Ανακαλύψτε τις ευεργετικές ιδιότητες του ελαιολάδου και των αρωματικών βοτάνων της ελληνικής χλωρίδας, δίνοντάς τους θέση στο μπουντουάρ και στη ζωή σας.
Οι μεσογειακοί λαοί, και ειδικά οι αρχαίοι Έλληνες, αγάπησαν την ελιά, θεοποίησαν την καταγωγή της και, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, τιμωρούσαν με θάνατο όποιον την ξερίζωνε ή την κατέστρεφε. Στον Ιπποκράτειο Κώδικα αναφέρονται περισσότερες από 60 φαρμακευτικές χρήσεις του ελαιολάδου, την ίδια στιγμή που ήταν βασικό μέσο καλλυντικής περιποίησης.
Ο Ρολάνδος Παύλου, γενικός γιατρός, βιοκαλλιεργητής βοτάνων και διευθυντής του εργαστηρίου φρέσκων βιολογικών καλλυντικών Kaluna, μας εξηγεί γιατί πρέπει, εκτός από την κουζίνα, να του δώσουμε μια θέση και στο μπουντουάρ μας: «Ενώ το ελαιόλαδο είναι σχετικά βαρύ λάδι, έχει καλή απορρόφηση. Αν μάλιστα παραχθεί με ψυχρή έκθλιψη, διατηρεί τη βιταμίνη Ε και τις πολυφαινόλες, δηλαδή τα αντιοξειδωτικά συστατικά του με τις αντιρυτιδικές και αντιγηραντικές ιδιότητες, οι οποίες δίνουν ιδιαίτερη αξία στην καλλυντική χρήση του. Επίσης έχει την ικανότητα να προστατεύει το δέρμα από την ηλιακή ακτινοβολία και τις τοξίνες του περιβάλλοντος. Το ελαιόλαδο που έχουμε στην κουζίνα μας, αν είναι καλή ποιότητας, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν καλλυντικό – όπως έκαναν παλιότερα οι γυναίκες. Τέλος, έχει αντιμικροβιακή δράση, περιέχει βιταμίνες Β και Ε, λιπαρά Ω3 και Ω6 σε πολύ καλή αναλογία –ένα προς ένα– και ρυθμίζει το pH του δέρματος».
Πώς μπορούμε όμως να διακρίνουμε το καλό ελαιόλαδο; «Αυτό που κάνει ένα λάδι να ξεχωρίζει –πέρα από τον ήλιο της περιοχής όπου συλλέχθηκαν οι ελιές– είναι η λιγότερη δυνατή ανθρώπινη παρέμβαση. Για παράδειγμα, στον Ταΰγετο, που δεν έχει την ευκολία της πεδιάδας, τα δέντρα αφήνονται στην ησυχία τους και έτσι παράγουν καλύτερης ποιότηταςελαιόλαδο. Σημασία έχει ασφαλώς και ο τρόπος με τον οποίο συλλέγονται οι καρποί. Την καλύτερη ποιότητα, χωρίς συζήτηση, έχει το λάδι του οποίου η πρώτη ύλη μαζεύεται με το χέρι».
Σε όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας το ελαιόλαδο χρησιμοποιούνταν ευρέως, καθώς οι ευεργετικές του ιδιότητες βοηθούν στην αντιμετώπιση διαφόρων παθήσεων και διαταραχών, όπως σε πεπτικά έλκη, εντερικές, πνευμονικές και ηπατικές διαταραχές, παθήσεις καρδιάς και νεφρών, νευρολογικά προβλήματα, πονοκεφάλους, κ.ά. Εξίσου γνωστή είναι η επουλωτική-αντισηπτική του δράση, κατάλληλη για τη θεραπεία δερματικών παθήσεων, τραυμάτων και εγκαυμάτων, ενώ για αιώνες άντρες και γυναίκες άλειφαν το σώμα τους και τα μαλλιά τους με ελαιόλαδο, χρησιμοποιώντας το ως καλλυντικό προϊόν.
Αφού το ελαιόλαδο είναι τόσο θαυματουργό, γιατί απουσιάζει από τα συμβατικά καλλυντικά του εμπορίου; «Η πραγματικότητα είναι ότι στη βιομηχανία των καλλυντικών χρησιμοποιούνται πάνω από 100.000 χημικές ουσίες, χωρίς να γίνεται παραβίαση του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου. Αποτέλεσμα; Οι γυναίκες απορροφούν γύρω στα δύο κιλά χημικών μέσω των καλλυντικών προϊόντων κάθε χρόνο», λέει ο κ. Παύλου. «Πρόκειται για άγνωστες ουσίες με εξίσου άγνωστες επιπτώσεις. Τα σαμπουάν, για παράδειγμα, περιέχουν συστατικά που επηρεάζουν τους δείκτες των οιστρογόνων, διαταράσσοντας τις ορμόνες. Οι ονομασίες τους αναγράφονται βέβαια στην ετικέτα, όμως δεν έχουν όλοι ειδικές γνώσεις για να αποκωδικοποιήσουν επιστημονικούς όρους».
