Αν ήθελαν

3' 41" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αν ο σκοπός της κυβέρνησης με την υπόθεση της Novartis ήταν αυτός που δηλώνει, θα όφειλε να έχει χρησιμοποιήσει όλα τα θεσμικά μέσα για να ενισχύσει το κύρος της διαδικασίας· και ο τρόπος υπήρχε, αλλά τον απέφυγε. Εγκυρος νομικός έθεσε υπ’ όψιν μου τον νόμο περί ποινικής ευθύνης υπουργών (3691/2011), ο οποίος δίνει τη δυνατότητα στη Βουλή (δηλαδή στην πλειοψηφία και, άρα, στην κυβέρνηση) να ορίσει τριμελές γνωμοδοτικό συμβούλιο δικαστικών. Ο σκοπός του συμβουλίου που προβλέπει ο νόμος είναι «ο νομικός έλεγχος και η βασιμότητα των στοιχείων της δικογραφίας». Το συμβούλιο αυτό συντίθεται από έναν αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου και δύο εισαγγελείς Εφετών· και οι τρεις τους επιλέγονται με κλήρωση από το σύνολο των ομοβάθμων τους, η οποία γίνεται δημοσίως στη Βουλή.

Ενα τέτοιο συμβούλιο η οποιαδήποτε κυβέρνηση δεν θα μπορούσε εύκολα να το ελέγξει. Το δε πόρισμα στο οποίο θα κατέληγε θα ήταν μια ασφαλής πυξίδα για τους βουλευτές της Προκαταρκτικής, ένα εργαλείο για να ξέρουν τι αναζητούν. (Απαραίτητο εργαλείο μάλιστα, αν έχετε ακούσει ποτέ τι βλακείες ρωτούν οι πιο πολλοί βουλευτές σε αυτές τις επιτροπές…) Οτι η κυβέρνηση δεν έκανε χρήση αυτής της πρόνοιας του νόμου, με την οποία θα ενίσχυε την αντικειμενικότητά της και τις καλές προθέσεις της, αποκαλύπτει τον πραγματικό σκοπό της: να ακολουθήσει στρατηγική διχασμού, επειδή κρίνει ότι μόνον έτσι μπορεί να συγκρατήσει δυνάμεις.

Καταλαβαίνω την επιλογή της κυβέρνησης να αγνοήσει τη δυνατότητα του συμβουλίου, ταιριάζει απόλυτα με το συμφέρον της. Η Ν.Δ., όμως, γιατί δεν το ζήτησε, ώστε η κυβέρνηση να εκτεθεί διά της αρνήσεώς της; Πιθανόν δεν το γνώριζαν. Μέχρι χθες ούτε και εγώ το γνώριζα, αλλά δεν είμαι κόμμα…

Ετεκε Κουβέλην

Αν δεν νιώθετε πώς σπαρταρά η λαχτάρα του λαού μας με τη μεγάλη είδηση, είναι επειδή μένετε μάλλον στο Κολωνάκι (με επιδοτούμενο ενοίκιο) και όχι σε ντουλάπα (δίφυλλη, ασφαλώς) στο Αιγάλεω, προς 50 ευρώ τον μήνα, όπως ο Π. Σγουρίδης. Τη μεγάλη είδηση της επιστροφής του μπαρμπα-Φώτη Κουβέλη: η ελπίδα επιστρέφει από τη Ρούμελη! Οι δύσπιστοι βάλτε το αυτί στο έδαφος· η βουή που ακούτε δεν είναι το μετρό, είναι η ελπίδα που έρχεται καλπάζοντας.

Πώς είναι σε στιγμές ανέλπιστης χαράς, που χίλια πράγματα όλα μαζί σού έρχονται στη σκέψη και στα χείλη; Ετσι ακριβώς νιώθω με την επιστροφή Κουβέλη σε θέση αναπληρωτή υπουργού και μάλιστα του Καμμένου. Τι θεία έμπνευση ήταν αυτή! Τι διεστραμμένος συνδυασμός! Καμμένος με Κουβέλη· θα ζήσουμε αξέχαστες στιγμές. Το ξέρω, το νιώθω μέσα στο μεδούλι των οστών μου. Επομένως, ας μου επιτραπεί, από τη θέση του επαγγελματία, να ευχαριστήσω τον πρωθυπουργό για την εξαίρετη εκλογή του.

Αφού άφησα τον ενθουσιασμό μου να ξεθυμάνει, επιστρέφω στην ψυχρή θέαση των πραγμάτων, για να παρατηρήσω το εξής: μένω άναυδος με τη σκληρότητα που μπορεί να δείξει ο Τσίπρας εις βάρος του Κουβέλη. Εδώ βλέπουμε ένα συνδυασμό σκληρότητας και σαρδόνιου χιούμορ, που θυμίζει μία από τις πιο χαριτωμένες στιγμές του Στάλιν. Το 1937, όταν διάβαζε την υπαγορευμένη ομολογία του στρατάρχη Τουχατσέφσκι (την πιτσιλισμένη με αίμα, όπως αποκαλύφθηκε όταν άνοιξαν τα αρχεία…) είπε δυνατά για να ακούσουν οι γύρω του: «Πω πω! Ωστε είναι αλήθεια…».

Κατάλαβα όμως και κάτι για τον μπαρμπα-Φώτη: ο άνθρωπος είναι μαζοχιστής. Οχι στο σεξ, μαζοχιστής στην πολιτική. Τραβάει ο οργανισμός του τον εξευτελισμό και την ταπείνωση. Από τα σχετικά σχόλια, το γελοιωδέστερο προερχόταν φυσικά από δημοσιογράφο, που ήθελε την επιλογή Κουβέλη να συνιστά «άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ». Σε ποιον, αλήθεια; Πέραν του ιδίου του Κουβέλη, ασφαλώς.

Κατά τα λοιπά, μόνον ο διορισμός του Βίτσα στη θέση του Μουζάλα έχει κάποιο ενδιαφέρον. Ειδάλλως, σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε ότι ο πρωθυπουργός αντικατέστησε το τίποτα με το τίποτα και κάλυψε τα κενά με τα κενά, ώστε τα πράγματα να μείνουν κατά το δυνατόν ως είχαν. Αυτά για τον ανασχηματισμό και πάμε παρακάτω…

Ηλπιζε

Ο Νίκος Φίλης. Ηθελε τόσο πολύ να πάει στη θέση του υπουργού Πολιτισμού και το γνώριζε ο πρωθυπουργός. Για κάποιο λόγο, που μόνον ο ίδιος τον ξέρει, ο ανασχηματισμός είχε αναπτερώσει τις ελπίδες του Ν. Φίλη. Αλλωστε, σε σχέση με τους περισσότερους στον ΣΥΡΙΖΑ, αυτός έχει τις δυνατότητες αν όχι να ανταποκριθεί στον ρόλο, τουλάχιστον να προσπαθήσει. Eχει όμως ανεξαρτησία γνώμης και, όπως φανερώνει ο ανασχηματισμός, ο Τσίπρας θέλει να κλείσει μέτωπα στο εσωτερικό της κυβέρνησης, όχι να ανοίξει καινούργια. Συνεπώς, βρίσκω πολύ πιθανό εντός των ημερών να έχουμε ένα ωραίο σόου Φίλη. Ελπίζω ειλικρινά η δημοσίευση της πρόβλεψής μου να μην τον αποθαρρύνει. Αντιθέτως, είναι ένα κέντρισμα με σκοπό να τον εκνευρίσει όσο χρειάζεται, ώστε το ξέσπασμά του να έχει γούστο…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή