Χθες, Τρίτη, επιδόθηκε στον 39χρονο Βασίλη Δημάκη, κρατούμενο της Δ΄ Πτέρυγας των φυλακών Κορυδαλλού, ένα έγγραφο. Ηταν η απόρριψη εκ μέρους του Συμβουλίου της Φυλακής της αίτησής του για εκπαιδευτική άδεια. Είναι πρωτοετής του Πολιτικού της Νομικής του ΕΚΠΑ, όπου είχε εισαχθεί δεύτερος από όλα τα εσπερινά λύκεια της χώρας. Ηταν η τρίτη κατά σειρά απόρριψη αιτήματός του για υπαγωγή στο καθεστώς της ηλεκτρονικής επιτήρησης («βραχιολάκι»), ούτως ώστε να μπορεί να παρακολουθεί από κοντά τις παραδόσεις, να επισκέπτεται τη βιβλιοθήκη, να έχει πρόσβαση στις σημειώσεις κ.ο.κ.
Τα ερωτήματα είναι πολλά, καθώς είναι ο πρώτος κατάδικος που πληροί τις προϋποθέσεις, αλλά του απορρίπτεται η άδεια. Στην πρώτη (27/10/2017) και στη δεύτερη (8/01/2018) απόρριψη το Συμβούλιο ανέφερε ότι ο κρατούμενος δεν πληροί τις τυπικές προϋποθέσεις, δηλαδή την «επιτυχή παρακολούθηση του 1/3 των μαθημάτων».
Το «κώλυμα» όμως αυτό έχει ξεπεραστεί. Στο τρίτο αίτημα επισυνάπτεται η βαθμολογία του πρώτου εξαμήνου. Ο Δημάκης έχει περάσει με υψηλότατη βαθμολογία τρία μαθήματα από τα πέντε που έχει δηλώσει (Κοινωνιολογία, Εισαγωγή στις Διεθνείς Σχέσεις, Εισαγωγή στο Δίκαιο – στα άλλα δύο εκκρεμεί η βαθμολογία). Η τρίτη απόρριψη, λοιπόν, είχε άλλη αιτιολογία: «Εξασφαλίζεται στον ως άνω φοιτητή η εξ αποστάσεως φοίτηση, καθώς και η συμμετοχή στις εξετάσεις των μαθημάτων, τα οποία σημειωτέον είναι θεωρητικά και δεν έχουν υποχρεωτική παρουσία».
Και όμως, είναι γνωστό ότι ο Κορυδαλλός δεν πληροί τις προδιαγραφές για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, όπως αυτές αναφέρονται ρητά στη σχετική ΚΥΑ (28809/15): ειδικός χώρος για μελέτη δεν υπάρχει, η πρόσβαση σε Η/Υ περιορίζεται αυστηρά σε μία ώρα την εβδομάδα, επ’ ουδενί δεν εξασφαλίζεται η με τεχνικά μέσα παρακολούθηση των παραδόσεων κ.ο.κ. «Προκειμένου να απορριφθεί η αίτηση του Βασίλη που “ενοχλεί” επικαλούμενος δικαιώματα κρατουμένων, βεβαιώνουν ψευδώς ως γεγονός ότι η εξ αποστάσεως εκπαίδευση είναι εξασφαλισμένη. Ομως ο γάιδαρος δεν πετάει», σημειώνει στην «Κ» η δικηγόρος Ηλέκτρα Λήδα Κούτρα.
«Προφάσεις»
Χωρίς άλλο μέσο στη διάθεσή του, ο Δημάκης ξεκινά σήμερα απεργία πείνας. «Εφευρίσκοντας κάθε φορά νέες προφάσεις, καθαρά για εκδικητικούς λόγους που άπτονται των διεκδικήσεών μου για καλύτερες συνθήκες κράτησης γενικώς, έχω γίνει αποδέκτης μόνο αρνήσεων σε οτιδήποτε εκπαιδευτικό ζητώ και προβλέπει ο νόμος, οδηγώντας με σε πλήρες αδιέξοδο», λέει ο ίδιος. «Παρότι ακολουθώ με συνέπεια όλα όσα μου ζητούνται, όπως όλοι οι αιτούντες εκπαιδευτική άδεια, τυγχάνει να είμαι ο πρώτος που του απορρίπτουν την εκπαιδευτική άδεια, βρίσκοντας την πρόφαση ότι δήθεν εκπαιδεύομαι εξ αποστάσεως, ότι τα μαθήματά μου είναι θεωρητικά και ότι δεν είναι υποχρεωτική η παρουσία. Θα ήθελα να ρωτήσω όλους τους παραπάνω, συνιστούν στα δικά τους παιδιά να μην πηγαίνουν στο πανεπιστήμιο; Αρνούμαι να δεχθώ μια φασιστικού περιεχομένου άρνηση σεβόμενος τον κόπο που κατέβαλα κατά την προετοιμασία μου χωρίς βοήθεια από το κράτος».
Οσοι τον γνωρίζουν ξέρουν ότι είναι αποφασισμένος να φτάσει ώς το τέλος. Ακριβώς όσο αποφασισμένος ήταν όταν κάποια στιγμή γύρισε την πλάτη στην παρανομία (βρίσκεται στη φυλακή για ληστείες) και ξεκίνησε να γίνει ένας νέος «Βασίλης» μέσα από τα βιβλία. Χωρίς επαφή με την εκπαίδευση για σχεδόν 20 χρόνια, τελείωσε μέσα στη φυλακή το λύκειο με απολυτήριο που έγραφε 19,9. Οι δασκάλες του στο κατάστημα κράτησης Πατρών «Αγιος Στέφανος», όπου κρατείτο προτού μεταβεί στον Κορυδαλλό «για να είναι κοντά στη σχολή», έχουν ενόρκως καταθέσει σχετικά με τη διάθεσή του να «κάνει κάτι με τη ζωή του».
Μετ’ επαίνων
«Τον ρώτησα αν ενδιαφέρεται να πάρει απλώς το απολυτήριο λυκείου ή φιλοδοξεί για εισαγωγή σε κάποια ανώτερη ή ανώτατη σχολή», δήλωσε η μία. «Με έκπληξη τον άκουσα να μου λέει ότι το όνειρό του ήταν να περάσει στη Νομική και ότι γι’ αυτόν είναι σκοπός ζωής. Τόσο εγώ όσο και οι δύο συναδέλφισσές μου, φιλόλογοι στο ίδιο σχολείο, αποφασίσαμε ότι άξιζε τον κόπο να βοηθήσουμε έναν άνθρωπο που αποδείκνυε έμπρακτα τη διάθεσή του να προσπαθήσει με όλες του τις δυνάμεις να κάνει στροφή στη ζωή του». Τον περιγράφουν ως έναν άνθρωπο με αυστηρό κώδικα ηθικής, «που μεταφράζεται σε σεβασμό και ευγνωμοσύνη για εμάς, τους δασκάλους του, αλληλεγγύη για τους συγκρατούμενούς του (αφού “παρέσυρε” κι άλλους στο κυνήγι της γνώσης και πολλοί ήρθαν ξανά στο σχολείο εξαιτίας του), μεγάλη αυτοπειθαρχία και προσήλωση στον στόχο του, που είναι η πνευματική και ηθική του βελτίωση μέσω της γνώσης». Με τη βοήθειά τους και πάντα μελετώντας μέσα στο κελί του, μπήκε μετ’ επαίνων στη Νομική.