Λαμβάνοντας τις περισσότερες ψήφους από τους άλλους δύο συνυποψηφίους του, αλλά χωρίς να συγκεντρώσει όμως την αποδοχή της πλειοψηφίας των μελών της Ιεράς Συνόδου -δεν την απαιτούσε εξάλλου ο νόμος- ο Μητροπολίτης της Ιεραπόλεως Ειρηναίος εξελέγη χθες το μεσημέρι νέος Πατριάρχης Ιεροσολύμων. Υστερα από οκτάμηνη περιπέτεια το παλαίφωτο ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο, αναμένεται τώρα να βρει την εσωτερική του ηρεμία και να επουλώσει τις πληγές που άνοιξαν στο «σώμα» του οι σκληροί και, πολλές φορές, εκτός «κανόνων» διαγκωνισμοί μεταξύ των υποψηφίων για την πατριαρχία και των υποστηρικτών τους, που είχαν ως αποτέλεσμα ακόμη και τη διαπόμπευση του Πατριαρχείου από εχθρούς της Ορθοδοξίας και της Ελλάδος.
Ο κ. Ειρηναίος, Εξαρχος του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα επί 22 χρόνια, ανέλαβε ήδη ανεπισήμως τα καθήκοντά του και αναμένεται πλέον η έγκριση της εκλογής από τις κυβερνήσεις Ισραήλ, Ιορδανίας και Παλαιστίνης για την επίσημη ανάληψη, με την ενθρόνισή του στον Ναό της Αναστάσεως.
Μετά την εικοσαετή παρουσία στον θρόνο του μακαρίτη Διοδώρου, που συσσώρευσε πολλά προβλήματα, αλλά κυρίως, διάβρωσε τον θεσμό με σκάνδαλα και πράξεις που εξέθεταν και αποδυνάμωναν το ιστορικό Πατριαρχείο και παράλληλα το αποψίλωναν από τα υγιή στελέχη, καλείται τώρα ο νέος Πατριάρχης να χαράξει μια πορεία αντάξια της σημαντικότητός του. Και ο κύριος Ειρηναίος θα φανεί εάν πράγματι έχει τη δυνατότητα να ανταποκριθεί στον ρόλο που, ελέω Θεού, του ανέθεσε η Αγιοταφίτικη Αδελφότητα από τον χειρισμό δύο βασικών -των βασικοτέρων- θεμάτων που έχει να αντιμετωπίσει και για τα οποία θα πρέπει να βάλει συγκεκριμένους στόχους από τώρα. Είναι η εσωτερική συνοχή και η σχέση και συνεργασία με τον υπόλοιπο ορθόδοξο χώρο. Στην πρώτη περίπτωση, εάν επιθυμεί την αναγέννηση και ενίσχυση της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων, με το σταμάτημα, κατ’ αρχήν, της μέχρι χθες πορείας προς την κατηφόρα, θα πρέπει να εξασφαλίσει την όσο το δυνατόν ευρύτερη συναίνεση των μελών της Ιεράς Συνόδου. Η μειοψηφία των επτά ψήφων που τον ανέδειξε Πατριάρχη δεν φθάνει για τομές και σημαντικές ενέργειες, αφού η Σύνοδος είναι δεκαεπταμελής. Εάν διαχειριστεί τα της Συνόδου, στηριζόμενος στον νόμο της Ιορδανίας που τον καθιστά -όπως και κάθε Πατριάρχη- κάτι παραπάνω από Πάπα και την Ορθόδοξη Συνοδικότητα θα καταπατήσει και αρνητικά θα είναι τα όποια αποτελέσματα των πράξεών του για το Πατριαρχείο. Ηδη, οι πληροφορίες μάς λένε, ότι ζήτησε τη συμπαράσταση της «ομάδας» των πέντε του Κορνηλίου, αμέσως μετά την εκλογή του. Είναι μια σωστή πρώτη ενέργεια και εάν συνεχίσει έτσι, θα βάλει σε καλό δρόμο την Πατριαρχία του. Παράλληλα, θα χρειαστεί να διατηρήσει τις ισορροπίες των σχέσεων με τα υπόλοιπα Πατριαρχεία με βάση το πλαίσιο που ορίζεται από την ορθόδοξη εκκλησιαστική τάξη, έτσι όπως αυτή έχει θεσπιστεί από τις Οικουμενικές Συνόδους. Η τήρηση αυτής της τάξεως διατηρεί δυναμικό και απόρθητο το ορθόδοξο οικοδόμημα.
Οι όποιες ανατροπές επιδιωχθούν μόνον προβλήματα θα δημιουργήσουν και περισσότερα μάλιστα σε αυτούς που θα τις επιχειρήσουν, έχοντας τη μεγάλη πλειοψηφία της Ιεράς Συνόδου με το μέρος του και συνεργαζόμενος με τα λοιπά Πατριαρχεία και τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, θα μπορέσει ο νέος Πατριάρχης να ανοίξει τους δρόμους εκείνους που θα καταστήσουν την Εκκλησία του εκ των σημαντικοτέρων στο ορθόδοξο και ευρύτερα χριστιανικό κόσμο. Η άμεση διά τηλεγραφήματος αποδοχή της εκλογής του κ. Ειρηναίου από τον Οικουμενικό Πατριάρχη που βρίσκεται στην ιδιαιτέρα πατρίδα του την Ιμβρο, καθώς και οι ανάλογες ενέργειες των Πατριαρχών Αλεξανδρείας, Αντιοχείας, Μόσχας, Σερβίας και των λοιπών Εκκλησιών, όπως και αυτή της ελληνικής κυβερνήσεως ενισχύουν τον νέο Πατριάρχη στα πρώτα του βήματα, τα οποία θα πρέπει να γίνουν σε τελείως διαφορετικά «χνάρια» από αυτά του προκατόχου του. Γι’ αυτό και μετά τον κατ’ επανάληψιν θόρυβο που έχει δημιουργηθεί στον ελληνικό, παλαιστιναικό και ισραηλινό Τύπο, απαιτείται το ξεκαθάρισμα όλων εκείνων των υποθέσεων με την ακίνητη περιουσία του Παναγίου Τάφου σε Ιεροσόλυμα και Ελλάδα. Μάλιστα στην Αθήνα, ο κ. Ειρηναίος είναι υπόδικος για την περίπτωση του Θεάτρου «Χατζηχρήστος». Ολα αυτά τα θέματα θα πρέπει να κλείσουν «εν δικαίω», ανεξαρτήτως προσκαίρου κόστους και να ανοίξει μια νέα σελίδα διαφάνειας που θα ανυψώσει το κύρος του Πατριαρχείου. Και για να το πετύχει αυτό ο νέος Πατριάρχης θα πρέπει -όπως έλεγε ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ- να κατανοήσει ότι από δω και μπρος κάθεται στην καρέκλα του πρώτου και απαιτείται να ξεχάσει νοοτροπίες, συνήθειες και πρακτικές του παρελθόντος. Γιατί αν ο πρώτος δεν κοιτάει μπροστά, αλλά εξακολουθεί να στρέφει το βλέμμα του πίσω, δεν είναι άξιος γι’ αυτήν την καρέκλα. Και ο κ. Ειρηναίος από χθες είναι ο πρώτος στην Εκκλησία των Ιεροσολύμων. Η συνειδητοποίηση αυτού του κορυφαίου γεγονότος αποτελεί το άλφα και το ωμέγα για τη σωστή ή όχι πορεία της Πατριαρχίας του…
Επεισοδιακή η μοιρασιά των ψήφων
Μετά την οκτάμηνη περιπέτεια, στην οποία «υπέβαλαν» οι κυβερνώντες σήμερα το Ισραήλ το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, από χθες -επιτέλους- το προπύργιο αυτό της ελληνορθοδοξίας, έχει νέο Πατριάρχη, τον από Ιεραπόλεως Ειρηναίο, γεννημένο πριν από 62 χρόνια στη Σάμο και εγκαταβιούντα στα Ιεροσόλυμα από τα εφηβικά του χρόνια. Ο κ. Ειρηναίος έλαβε 7 ψήφους και οι συνυποψήφιοί του, Μητροπολίτες Πέτρας κ. Κορνήλιος (Τοποτηρητές του θρόνου) και Βόστρων κ. Τιμόθεος από πέντε (5). Επειδή ο ιορδανικός νόμος δεν προβλέπει την πλειοψηφία για την εκλογή Πατριάρχου, αλλά τη συγκέντρωση των περισσοτέρων ψήφων του πρώτου από τους άλλους υποψηφίους, ο κ. Ειρηναίος εξελέγη διάδοχος του αποθανόντος τον περασμένο Δεκέμβριο, Διοδώρου.
