Η συμφωνία Αθήνας – Σκοπίων έχει αρκετά θετικά σημεία, λιγότερα αρνητικά και ένα προβληματικό που αφορά τη σπονδυλωτή υλοποίηση. Είναι κατανοητό ότι ο Ζάεφ δεν είναι σε θέση άμεσα να εφαρμόσει τα προαπαιτούμενα και απαιτείται χρόνος για να διεξαγάγει το δημοψήφισμα και να επιτύχει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 2/3 για τη συνταγματική αναθεώρηση. Η Ελλάδα έχει μεγάλα περιθώρια ώστε να ελέγχει σε κάθε βήμα την ούτως ή άλλως μακρόσυρτη διαδικασία ένταξης της ΠΓΔΜ στην Ε.Ε., κάνοντας, εφόσον χρειαστεί, ακόμη και λελογισμένη χρήση του βέτο. Ως προς την αντίστοιχη ενσωμάτωση της γείτονος στη νατοϊκή συμμαχία (πιο απλές και γρήγορες διαδικασίες), έστω και αν η κύρωση από την πλευρά μας ακολουθεί την εκπλήρωση των συμφωνηθέντων από το άλλο μέρος, δεν θα πρέπει να εφησυχάσουμε.
Η Ελλάδα –χάριν της επίσπευσης αλλά και της κατοχύρωσής της– υιοθέτησε μια αντίστροφη του συνηθισμένου διαδικασία, προσκαλώντας τη FYROM υπό την αίρεση εφαρμογής και όχι κατόπιν αυτής. Δεδομένου, λοιπόν, ότι παράγονται ήδη έμμεσα τετελεσμένα, οφείλουμε να διασφαλίσουμε εγγράφως ότι η επικύρωση των πρωτοκόλλων εκ μέρους των υπολοίπων κρατών-μελών θα γίνει μόνο εφόσον ολοκληρωθεί επιτυχώς το σύνολο των προαπαιτουμένων (ο γ.γ. του ΝΑΤΟ μας διαβεβαίωσε στη συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ) και ταυτόχρονα ή αργότερα –πάντως όχι νωρίτερα– από την αντίστοιχη επικύρωση από το ελληνικό Κοινοβούλιο. Ετσι, θα αποφύγουμε τυχόν κακόβουλες πρωτοβουλίες που θα επιχειρούσαν να προκαταλάβουν τις εξελίξεις.
* Ο κ. Κωνσταντίνος Φίλης είναι διευθυντής ερευνών του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων.