Καθώς προχωράει το εκδοτικό εγχείρημα που φέρει τον φαινομενικά αινιγματικό τίτλο «ΑΦΕΛΙΑ» (αρκτικόλεξο για το Αρχείο Φωτογραφιών Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου), η αρχική ιδέα αποκτά σώμα. Οι δύο νέοι τίτλοι («Στέργιος Στεργίου. Κίος 1921-1922» και «F. Boissonas-D. Baud-Bovy. Δύο ταξίδια 1913 & 1919») αύξησαν τον αριθμό στους έξι και ο πήχυς της προσδοκίας έχει ανεβεί. Δεδομένης της ελληνικής εμπειρίας που θέλει να είναι περιορισμένη η βιωσιμότητα των εκδοτικών σειρών με αριθμημένους τόμους που αυξάνουν το συλλεκτικό ενδιαφέρον, είτε λόγω πτώσης του ενθουσιασμού είτε λόγω λανθασμένης ανάγνωσης της αγοράς, η «ΑΦΕΛΙΑ» πρέπει να πετύχει και να μας δώσει δεκάδες τίτλους. Ο σχεδιασμός της σειράς είναι του Διονύση Καψάλη και την επιμέλεια έχουν η Βασιλική Χατζηγεωργίου και η Ματθίλδη Πυρλή.
Και πρέπει να πετύχει αυτή η σειρά διότι έχει μία εξαιρετική ιδέα να υπερασπιστεί. Ως βασικό στόχο έχει «να παρουσιάσει θεματικές ενότητες από το Φωτογραφικό Αρχείο του ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ», που διατηρεί, σε ευρύτατη βεντάλια κατηγοριών, αθέατους για το κοινό θησαυρούς. Και αυτό που κάνει τη σειρά ξεχωριστή, πέραν της εμφάνισης και των κειμένων, είναι οι θεματικοί άξονες, οι οποίοι φλερτάρουν με το αντικειμενικά «όχι σύνηθες», προσεγγίζουν δηλαδή όψεις έκκεντρες της βασικής αντίληψης περί ιστοριογραφίας, έλκονται από τη μικροϊστορία και διατηρούν θερμές σχέσεις με το παράδοξο, το «εμμονικό» ή το ιδιοσυγκρασιακό.
Ολα αυτά συγκλίνουν σε τίτλους με έντονη προσωπικότητα και διακριτή χρήση αφήγησης, που πηγάζει από δεξαμενές του 19ου αιώνα και εκβάλλει σε περιοχές του 20ού. Είναι περιπέτειες ανθρώπινου νου. Οπως εξηγούν οι ερευνητές στο Φωτογραφικό Αρχείο του ΕΛΙΑ/ΜΙΕΤ, η συλλογή «έχει στον πυρήνα της οικογενειακά και προσωπικά αρχεία. Από αυτόν τον θησαυρό της καθημερινής και εφήμερης φωτογραφίας (vernacular photography) αναδύονται οι πτυχές του οικείου ή δημόσιου βίου, με άλλα λόγια της ζωής του ανθρώπου».
Πρώτος τόμος της σειράς ήταν οι «Νύφες» (με πρόλογο της Ελιάνας Χουρμουζιάδου), που έθεσε το στίγμα με ένα θέμα εύληπτο και γοητευτικό. Οι «Νύφες» βγήκαν μαζί με το «Εργαστήριο του Καλλιτέχνη» (εισαγωγή: Κώστας Ιωαννίδης) και την επίσης ελκυστική «Ανάγνωση» (εισαγωγή: Γιάννης Παπαθεοδώρου). Ηταν η δυναμική αρχή, η carte de visite της σειράς, που όρισε ένα πεδίο και για τους –λίγο παλαιότερους– θύμισε την αναγέννηση του ενδιαφέροντος για την παλιά φωτογραφία την περίοδο μετά το 1990. Το νούμερο 4 της σειράς είναι η «Αμφίεση» (εισαγωγή Αφροδίτη Κούρια), που μας φέρνει στα ενδυματολογικά παιχνίδια στα φωτογραφικά στούντιο της μπελ επόκ. Και οι δύο νέοι τόμοι με την περίπτωση του ερασιτέχνη φωτογράφου Στέργιου Στεργίου το 1921-22 και τα ταξίδια του Μπουασονά και του Μπο-Μποβί το 1913 και το 1919, ανοίγουν το βλέμμα σε μεγάλη ακτίνα. Η «ΑΦΕΛΙΑ» συνεχίζεται…