Κινδύνευσε
Πριν εκλεγεί όμως Πατριάρχης, ο Ειρηναίος κινδύνευσε να μην συμπεριληφθεί ούτε στο τριπρόσωπο από το οποίο η Ιερά Σύνοδος θα εξέλεγε τον Προκαθήμενο των Ιεροσολύμων. Ηταν τόσο σκληρή η αντιπαράθεση λόγω της επιθυμίας ειδικά των Μητροπολιτών Ιεραπόλεως και Βόστρων να εκλεγούν, ώστε ο ένας προσπάθησε να εκτοπίσει τον άλλο από την τελική φάση της εκλογής. Στο «παζάρι» των εκλεκτορικών ψήφων, είναι σαφές ότι επικράτησε ο Βόστρων, μόνο που η νίκη του ήταν τελικά «Πύρρειος».
Το εκλεκτορικό σώμα αποτελούσαν 50 κληρικοί. Δεκαεπτά (17) τα μέλη της Ιεράς Συνόδου, 21 Αρχιμανδρίτες και 12 ιερείς εκπρόσωποι του ποιμνίου από τα χωριά των Παλαιστινίων. Από τους τελευταίους δεν προσήλθε μόνον ένας, λόγω προβλημάτων με τα χαρτιά εισόδου του στη Δυτική Οχθη, με αποτέλεσμα να τον γυρίσουν πίσω οι Ισραηλινοί αστυνομικοί. Ετσι ψήφισαν 49 και έλαβαν, ο Πέτρας Κορνήλιος 14 ψήφους, ο Βόστρων Τιμόθεος 12, ο Πτολεμαΐδος Παλλάδιος 10 (!!!) ο Ιεραπόλεως Ειρηναίος 12 και μία ψήφο έλαβε ο Αρχιμανδρίτης Θεόφιλος, προσκείμενος στον Τοποτηρητή.
Ο Πτολεμαΐδος Παλλάδιος, όμως, ανήκει στην «ομάδα» του Βόστρων, ο οποίος πέτυχε να «προσελκύσει» 12 ψήφους για τον εαυτό του και 10 για τον δεύτερο δικό του, με στόχο να «πέταξει» έξω από το τριπρόσωπο τον Ειρηναίο, ο οποίος, χάρις σε δύο μόνον ψήφους προκρίθηκε, ματαιώνοντας έτσι τα «σχέδια» του Τιμοθέου. Στη συνέχεια, τα «κουκκιά» ήταν μετρημένα, αφού η τελική φάση είχε περάσει στην Δεκαεπταμελή Ιερά Σύνοδο. Εκεί από την Κυριακή το βράδυ είχαν διαμορφωθεί πλέον τα πράγματα. Τα τρία «μπαλαντέρ» είχαν οριστικά αποφασίσει: ο Θαβωρείου Δανιήλ θα ακολουθούσε τον Βόστρων, εγκαταλείποντας τις «ερωτοτροπίες» με τον Κορνήλιο και οι Γάζης Βενέδικτος και Ιόππης Δαμιανός «αγκάλιασαν» διά παντός τον Ειρηναίο.
Ετσι οι ψήφοι διαμορφώθηκαν ως εξής: Ειρηναίος 7, Κορνήλιος 5 και Τιμόθεος 5. Και ενώ η ώρα πλησίαζε την δωδεκάτην μεσημβρινήν, εντός του ναού της Αναστάσεως, όπου εγίνετο η ψηφοφορία, ο Τοποτηρητής αναφώνησεν: «Εχομεν Πατριάρχην. Τον από Ιεραπόλεως Ειρηναίο».
Το παρασκήνιο
Από την στιγμή που η κυβέρνηση του Ισραήλ ανακάλεσε την αμετάκλητη, όπως αρχικά την είχε χαρακτηρίσει, απόφασή της να διαγράψει 5 Ιεράρχες μεταξύ των οποίων και τους Μητροπολίτες Βόστρων και Ιεραπόλεως, ήταν σαφές ότι υπερείχε ο Ιεραπόλεως Ειρηναίος έναντι του Βόστρων Τιμοθέου και του Τοποτηρητού Πέτρας Κορνηλίου. Μπορεί δυο-τρεις από τους φίλους του να συζητούσαν με την «ομάδα» του Κορνηλίου «διά παν ενδεχόμενο», οι Μητροπολίτες Γάζης -Διοκαισαρείας και Ναζαρέτ-, αλλά όταν ξεκαθάριζε το τοπίο χωρίς αλλαγές και συμμαχίες, τότε ήταν βέβαιο ότι θα ακολουθούσαν τον Ειρηναίο. Το ίδιο περίπου συνέβαινε και με τον Θαβωρείου Δανιήλ, ο οποίος έμεινε μέχρι τέλους με τον Βόστρων, παρά το γεγονός ότι είχε δηλώσει πως θα πάει με την πλειοψηφία για να τα έχει καλά με τον νέο Πατριάρχη. Ο Κορνήλιος θα δεχόταν άλλη υποψηφιότητα από την ομάδα του εγκαταλείποντας τις προσωπικές φιλοδοξίες του, αρκεί να συναινούσε ο Τιμόθεος. Ο τελευταίος όμως ήταν αρνητικός: «Η με ψηφίζετε ή κατεβαίνω μόνος μου και ας βγει ο Ειρηναίος».
Αργά το βράδυ της Κυριακής έγινε και ύστατη προσπάθεια, η οποία συνεχίστηκε και χθες το πρωί, λίγο πριν από την ψηφοφορία για το τριπρόσωπο. Ο Μητροπολίτης Κωνσταντίνης κ. Αρίσταρχος, γνωρίζοντας την επιθυμία της λεγόμενης ομάδος «των Πελοποννησίων» να εκλέξουν και αυτοί μια φορά δικό τους Πατριάρχη -όλο νησιώτες εκλέγονται- πρότεινε στους «Μωραΐτες» του Βόστρων τον Αρχιμανδρίτη Θεόφιλο της «ομάδος» των «Κρητών», ο οποίος όμως είναι… εκ Πελοποννήσου.
Αλλά και η πρόταση αυτή απερρίφθη ακόμη και από τον γηραιό Καισαρείας Βασίλειο, που είχε καιρό -όπως επί χρόνια λέει- να δει Πατριάρχη Ιεροσολύμων από τον Μοριά. Η πρόταση αυτή μάλιστα έγινε και προς τον Γάζης Βενέδικτο, Πελοποννήσιο, της «ομάδος»Ειρηναίου, αλλά δεν έφερε κι εκεί αποτέλεσμα. Εφθασε δε ο Καισαρείας Βασίλειος να πει χθες το πρωί ότι «κανείς από την ομάδα Κορνηλίου δεν κάνει για Πατριάρχης. Μόνον ο Τιμόθεος είναι άξιος». Με δεδομένη, επομένως, την αυτοαπομόνωση των ομάδων που περιορίστηκαν στα «κουκκιά» τους, ήταν φυσιολογική απολύτως η εκλογή Ειρηναίου. Εκείνο, πάντως, που προξένησε ιδιαίτερη εντύπωση και σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως, είναι η εμμονή του Τιμοθέου στην δική του υποψηφιότητα, κάτι που, εκ των πραγμάτων, έδινε την εκλογή στον κ. Ειρηναίο, με τον οποίο ήταν σε αντιπαλότητα επί 20 περίπου χρόνια, με αλληλοκατηγορίες, «χτυπήματα κάτω από τη μέση» και άλλα. Λέγεται μάλιστα από φίλους του, ότι ο «δημιουργός» της φιλοπαλαιστινιακής εικόνας του κ. Ειρηναίου με στόχο να τον έχουν στη μαύρη λίστα οι Εβραίοι, ήταν ο κ. Τιμόθεος, ο οποίος «φρόντιζε» να ερμηνεύει όπως σε εκείνον συνέφερε τις φιλίες του Εξάρχου με Παλαιστίνιους. Προκάλεσε εύλογα επομένως απορίες η στάση του Τιμοθέου, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η εκλογή Ειρηναίου. Δεν ήσαν δε λίγοι εκείνοι που συνέδεσαν αυτό το γεγονός με την ανάκληση της διαγραφής και των δύο από τους Ισραηλινούς και μια πιθανή συμφωνία μεταξύ τους με εγγυητές τους φίλους, που τους βοήθησαν στην προσπάθεια να ανατρέψουν την απόφαση του Ισραήλ.
