Ενας σημαντικός συγγραφέας αστυνομικών, και όχι μόνον, ιστοριών έφυγε από τη ζωή στις αρχές του μήνα. Πολύπλευρο ταλέντο, πολυσχιδής προσωπικότητα, ο Γ. Νίκας, όπως ήταν το λογοτεχνικό ψευδώνυμο του πρέσβη Νίκου Καταπόδη (1925-2018) –διετέλεσε πρέσβης της χώρας στο Πεκίνο το 1972–, ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση απαιτητικών κειμένων, πεζογραφίας και ποίησης. Γνώριζε όσο λίγοι την παγκόσμια λογοτεχνία, αγαπούσε την κλασική μουσική και τον κινηματογράφο, αλλά και… τον Ολυμπιακό.
Οταν υπηρέτησε σε διάφορα πόστα της χώρας στις ΗΠΑ, τις δεκαετίες του ’60 και του ’70, άρχισε να γράφει κυρίως αστυνομικές ιστορίες στα αγγλικά, οι οποίες μεταφράστηκαν από τον ίδιο και εξεδόθησαν από τις εκδόσεις Πατάκη και Νεφέλη. Αργότερα, βιβλία του κυκλοφόρησαν από τον Ποταμό και τον Ζαχαρόπουλο. «Η απόπειρα», όμως, ήταν το πρώτο μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε από την Εστία το 1994, μια ιστορία που αναφέρεται στην απαγωγή ενός πρέσβη σε μια φανταστική χώρα, έργο το οποίο ο ίδιος δεν κατέτασσε στα αστυνομικά του έργα. Ακολουθούν οι νουβέλες «Μαύρη Αφροδίτη», «Μια Αφροδίτη για τα Ιμαλάια», «Ενα σχεδόν τέλειο έγκλημα», «Σε πιστεύω, μωρό μου», «Φάτσα νυφίτσας», η συλλογή τριών εκτενών διηγημάτων υπό τον τίτλο «Ρέκβιεμ για έναν πρέσβυ», το «Ταξίδι στην κόλαση», οι συλλογές διηγημάτων «One million dollars» και «Τσακ Ντελαμάρ», ενώ τελευταία, το 2015, κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά του «Το κίτρινο καλοκαίρι», που δεν ανήκει στα αστυνομικά.
Στα «Σκόρπια φύλλα της διπλωματικής μου ζωής», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ποταμός, με χιούμορ και ευστοχία περιγράφονται περιστατικά που σημάδεψαν τη διπλωματική του καριέρα, ενώ με χάρη και ευγένεια σχολιάζει πικρές στιγμές ή αναφέρεται σε γνωστά πρόσωπα της πολιτικής ζωής.
Εκτός από την «Απόπειρα» και εν μέρει «Το κίτρινο καλοκαίρι», όλες οι ιστορίες του Γ. Νίκα διαδραματίζονται στις ΗΠΑ, όπου έζησε πολλά χρόνια. Η λογοτεχνία της, η ατμόσφαιρά της, ο κινηματογράφος, ο αστικός τρόπος ζωής, οι μεγάλοι εκπρόσωποι του αστυνομικού είδους τού δίνουν όλα τα καλά υλικά για να γράψει τις αστυνομικές του περιπέτειες με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο, που χαρακτηρίζεται από το λεπτό χιούμορ και την ειρωνεία. Η νουβέλα του «Μικρή άνοιξη», που περιλαμβάνεται στη συλλογή «Ρέκβιεμ για έναν πρέσβυ» (Πατάκης), έχει επιρροές, και κατά την άποψη του ίδιου του συγγραφέα, από την «Eroica» του Κοσμά Πολίτη.
Οι μεταφράσεις του από τα αγγλικά, τα γαλλικά και τα ισπανικά είναι πάρα πολλές, θα ξεχωρίσω όμως μερικές από αυτές. Το δίτομο μυθιστόρημα «Οι Τιμπώ» του Γάλλου νομπελίστα συγγραφέα Ροζέ Μαρτέν Ντυ Γκάρ (Εστία), οι «Ξένοι λυρικοί» (Ποταμός) και τα «Ποιήματα» του T.S. Eliot (Εστία).