Αποψη: Οι μεγάλες προσδοκίες του EquiFund

Αποψη: Οι μεγάλες προσδοκίες του EquiFund

3' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τ​​ο επιχειρηματικό αφήγημα που πίστεψα το 2012 έλεγε ότι η χώρα διαθέτει μορφωμένους ανθρώπους στον χώρο της τεχνολογίας σε μια εποχή που διεθνώς το κόστος εκκίνησης επιχειρήσεων πληροφορικής είναι σχετικά χαμηλό. Αρα το ζητούμενο ήταν να βρεθούν κάποια κεφάλαια –έστω και περιορισμένα– που θα επέτρεπαν σε νέους επιχειρηματίες να αξιοποιήσουν το στελεχιακό πλεονέκτημα της χώρας στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία.

Η τελευταία πενταετία μάλλον επιβεβαιώνει αυτό το αφήγημα. Είδαμε να γεννιέται ένας κλάδος μικρών τεχνολογικών επιχειρήσεων που έδειξαν σημάδια προόδου, σε αντίθεση με τη γενικότερη πορεία της οικονομίας. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων και ιδιώτες επένδυσαν περίπου 40 εκατ. ευρώ σε δεκάδες νέες επιχειρήσεις που δημιούργησαν εκατοντάδες θέσεις εργασίας. Ηδη έχουμε κάποιες μικρές εξαγορές από μεγαλύτερες εταιρείες στο εξωτερικό και κάποιοι από τους επενδυτές έχουν δει θετικές αποδόσεις.

Η κυβέρνηση μαζί με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων ανακοίνωσαν πρόσφατα το EquiFund, ένα νέο –εξαιρετικά φιλόδοξο– πρόγραμμα 400 και πλέον εκατ. ευρώ. Αυτά τα χρήματα θα είναι στη διάθεση μερικών ταμείων επιχειρηματικών συμμετοχών (venture capital funds) που, με τη σειρά τους, θα τα επενδύσουν σε νέες επιχειρήσεις στην Ελλάδα. Αυτή η κίνηση εμπνέει ασφαλώς αισιοδοξία και είναι προς τη σωστή κατεύθυνση: περισσότεροι πόροι σε κάτι που φαίνεται να λειτουργεί.

Είναι μια καλή στιγμή να επικαιροποιήσουμε το αφήγημα του 2012 και να αναρωτηθούμε πώς θα εκμεταλλευθεί καλύτερα η χώρα την ευκαιρία που της δίνεται. Τι έχει αλλάξει στα χρόνια που πέρασαν;

Το πρώτο είναι ότι το ανθρώπινο δυναμικό στην τεχνολογία δεν είναι πλέον σε υπερπροσφορά. Μερικές εκατοντάδες χιλιάδες στελέχη έχουν φύγει στο εξωτερικό, εν μέρει λόγω της κατάστασης της οικονομίας μας αλλά και επειδή εταιρείες στην υπόλοιπη Ευρώπη πλέον μετακομίζουν στελέχη από κάθε γωνιά του κόσμου. Οι επιτυχημένες τεχνολογικές startups των τελευταίων ετών έχουν αρχίσει να ψάχνουν Ελληνες στο εξωτερικό και μερικές προσφέρουν μέχρι και πακέτα επαναπατρισμού. Ωραίο μεν, δείχνει όμως ότι μέρος του αφηγήματος του 2012 δεν ισχύει όπως τότε.

Το δεύτερο είναι ότι η αναγκαία τεχνογνωσία άλλαξε. Το νέο κύμα τεχνολογικών επιχειρήσεων διεθνώς πατάει πάνω σε πιο απαιτητικές τεχνολογίες ρομποτικής και τεχνητής νοημοσύνης. Αυτή η τάση ευνοεί οικοσυστήματα όπως η Βοστώνη ή το Πάλο Αλτο, που έχουν χτιστεί γύρω από κορυφαία ακαδημαϊκά ιδρύματα και έχουν ιστορικούς δεσμούς μεταξύ του πανεπιστημίου και της αγοράς. Η Ελλάδα, δυστυχώς, δεν έχει αυτό το πλεονέκτημα.

Το τρίτο είναι ότι τα διαθέσιμα κεφάλαια δεν είναι πλέον το πρόβλημα που πρέπει να λύσουμε. Προσωπικά, πιστεύω ότι το EquiFund είναι μάλλον αισιόδοξο ως προς τις δυνατότητες απορρόφησης που έχει ο κλάδος στην Ελλάδα. Ο γενικός κανόνας είναι ότι τέτοιες επενδύσεις οφείλουν να επιστρέψουν τρεις φορές το αρχικό κεφάλαιο, έχοντας περίπου 15%-20% των εταιρειών που χρηματοδότησαν τη στιγμή της ρευστοποίησης. Αρα το στοίχημα είναι από επενδύσεις 400 εκατ. να προκύψουν εταιρείες μέσα στα επόμενα 3-4 χρόνια που στο μέλλον θα αξίζουν 6-8 δισ. ευρώ. Δηλαδή περίπου 100 εταιρείες στο μέτρο της επιτυχίας του Taxibeat. Αυτές θα χρειαστούν δεκάδες χιλιάδες στελέχη, θα πρέπει χρηματοδοτήσουν ακαδημαϊκή έρευνα και θα έχουν έσοδα αντίστοιχα των μεγαλύτερων βιομηχανιών της χώρας. Και τα μισά από αυτά να επιτευχθούν, αυτές οι επενδύσεις μπορούν να επανεκκινήσουν την οικονομία μας.

Θα χρειαστεί να επαναπατρισθούν στελέχη και επιστήμονες. Ατομα που ανήκουν στην οικονομική τάξη που έχει πληγεί περισσότερο από την υπερφορολόγηση των τελευταίων ετών και δεν έχουν σπουδαία κίνητρα να επιστρέψουν. Είναι μέλη της μεσοαστικής τάξης που ιδεολογικά λοιδωρήθηκε στα χρόνια της κρίσης, οι βαρετοί επαγγελματίες που θέλουν τάξη, ασφάλεια, έχουν παιδιά και θέλουν σχολεία χωρίς καταλήψεις και σταθερή ευρωπαϊκή προοπτική για τη χώρα.

Θα χρειαστούμε πανεπιστήμια που λειτουργούν και συνεργάζονται με τις επιχειρήσεις. Λιγότερη αφισοκόλληση και περισσότερες «ημέρες καριέρας». Είμαστε έτοιμοι να διαρρήξουμε αυτό το ιδεολογικό ταμπού;

Από το «έχουμε τους ανθρώπους, μας λείπουν τα χρήματα», νομίζω, σύντομα θα βρεθούμε να έχουμε το ανάποδο πρόβλημα. Το αναπτυξιακό αφήγημα χρήζει αναθεώρησης. Ελπίζω ότι η κυβέρνηση το αντιλαμβάνεται αυτό, γιατί πρέπει να λύσει προβλήματα που είναι αντικειμενικά πιο δύσκολα από την εύρεση κεφαλαίων.

* Ο κ. Νίκος Μωραϊτάκης είναι CEO της Workable.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή