Πώς οι οκτώ μετατρέπονται από «ικέτες», οιονεί «όμηροι»

Πώς οι οκτώ μετατρέπονται από «ικέτες», οιονεί «όμηροι»

5' 13" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Την περασμένη Δευτέρα, ο Σουλεΐμάν –ο πρώτος από τους οκτώ Τούρκους αξιωματικούς που πήρε άσυλο και αφέθηκε ελεύθερος– ξύπνησε νωρίς. Στις 10.30 θα έπρεπε να είναι στην Υπηρεσία Ασύλου για να παραλάβει τα έγγραφα που πιστοποιούσαν πως είναι πρόσφυγας, πριν φύγει όμως ήθελε να κάνει μερικές δουλειές. Τακτοποίησε τα πράγματά του, τα άλμπουμ με τις φωτογραφίες των αγαπημένων του, τα βιβλία που θα διάβαζε το επόμενο διάστημα (αυτές τις ημέρες τελειώνει τον «Πελοποννησιακό Πόλεμο» του Κέιγκαν). Eστρωσε το κρεβάτι του και έβαλε ένα πλυντήριο ρούχων. Δεν υπήρχε απολύτως καμία ένδειξη πως δεν θα επέστρεφε το ίδιο απόγευμα εκεί, αλλά ίσως από ένστικτο, ίσως από εμπειρία σε ανατροπές εδώ και 18 μήνες, σκέφτηκε πως εάν πήγαινε κάτι στραβά, καλό θα ήταν να έχει όλα του τα ρούχα καθαρά ώστε να μην τα πλένει στο χέρι στη φυλακή.

Το χρονικό

Αποχαιρέτησε τον άνθρωπο που τον φιλοξένησε και για πολλοστή φορά τον ευχαρίστησε για την καλοσύνη που του είχε δείξει. Στο διαμέρισμα αυτό είχε φτάσει αργά το βράδυ της 29ης Δεκεμβρίου, για δέκα ημέρες είχε παραμείνει εκεί, χωρίς επικοινωνία με την οικογένειά του στην Τουρκία ή τους άλλους επτά. Θεωρητικά δεν υπήρχε κανένας λόγος για τόση μυστικότητα, έχοντας το άσυλο ήταν ελεύθερος να κινηθεί όπως ήθελε.

Οι δικηγόροι του, όμως, είχαν διαπιστώσει από τις πρώτες ώρες που βγήκε η απόφαση μια ανεξήγητη κινητικότητα – αρχικά από την αστυνομία που πιεστικά προσπαθούσε να μάθει το πού βρίσκεται αλλά και από το Μέγαρο Μαξίμου, όπου σύμφωνα με πληροφορίες υπήρχε εκνευρισμός επειδή είχε αφεθεί ελεύθερος. Μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες η κυβέρνηση ανακοίνωνε πως θα κατέθετε αίτηση ακύρωσης αλλά και αίτηση αναστολής – δηλαδή πάγωμα της χορήγησης του ασύλου μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης. Ηταν φανερό πως επιθυμούσαν να εξαντλήσουν κάθε περιθώριο του νόμου.

Λίγο μετά τις 10 π.μ. ξεκίνησε για την Υπηρεσία Ασύλου. Θα μπορούσε να είχε παραλάβει τα χαρτιά του οποιαδήποτε στιγμή της προηγούμενης εβδομάδας, αλλά από την ίδια την υπηρεσία είχαν παρακαλέσει τους δικηγόρους του να περιμένουν μέχρι τη Δευτέρα. Η κίνηση αυτή δεν τους είχε κινήσει κάποια υποψία. Προτού φτάσει, ενημερώθηκε πως είχε βγει η απόφαση της αναστολής. Οι δικηγόροι τον καθησύχασαν πως στην πραγματικότητα τίποτα δεν άλλαζε. Δεν θα κρατείτο, απλά θα περίμενε το δικαστήριο στις 15 Φεβρουαρίου – αυτό τουλάχιστον κατάλαβαν από την απόφαση. Στις 10.30, ο Σουλεϊμάν μπήκε στο γραφείο της διευθύντριας της Υπηρεσίας Ασύλου Μαρίας Σταυροπούλου. Ηταν ευγενική και του μίλησε για τη θετική απόφαση της επιτροπής, το προσωρινό πάγωμα, εξηγώντας του πως λόγω των εξελίξεων θα έφευγε με ένα δελτίο αιτούντος και όχι με τα κανονικά έγγραφα του ασύλου.

Η διαδικασία, όμως, για κάποιο λόγο καθυστερούσε. Οσο περίμεναν, παρακάλεσαν έναν από τους δικηγόρους του, τον κ. Παπαδόπουλο και τους κ. Δοξιάδη και Παπαγιαννάκη που τον συνόδευαν, να περάσουν στο διπλανό κτίριο. Θα έπρεπε, τους είπαν, να οργανωθεί η προστασία του για το επόμενο διάστημα. Εχοντας πάρει το πράσινο φως από τον άνθρωπο που τον φιλοξενούσε να δώσουν τη διεύθυνσή του, πέρασαν στο αρχηγείο της αστυνομίας για να συνεννοηθούν για τις λεπτομέρειες. Την ίδια στιγμή, στο κτίριο του Ασύλου προέτρεπαν όσους είχαν παραμείνει, να αποχωρήσουν. «Μην ταλαιπωρείστε, έχουμε σχεδόν τελειώσει» τους είπαν.

Είχαν ήδη περάσει δύο ώρες, οπότε οι περισσότεροι έφυγαν, κάποιοι όμως αποφάσισαν να περιμένουν. Ο Σουλεΐμάν βρισκόταν ακόμα στο γραφείο της διευθύντριας. Του εξήγησε πως θα έπρεπε να φύγει για μια δίκη, οπότε ευγενικά του ζήτησε να βγει από το γραφείο της. Βγαίνοντας, επτά άνδρες με πολιτικά τον πλησίασαν και του ζήτησαν να τους ακολουθήσει. Η δικηγόρος του και δύο ακόμα άτομα που ήταν εκεί έφεραν αντιρρήσεις και όταν δεν πήραν απαντήσεις για το ποια εντολή εκτελούσαν, έκαναν φασαρία. Ο Σουλεΐμάν ήταν αυτός που προσπάθησε να χαμηλώσει τους τόνους και δέχθηκε να μπει στο αυτοκίνητο.

Τον μετέφεραν στο Τμήμα Αλλοδαπών και εκεί τον ενημέρωσαν πως τελικά θα επέστρεφε στον χώρο κράτησης. Σύμφωνα με το έγγραφο που έδωσαν στους δικηγόρους, συνέτρεχαν λόγοι δημοσίας τάξης και ασφάλειας. Μάταια εκείνοι επέμεναν πως η κράτησή του είναι παράνομη. Στις 15.30 ο Σουλεΐμάν μπήκε σε ένα πολιτικό αυτοκίνητο και με συνοδεία μιας μηχανής ξεκίνησαν για τους Θρακομακεδόνες. Εκεί, οι υπόλοιποι επτά Τούρκοι είχαν κρεμάσει από τα κάγκελα του κελιού ένα μικρό πανό με την ελπίδα πως θα τον έκαναν να γελάσει: «Σάλι, (τον αποκαλούν έτσι από το ίνδαλμά του, τον έμπειρο Αμερικανό πιλότο που έκανε αναγκαστική προσγείωση στην περιοχή του Μανχάταν), καλωσήλθες σπίτι, όλα θα πάνε καλά!».

Εκείνο το βράδυ έμειναν ξύπνιοι μέχρι αργά. Κατέληξαν πως θα έπρεπε να είναι θετικοί – ήξεραν πως το 18μηνο της κράτησής τους έφτανε σε λίγες ημέρες στο τέλος του και οι δικηγόροι ήταν πεπεισμένοι πως η απόφαση του ασύλου ήταν τόσο εμπεριστατωμένη που θα είναι αδύνατον να ακυρωθεί.

Η δήλωση και η ανησυχία

Τις επόμενες ημέρες, όμως, οι εξελίξεις ήταν ανησυχητικές. Οι δικηγόροι ενημερώθηκαν άτυπα από την αστυνομία πως το 18μηνο θα έπαιρνε, το πιθανότερο, παράταση για τρεις ακόμη μήνες, ενώ άκουσαν τον κ. Μουζάλα σε τηλεοπτική συνέντευξη να ισχυρίζεται πως «υπάρχουν βάσιμες υποψίες πως είναι πραξικοπηματίες».

Η δήλωση αυτή προβλημάτισε όλους. Αφενός γιατί ξέρουν καλά πως δεν υπάρχουν στοιχεία, αλλά κυρίως επειδή είναι σχεδόν βέβαιο πως και ο κ. Μουζάλας το γνωρίζει. Οχι μόνο από τη δευτεροβάθμια επιτροπή Ασύλου που αποφάσισε πως «η περιγραφή των πράξεων που αποδίδονται στον Τούρκο στρατιωτικό από τις τουρκικές αρχές είναι εντελώς αόριστη», αλλά και από την αμετάκλητη απόφαση του Αρείου Πάγου πριν από έναν χρόνο που αναφέρεται ξεκάθαρα σε «αόριστη περιγραφή των κατηγοριών για τις οποίες ζητείται η έκδοσή του». Επιπλέον, όταν μετά την απόφαση του Αρείου Πάγου η Τουρκία ανακοίνωνε πως θα έκανε ένα δεύτερο αίτημα έκδοσης, δεν έστειλε απολύτως κανένα νέο στοιχείο. Το Συμβούλιο Εφετών είχε αποφασίσει και εκείνο θετικά για τους οκτώ.

Τα όσα διαδραματίστηκαν στην Υπηρεσία Ασύλου αλλά και αυτή η ύποπτη νέα αφήγηση της κυβέρνησης μέσω του κ. Μουζάλα, ήταν που ώθησε τους οκτώ Τούρκους αξιωματικούς να κάνουν μέσω των δικηγόρων τους πριν από μερικές ημέρες την πρώτη τους δήλωση στην «Κ».

Οι κ. Μυλωνόπουλος και Ζέλιος σημειώνουν, μεταξύ άλλων, πως «οι οκτώ έχουν κάθε διάθεση να δείξουν κατανόηση στην πολυπλοκότητα του προβλήματός τους, καθώς και να συνεργαστούν με τις ελληνικές αρχές με στόχο να βρεθεί λύση στο αδιέξοδο στο οποίο έχουν βρεθεί οι ίδιοι και οι οικογένειές τους. (…) Δυστυχώς, όμως, διάφοροι φόβοι που είχαν εκφραστεί στο παρελθόν, φαίνεται να επιβεβαιώνονται, ιδιαιτέρως μετά τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών, αφού σταδιακά καθίστανται από “ικέτες”, οιονεί “όμηροι”» .

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή