Οι διπλωματικές διεργασίες για την επίτευξη συμφωνίας μεταξύ Αθηνών και Σκοπίων για την επίλυση του ονοματολογικού εξελίσσονται με πυρετώδεις ρυθμούς, αλλά η προσπάθεια του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα να «ανακατέψει» την εγχώρια «πολιτική κουζίνα» με όχημα την ΠΓΔΜ οδηγείται σε αδιέξοδο.
Ο κ. Τσίπρας, όταν έφερε σε πρώτο πλάνο στη δημόσια συζήτηση την υπόθεση της ονομασίας της ΠΓΔΜ, μεταδίδοντας πως οι όποιες αποφάσεις δεν αφορούν τον κυβερνητικό συνασπισμό ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αλλά το ελληνικό Κοινοβούλιο, είχε έναν τριπλό στόχο: να διχάσει τη Ν.Δ., να ρυμουλκήσει το Κίνημα Αλλαγής προς τον ΣΥΡΙΖΑ και να ενισχύσει τον κ. Π. Καμμένο. Ομως, από τις τελευταίες εξελίξεις προκύπτει πως ακόμη και εάν οι διαπραγματεύσεις με την ΠΓΔΜ ολοκληρωθούν με επιτυχία, το πιθανότερο είναι κανένας από τους ανωτέρω στόχους να μην επιτευχθεί.
Σύμφωνα με πληροφορίες, παρότι η Αθήνα επιχειρεί τα τελευταία εικοσιτετράωρα να ρίξει τους τόνους, οι διαβουλεύσεις με τα Σκόπια βρίσκονται πλέον σε προχωρημένο στάδιο, με το όνομα Νοva Macedonia –με σλαβικούς χαρακτήρες– να θεωρείται επί της αρχής ένα κοινά αποδεκτό πλαίσιο συμφωνίας. Κατά τις ίδιες πηγές, θεωρείται ρεαλιστικός στόχος μέχρι τις αρχές Απριλίου να έχει διαμορφωθεί ένα συνολικό πακέτο, που θα τεθεί προς έγκριση στο εσωτερικό των δύο χωρών. Το πρώτο βήμα, βεβαίως, θα πρέπει να γίνει από την κυβέρνηση Ζάεφ που θα κληθεί να περάσει τη συμφωνία από τη Βουλή και ενδεχομένως να προχωρήσει σε δημοψήφισμα. Εν συνεχεία, ενόψει της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ, το «μπαλάκι» θα περάσει στο ελληνικό γήπεδο, με τον κ. Τσίπρα να αποφασίζει εάν θα εισηγηθεί προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλο τη σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών ή θα στραφεί απευθείας στη Βουλή.
Ομως, όπως προαναφέρθηκε, ο σχεδιασμός του κ. Τσίπρα για μικροκομματικά οφέλη με όχημα το Σκοπιανό έχει πέσει ήδη στο κενό. Ο πρόεδρος της Ν.Δ. Κυρ. Μητσοτάκης έθεσε τον πήχυ για αποδοχή της συμφωνίας στο «Βουκουρέστι – plus» (ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, για όλες τις χρήσεις έναντι όλων [erga omnes] και αποκήρυξη κάθε έκφρασης ή δράσης αλυτρωτισμού), έχοντας μάλιστα τη σύμφωνη γνώμη των κορυφαίων παραγόντων της παράταξης. Η αποδοχή της συγκεκριμένης θέσης επί της ουσίας αποτρέπει το ενδεχόμενο διαφοροποιήσεων στο εσωτερικό της Ν.Δ. και πολύ περισσότερο τον κίνδυνο αποχωρήσεων και δημιουργίας κόμματος στα «δεξιά» της, όπως προσδοκούσαν ορισμένοι στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Παράλληλα, είναι πλέον προφανές πως η όποια συμφωνία φέρει ο κ. Τσίπρας δεν θα καλύπτει την κόκκινη γραμμή περί αλυτρωτισμού που έχει θέσει η Πειραιώς, καθώς απαιτείται η αλλαγή του Συντάγματος της ΠΓΔΜ, για την οποία ο κ. Ζάεφ δεν διαθέτει την απαιτούμενη πλειοψηφία.
Ούτε κατά συνείδηση
Τέλος, παρά τις περί του αντιθέτου προσδοκίες του Μεγάρου Μαξίμου, ο κ. Μητσοτάκης έχει αποκλείσει και το ενδεχόμενο να επιτρέψει στους βουλευτές της Ν.Δ. να ψηφίσουν κατά συνείδηση, εξέλιξη που ενδεχομένως να επέτρεπε τη διαμόρφωση ευρύτερης πλειοψηφίας στη Βουλή.
Ομως, και η εκτίμηση των επιτελών του κ. Τσίπρα ότι το Κίνημα Αλλαγής θα στηρίξει τυχόν συμφωνία ανεξαρτήτως της στάσης που θα τηρήσει ο κ. Καμμένος πέφτει στο κενό: με βάση το σκηνικό που τείνει να διαμορφωθεί, αλλά και τις εσωκομματικές ισορροπίες, θεωρείται εξαιρετικά απομακρυσμένη η πιθανότητα η κ. Φώφη Γεννηματά να κινηθεί στη συγκεκριμένη κατεύθυνση. Ετσι, «καταρρέει» και το τελευταίο κομμάτι της στρατηγικής του πρωθυπουργού, που ήταν η συμφωνία να ψηφιστεί από τα άλλα κόμματα και ο κ. Π. Καμμένος να ενισχυθεί εμφανιζόμενος ότι δεν υποχωρεί από τη θέση του για την ονομασία. Με βάση τα δεδομένα, είτε ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ θα αναδιπλωθεί είτε θα απόσχει από τη σχετική ψηφοφορία, με την όποια συμφωνία να κυρώνεται με μόνες τις ψήφους του ΣΥΡΙΖΑ, αφού δεν απαιτείται απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή. Υπό τα ανωτέρω δυσμενή για τον κ. Τσίπρα δεδομένα, στην Πειραιώς δεν αποκλείουν η κυβέρνηση να βρει άλλοθι σε αξιώσεις της ΠΓΔΜ, η προσπάθεια για λύση να ναυαγήσει και η Ελλάδα να καταλήξει στην άσκηση βέτο στο ΝΑΤΟ.