Από το Οχάιο στο Μπρούκλιν

3' 3" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

J. D. VANCE

Το τραγούδι του χιλμπίλη

μτφρ.: Αριστείδης Μαλλιαρός

εκδ. Δώμα, σελ. 360

WILLIAM BOYLE

Gravesend

μτφρ.: Αλκηστις Τριμπέρη

εκδ. Πόλις, σελ. 336

«Οι Αμερικάνοι τους λένε “χιλμπίληδες”, “κοκκινοσβέρκηδες”, “λευκά σκουπίδια”. Εγώ τους λέω γείτονες, φίλους, συγγενείς μου», λέει ο Τζέιμς Ντέιβιντ Βανς στην εισαγωγή του βιβλίου του «Το τραγούδι του χιλμπίλη» (εκδ. Δώμα).

«Το σκοπευτήριο ήταν μέσα σε μια αποθήκη δίπλα από ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας και ακριβώς απέναντι από ένα ρώσικο κλαμπ-εστιατόριο. Απέξω θύμιζε σκηνικό όπου γυρίζονται ταινίες snuff», γράφει ο Γουίλιαμ Μπόιλ στο Gravesend (εκδ. Πόλις).

Αν και ξεκινούν από διαφορετική οπτική γωνία και έχουν διαφορετική προσέγγιση, οι δύο εκδόσεις που κυκλοφόρησαν πρόσφατα στην ελληνική αγορά προσφέρουν δύο διαφορετικές όψεις της σύγχρονης Αμερικής, με διαφορετικές ποιότητες και βάθος.

Στο αυτοβιογραφικό «Τραγούδι του χιλμπίλη» ο μόλις 33 ετών Βανς περιγράφει την ενηλικίωσή του στη «Ζώνη της Σκουριάς», μια περιοχή του Οχάιο που κάποτε ευημερούσε χάρη στη βαριά βιομηχανία. Με τη μητέρα του εθισμένη σε ουσίες να αλλάζει τακτικά συντρόφους, τον πατέρα του εξαφανισμένο στην αναζήτηση του Θεού, ο μικρός Τζέι Ντι και η αδελφή του μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον ασταθές, ανασφαλές, με συχνά ξεσπάσματα ενδοοικογενειακής βίας. Η ανατροφή του ανατίθεται στον παππού και τη γιαγιά του, τη Μέμω και τον Πάπω, ένα εξίσου βίαιο και ταραγμένο ζευγάρι, στους οποίους αποδίδει την προβληματική εξέλιξη της μητέρας του. Μέσα από προσωπικές του εμπειρίες και συμβάντα ο Βανς περιγράφει το τσαλάκωμα του αμερικανικού ονείρου, τις κοινωνικές ανισότητες, τη φτώχεια της περιοχής του και αναρωτιέται εάν το πρόβλημα των «δικών» του ανθρώπων είναι και ζήτημα κουλτούρας και όχι μόνο περιβάλλοντος. Ωστόσο, είναι οι ίδιοι άνθρωποι που τον πιέζουν να μελετήσει και παρά τις αντίξοες συνθήκες γίνεται δεκτός στη Νομική του Γέιλ, αφού πρώτα υπηρετήσει στο σώμα των πεζοναυτών, κάτι που επέδρασε καταλυτικά στην αλλαγή της ζωής του.

Η έκδοσή του συνέπεσε με την εκλογή του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ. Το βιβλίο έμεινε για πολλούς μήνες στα μπεστ σέλερ των New York Times και τα αμερικανικά ΜΜΕ βρήκαν στο πρόσωπο του Βανς έναν πετυχημένο, Ρεπουμπλικανό νέο από τις μεσοδυτικές πολιτείες που μιλούσε εξ ονόματος των «χιλμπίληδων» και μπορούσε να εξηγήσει τι οδήγησε στην επικράτηση του Τραμπ.

Αρκετά χιλιόμετρα μακριά από το Οχάιο ο Γούλιαμ Μπόιλ γράφει στο πρώτο του βιβλίο με άξονα τη γειτονιά του, το φτωχικό Gravesend, όπου ζουν Ιταλοί και Ρώσοι μετανάστες, ένα ευαίσθητο, νουάρ, μυθιστόρημα.

Πολύ μακριά από το gentrification και τα υψηλά ενοίκια του Μπρούκλιν Χάιτς και του Μανχάταν ο αντιήρωάς του, ο Κόνγουεϊ, μαθαίνει να πυροβολεί για να εκδικηθεί τον φόνο του αδελφού από τον ομοφοβικό, σκληρό, Ρέι Μπόι Καλαμπρέζε που αποφυλακίζεται. Και οι δύο όμως είναι άδειοι από τα αρχικά τους συναισθήματα, μοιάζουν δεμένοι στη μιζέρια, στη φτώχεια και στην κακή μοίρα της γειτονιάς τους. Πλαισιώνονται από δευτερεύοντες χαρακτήρες, όπως την Αλεσάντρα, μια αποτυχημένη ηθοποιό που ξαναγυρίζει σπίτι, τη Στέφανι Ντιρέλο, μια κοπέλα που μένει με τη φοβική μητέρα της, τον έφηβο Γιουτζίν, που θαυμάζει τον πάλαι ποτέ σκληροτράχηλο θείο του Ρέι Μπόι και είναι έτοιμος να ακολουθήσει έναν σκοτεινό δρόμο. Το μυθιστόρημα του Μπόιλ ήταν η αναπάντεχη επιλογή του Γάλλου εκδότη Φρανσουά Γκερίφ για να γιορτάσει το χιλιοστό βιβλίο και τα τριάντα χρόνια της συλλογής «Rivages/ Noir».

Το «Τραγούδι του χιλμπίλη» αγγίζει πρώτη φορά μια μεγάλη κοινωνική ομάδα στην Αμερική. Ο συγγραφέας του στέκεται άλλοτε επικριτικά και άλλοτε με συμπάθεια απέναντί τους. Είναι άλλωστε ένας από αυτούς όπως επαναλαμβάνει, κάτι που κάνει το «Τραγούδι του χιλμπίλη» να ακούγεται στο τέλος σαν την ηχώ ενός φερέλπιδος γερουσιαστή.

Το «Gravesend» καταφέρνει και ξεπερνά τα στενά όρια του Μπρούκλιν και μιλά για την ανθρώπινη συνθήκη, τις επιλογές, τη ζωή και τον θάνατο με έναν τρόπο μεστό, ευαίσθητο, νοσταλγικό αλλά και σκοτεινό από έναν συγγραφέα που αξίζει να προσέξουμε.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή