Υποτίθεται πως η Αργεντινή δεν έπρεπε να αντιμετωπίζει τον εφιάλτη που αντιμετωπίζει σήμερα, με το νόμισμά της να έχει υποτιμηθεί κατά περίπου 50% έναντι του δολαρίου από την αρχή του 2018, την οικονομία της να συρρικνώνεται με ανησυχητικό ρυθμό, ενώ έχει προσφύγει και πάλι στο ΔΝΤ. Η αρνητική εξέλιξη είναι σε κάποιον βαθμό αποτέλεσμα διεθνών συγκυριών, απρονοησίας και λαθών της κυβέρνησης Μάκρι, αλλά και κακοτυχίας.
Στα τέλη του 2015, η Αργεντινή είχε κάνει μεγάλη στροφή, αναδεικνύοντας στην εξουσία τον φιλελεύθερο Μαουρίσιο Μάκρι ύστερα από οκτώ χρόνια διακυβέρνησης της σοσιαλίστριας Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίρχνερ. Ο Μάκρι υποσχέθηκε να αποκαταστήσει τις σχέσεις μεταξύ της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας της Λατινικής Αμερικής και των διεθνών επενδυτών, αποπληρώνοντας πλήρως όσους δεν είχαν δεχθεί τα προηγούμενα χρόνια το «κούρεμα» των ομολόγων που είχε γίνει στο πλαίσιο της χρεοκοπίας του 2002. Πέρυσι ο Μάκρι είχε καταφέρει να εκδώσει ομόλογο διάρκειας 100 ετών, υπό τις επευφημίες αναλυτών και τραπεζιτών.
Παράλληλα, η κυβέρνηση Μάκρι είχε αρχίσει να περιορίζει το δημοσιονομικό έλλειμμα της Αργεντινής από το 5,9% του ΑΕΠ το 2015 στο 4,6% το 2016 και στο 3,7% το 2017. Ολα κυλούσαν καλά για την Αργεντινή έως τις αρχές του 2018. Ο Μάκρι είχε επιλέξει, ορθώς, να περιορίσει σταδιακά το δημοσιονομικό έλλειμμα, ώστε να μην πλήξει την ανάπτυξη που είχε διαμορφωθεί στο 2,9% το 2017. Η πρόβλεψη για το 2018 ήταν ανάπτυξη κατά 2,5%. Στις αρχές του έτους, η ισοτιμία ήταν 18,6 πέσο ανά δολάριο. Καθώς, όμως, η επεκτατική δημοσιονομική πολιτική Τραμπ ενίσχυε τον πληθωρισμό, η Αμερικανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα εξακολούθησε να αυξάνει σταδιακά τα επιτόκια δανεισμού, ενισχύοντας το δολάριο και προσελκύοντας στις ΗΠΑ κεφάλαια που τα προηγούμενα χρόνια είχαν τοποθετηθεί σε αναδυόμενες αγορές σε αναζήτηση υψηλότερων αποδόσεων. Η άνοδος του δολαρίου και η εκροή κεφαλαίων προκάλεσαν γενικευμένη υποτίμηση ξένων νομισμάτων και ιδιαίτερα όσων οικονομιών έχουν υψηλό δανεισμό σε ξένο νόμισμα και εξαρτώνται από εξωτερική χρηματοδότηση, όπως η Τουρκία και η Αργεντινή. Εν συνεχεία δημιουργήθηκε φαύλος κύκλος με την άνοδο του δολαρίου να προκαλεί αύξηση του πληθωρισμού σε οικονομίες το νόμισμα των οποίων δέχεται πίεση και τον πληθωρισμό να προκαλεί, με τη σειρά του, νέα υποτίμηση του νομίσματος. Στην περίπτωση της Αργεντινής, το πέσο είχε εξασθενήσει στα 22,3 ανά δολάριο στις 8 Μαΐου, ημέρα κατά την οποία ο Μάκρι είχε προκαλέσει σοκ στην Αργεντινή ανακοινώνοντας προσφυγή στο ΔΝΤ. Ο πληθωρισμός ήταν στο 25% στην αρχή του 2018, αυξήθηκε στο 26% στις αρχές Μαΐου και πλέον πλησιάζει το 32%. Για μία ακόμη φορά, η τύχη δεν ήταν με το μέρος της Αργεντινής, καθώς η ξηρασία που την έπληξε στις αρχές του έτους ρήμαξε τις σοδειές σόγιας και καλαμποκιού, αφαιρώντας 2% από την ανάπτυξη, σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών της χώρας.
Ο ρυθμός ανάπτυξης που είχε διαμορφωθεί τον Ιανουάριο κοντά στο 4% άρχισε να επιβραδύνεται ραγδαία και να συρρικνώνεται από τον Μάιο, ενώ τον Ιούλιο η οικονομία της χώρας συρρικνώθηκε κατά 6,7%. Η αρχική πρόβλεψη για ανάπτυξη 2,5% το 2018 μετατράπηκε αυτή την εβδομάδα σε πρόβλεψη για ύφεση 1%. Παράλληλα, η απασχόληση συρρικνώνεται από τον Φεβρουάριο και μετά. Λανθασμένος αποδεικνύεται και ο δανεισμός 50 δισ. δολαρίων από τις αγορές από τότε που ανέλαβε ο Μάκρι. Το πιο πρόσφατο λάθος του ήταν να ανακοινώσει την περασμένη Τετάρτη ότι θέλει ταχύτερη εκταμίευση του δανείου 50 δισ. του ΔΝΤ, προκαλώντας πτώση του πέσο κατά 20% σε δύο ημέρες.