Κήνσορες και θεράποντες

2' 2" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Παρακολουθώ βουβά τις εξελίξεις στην τραγωδία των τελευταίων ημερών. Έχω ζήσει το ίδιο έργο, από την άλλη πλευρά του βουνού: 1982, 1998, 2007. Η φωτιά περνάει πάνω από το σπίτι μου, καίγοντας ό,τι περισσεύει έξω από τα ασφαλισμένα παράθυρα. Και θυμάμαι ότι, πριν από τα social media, την ασκήμια των καμένων εκτάσεων συναγωνιζόταν μόνο η αθλιότητα των πρωτοσέλιδων και των δελτίων ειδήσεων. ΄Ομως, τα λαγωνικά των media έδειξαν αυτές τις μέρες να ωχριούν μπροστά στην αποφασιστική, αδίστακτη, ανενδοίαστη ορμητικότητα των κηνσόρων της φιλοζωίας. «Δείτε το παρατημένο σκυλί που άφησαν να καεί». «Μέσα στη μάντρα εγκατέλειψαν τα ζώα τους. Αν αναγνωρίζετε το σπίτι, πείτε μας ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες», ωρύονταν οι ιεροεξεταστές της φιλοζωίας, χωρίς να λογαριάζουν το πένθος των συγγενών, την απελπισία των διασωθέντων, το βάρος των 90 νεκρών. Σε δύο σελίδες του Facebook κάποιοι πρότειναν να μην παραδοθούν τα σκυλιά που έσωσαν οι πυροσβέστες στους ιδιοκτήτες τους, γιατί «τα εγκατέλειψαν επίτηδες για να καούν».

Θα μπορούσε κανείς να τους πετάξει ένα σωσίβιο άλλοθι. Δεν βρέθηκαν στην κατάσταση της αλλοφροσύνης, όπου μανάδες έχαναν τα παιδιά τους και νέοι άνθρωποι δεν κατάφερναν να σώσουν τους γέρους γονείς τους. Δεν έζησαν τον πανικό τού να είσαι περικυκλωμένος από τις φλόγες, το δέρμα σου να καίγεται και όλα τα ένστικτα της αυτοσυντήρησης να σκάνε σαν φωτοβολίδες! Δεν τους πέρασε καν από το μυαλό ότι ένα τρομοκρατημένο ζώο δεν κάθεται να του περάσεις λουρί και να το οδηγήσεις στο αυτοκίνητο. Ότι τα ζώα, όταν πονάνε ή βρίσκονται σε πανικό, αλαφιάζουν και δαγκώνουν τους πάντες, ακόμα και τα αφεντικά τους. Και βέβαια δεν σκέφτηκαν ότι κάποια από τα σκυλιά που έμειναν πίσω από τις κλειστές μάντρες βρίσκονταν ήδη εκεί: στο συνηθισμένο φαινόμενο του «έχω τρία σκυλιά στο εξοχικό γιατί δεν τα θέλει η γυναίκα μου…». Κατακριτέο; Σίγουρα. Εγκληματικό; Μόνο για τους εισαγγελείς/δικαστές/δήμιους του φιλοζωικού τσίρκου…

Δηλαδή, θέλεις να μας πεις ότι ούτε ένα σκυλί δεν εγκαταλείφθηκε με πρόθεση; θα ρωτήσει κάποιος. Ε, ναι! Στις περιπτώσεις που μερικοί υπολόγισαν ότι τα σκυλιά μπορεί να εμποδίσουν τη σωτηρία τους, απλώς άφησαν ανοιχτές τις πόρτες. Το να σκεφτεί κάποιος ότι ένας άνθρωπος που τρέχει για να σωθεί ανοίγει την αυλόπορτα, βγαίνει έξω, σπρώχνει μέσα τον σκύλο, κλειδώνει και φεύγει είναι βλακώδες. 

Αλλά το βλακώδες, το κακόβουλο, το «εγώ ειμί το φως και όλοι οι υπόλοιποι σκουπίδια» ήταν ανέκαθεν σήμα κατατεθέν των κηνσόρων. Την επόμενη εβδομάδα θα ασχοληθούμε με τους θεράποντες. Μήπως και επανέλθει κάποια ισορροπία στην ταραγμένη ζωή μας, γιατί έως τώρα… μόνο απογοήτευση και αηδία. ■

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή