Απόντος του κυβερνητικού εταίρου του –καθώς ο Πάνος Καμμένος, επικαλούμενος επείγουσες υποχρεώσεις, δεν συμμετείχε στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου χθες– ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μίλησε στους υπουργούς του για τον σχεδιασμό της επόμενης ημέρας, για τις κυβερνητικές προτεραιότητες που συγκλίνουν στην ανάγκη που ήδη έχουν επισημάνει αρκετά κυβερνητικά και κομματικά στελέχη, ότι η έξοδος από τα μνημόνια ελάχιστη σημασία θα έχει εάν δεν γίνει αντιληπτή στην καθημερινότητα των πολιτών. Βεβαίως, ο πρωθυπουργός απέφυγε να γίνει ιδιαίτερα συγκεκριμένος ως προς τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση θα εξειδικεύσει τις δράσεις και την πολιτική της για την επίτευξη του εν λόγω στόχου. Οπως, άλλωστε, και ο ίδιος είπε, οι βασικές κατευθυντήριες γραμμές στις οποίες αναφέρθηκε είναι ήδη «γνωστές και διατυπωμένες».
Ο κ. Τσίπρας αφιέρωσε σχεδόν τη μισή ομιλία του για να επιτεθεί στον Κυριάκο Μητσοτάκη και, ειδικότερα, για να χαράξει τις διαχωριστικές σε ένα δίπολο με το οποίο θα πορευθούμε μέχρι τις επόμενες εκλογές. Στο δίπολο αυτό κράτησε για τον εαυτό του, για το κόμμα και την κυβέρνησή του τα χαρακτηριστικά της δημοκρατικής σταθερότητας, της κοινωνικής προστασίας και της ευημερίας, και τοποθέτησε τον αντίπαλό του σχεδόν στην Ακροδεξιά. «Αυτή είναι η νέα πολιτική οικογένεια του κ. Μητσοτάκη», είπε συγκεκριμένα, αναφέροντας ότι οι επιλογές του τον οδηγούν «κατευθείαν στην αγκαλιά του Ορμπαν και του Κουρτς». Ενδεχομένως ο κ. Τσίπρας επιχειρεί να μετατοπίσει τη Ν.Δ. στην άκρη του πολιτικού φάσματος στο πλαίσιο ενός σχεδιασμού αμοιβαίας μετάθεσης του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης με του ΑΝΕΛ, η μετακίνηση των οποίων προς τον χώρο της Κεντροδεξιάς θα καθιστούσε πιο βατή τη συμπόρευση με τον ΣΥΡΙΖΑ και ενδεχομένως θα μπορούσε να λειτουργήσει ως σανίδα σωτηρίας από την καταβύθιση που υφίσταται ο μικρός κυβερνητικός εταίρος. Δεν παρέλειψε, άλλωστε, με αναφορά στην προσφυγική – μεταναστευτική κρίση και στη σχετική συζήτηση που εξελίσσεται στην Ευρώπη να βάλει συνολικά την κυβέρνηση, με ονομαστική αναφορά και στους ΑΝΕΛ από την πλευρά του σωστού μέρους της ιστορίας, όπως είπε, σε μια σύγκρουση που ξεπερνά τα σύνορα της χώρας.
Οσον αφορά τις «γνωστές και διατυπωμένες» κατευθυντήριες γραμμές της κυβέρνησης, ο πρωθυπουργός παρέπεμψε στην επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, στην προοπτική αύξησης του κατώτατου μισθού, στις στοχευμένες φοροελαφρύνσεις, ύψους 700 – 750 εκατ. ευρώ για το 2019, στην περαιτέρω στήριξη του κοινωνικού κράτους, στη χορήγηση εκ νέου μερίσματος κοινωνικής αλληλεγγύης, στην ενίσχυση της αποτελεσματικότητας του δημοσίου τομέα, στην προσπάθεια διαμόρφωσης φιλικότερου για τους επενδυτές κλίματος, στη διατήρηση του χαμηλού συντελεστή ΦΠΑ για τα νησιά που πλήττονται από την προσφυγική κρίση. Ειδικά για τα νησιά, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε και στο μεταφορικό ισοδύναμο. Πάντως, ο κ. Τσίπρας δεν έκανε καμιά αναφορά στο δύσκολο θέμα της μείωσης συντάξεων από την 1η Ιανουαρίου 2019, θέμα για το οποίο πιέζουν βουλευτές και κομματικά στελέχη και το οποίο σε πρόσφατες τοποθετήσεις του και ο ίδιος προσεγγίζει με μια αμφισημία αναφορικά με τις δυνατότητες διαχείρισης που η κυβέρνηση διαθέτει.
Σε εγρήγορση
Παρά ταύτα, σε μια ένεση αισιοδοξίας προς τα μέλη της κυβέρνησής του, ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε σε είσοδο σε μια ευθεία «που είναι απαλλαγμένη από τα δυσβάσταχτα βάρη και τα εμπόδια του παρελθόντος». Κάλεσε, ωστόσο, σε εγρήγορση, καθώς, όπως είπε, θα πρέπει η κυβέρνηση στο εξής να αποδείξει ότι μπορεί να καταφέρει με την ίδια και μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα χωρίς τους καβαφικούς «βαρβάρους».