ΤΑ ΥΠΕΡΒΟΤΑΝΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΗΣ
Φωτογραφία: © Shutterstock
ΡΙΓΑΝΗ
Στην αρχαία Ελλάδα θεωρούνταν σύμβολο ευτυχίας, γι’ αυτό τα στέφανα του γάμου είχαν και κλαδιά ρίγανης. Είναι πλούσια σε βιταμίνη C, Ε, Κ, Α, μαγγάνιο, μαγνήσιο, ασβέστιο, ψευδάργυρο, κάλιο, φώσφορο και σίδηρο, καθώς και σε Β-καροτίνη. Έχει 12 φορές περισσότερη αντιοξειδωτική δράση από το πορτοκάλι, 30 από την πατάτα και 42 από το μήλο. Η οικογένεια της ρίγανης έχει αντικαρκινικές και αντιμικροβιακές ιδιότητες, θεραπεύει εκζέματα, αλλεργίες, έλκος στομάχου. Σαν αφέψημα προτείνεται ως αποχρεμπτικό για τον βήχα, στην αντιμετώπιση της υπέρτασης και στην αρτηριοσκλήρυνση. Χρησιμοποιείται επίσης κατά των χρόνιων ρευματισμών.
Φωτογραφία: © Shutterstock
ΚΟΥΝΟΥΚΛΑ Η' ΚΙΣΤΟΣ
Ένα εκπληκτικό βότανο που συναντάται την άνοιξη ανθισμένο στα ελληνικά βουνά. Το τσάι του κίστου θεωρεί τρεις φορές πιο υγιεινό από το πράσινο τσάι. Προστατεύει την καρδιά καλύτερα από το κόκκινο κρασί και η αντιοξειδωτική δράση του είναι 20 φορές πιο ισχυρή από τον φρέσκο χυμό λεμονιού. Οι ερευνητές το συνιστούν για την αντιμετώπιση του διαβήτη και των αυτοάνοσων νοσημάτων.
Φωτογραφία: © Shutterstock
ΔΕΝΤΡΟΛΙΒΑΝΟ
Ο θρύλος λέει ότι τον Μεσαίωνα ένας αλχημιστής από την Ουγγαρία έφτιαξε ένα αφέψημα δεντρολίβανου, κέδρου και τερβινθίνης που θεωρούνταν ελιξίριο νεότητας, αφού έκανε τη βασίλισσα Ελισάβετ να μοιάζει πολύ νεότερη, γι’ αυτό άλλωστε ονομαζόταν το «νερό της βασίλισσας». Το δεντρολίβανο διεγείρει την κυκλοφορία του αίματος, βελτιώνει τη συγκέντρωση και τη μνήμη. Είναι χρήσιμο για τους νευρικούς πονοκεφάλους και τις ημικρανίες. Ενισχύει την ανάπτυξη της τριχοφυΐας, ενισχύοντας την κυκλοφορία του αίματος στο τριχωτό της κεφαλής. Ίσως έχετε παρατηρήσει ότι κάποιοι το προσθέτουν στο ψήσιμο στα κάρβουνα. Αυτό γίνεται γιατί εξουδετερώνει τις βλαβερές ουσίες που εκλύονται κατά την καύση τους.
Φωτογραφία: © Shutterstock
ΦΑΣΚΟΜΗΛΟ
Οι αρχαίοι Έλληνες το θεωρούσαν ιερό φυτό και το είχαν αφιερώσει στον Δία. Οι Άραβες αναρωτιούνταν «Πώς μπορεί ο άνθρωπος να πεθάνει, όταν έχει στον κήπο του φασκόμηλο;». Οι Γάλλοι το ονομάζουν «τσάι της Ελλάδας». Το φυτό έχει στομαχικές, τονωτικές και καρδιοτονωτικές ιδιότητες, ενώ χρησιμοποιείται και κατά των νευραλγιών. Τα φύλλα έχουν αντισηπτικές, αποχρεμπτικές και σπασμολυτικές ιδιότητες, ενώ σαν αφέψημα χρησιμοποιείται για τη θεραπεία άφθας, ουλίτιδας και φαρυγγίτιδας. Είναι διουρητικό και αιμοστατικό, έχει αντιβιοτική, αντιμυκητιακή και υπογλυκαιμική δράση. Στην αρχαιότητα το χρησιμοποιούσαν για δαγκώματα φιδιών και εντόμων, αλλά και για να αυξήσουν τη γονιμότητα των γυναικών. Λέγεται τέλος ότι οξύνει την πνευματική διαύγεια.