βαρυποινίτης παρά «ανθέλληνας».