Το μόνο σημείο προς «ανίχνευση» στο σενάριο αυτό είναι ο λυσσαλέος αγώνας του κ. Τιμοθέου να βγάλει από το τριπρόσωπο τον κ. Ειρηναίο. Αλλά όλα αυτά αποτελούν υπόθεση για τους μελετητές στο μέλλον, που θα αναζητήσουν τότε «εν ψυχρώ» και όχι «εν θερμώ» την αλήθεια για όλα: τις διαγραφές, τους λόγους τους πραγματικούς που οδήγησαν στην αρχική απόφαση τους Ισραηλίτες, το σκεπτικό για την ανάκληση της… αμετάκλητης αυτής απόφασης, το αόρατο σκηνικό των ζυμώσεων για τις εκλογές και το γιατί έκαναν τις συγκεκριμένες επιλογές οι 50 εκλέκτορες και ανάμεσά τους οι 17 Συνοδικοί. Και, τέλος, τον ρόλο του Αμμάν, της Αθήνας, της Μόσχας, του Βατικανού και της Παλαιστίνης στην υπόθεση, διαδοχής του Διοδώρου Καρύβαλη, εκ Χίου ορμωμένου…
Δακρυσμένος ευχαρίστησε τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο τηλεφωνικώς
Ευχόμενος και προσευχόμενος υπέρ της ειρήνης στη Μέση Ανατολή, ανέλαβε ανεπισήμως τα καθήκοντά του από χθες ο νέος Πατριάρχης Ιεροσολύμων Ειρηναίος Α’, αμέσως μετά την εκλογή του από την Ιερά Σύνοδο του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου.
Στο μήνυμα που απηύθυνε προς τον ελληνικό λαό ο κ. Ειρηναίος τονίζει ότι συναισθάνεται τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις έναντι του ποιμνίου του, αλλά και των ορθοδόξων Ελλήνων και υπόσχεται να συνεχίσει να φυλάττει τις Θερμοπύλες της Πίστεως και τα απαράγραπτα δικαιώματα του ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου. Την ίδια ώρα που ο νέος προκαθήμενος της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων έκανε τις ανωτέρω δηλώσεις και στη συνέχεια δεχόταν τους εκπροσώπους των άλλων δογμάτων και Εκκλησιών, καθώς και τους διπλωμάτες που βρίσκονται στην Αγία Πόλη, στην Αθήνα ο υφυπουργός Εξωτερικών κ. Γρηγόρης Νιώτης εξέφραζε την ικανοποίησή του για την εκλογή Πατριάρχου και ευχόταν στον κ. Ειρηναίο επιτυχία στο έργο του, υποσχόμενος κάθε συμπαράσταση από την ελληνική κυβέρνηση. Η ίδια ικανοποίηση επικρατούσε και στην πατριαρχική αποστολή στην Ιμβρο όπου βρίσκεται αυτές τις ημέρες ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος.
Στην Αθήνα ο Αρχιεπίσκοπος κ. Χριστόδουλος δεχόταν μέσα από τον Ναό της Αναστάσεως -εκεί έγινε η εκλογή- τηλεφώνημα στο κινητό του από τον νεοεκλεγέντα Πατριάρχη, ο οποίος, δακρυσμένος, ανακοίνωνε στον Ελληνα προκαθήμενο την έκβαση της ψηφοφορίας, ευχαριστώντας τον για την υποστήριξη που παρήχε στο πρόσωπό του. Λέγεται μάλιστα ότι ο κ. Ειρηναίος τόνισε στον κ. Χριστόδουλο, ότι σε αυτόν οφείλει κατά μέγα μέρος την επιτυχία του.
Ποιος είναι
Νόμιμα και κανονικά εκλεγμένος λοιπόν ο κ. Ειρηναίος, κατάφερε να εκλεγεί χάρις στην επιμονή και υπομονή του, μέχρι τέλους. Δεν είπε ποτέ «όχι» στον Βενέδικτο και στον Διόδωρο, γι’ αυτό και ήταν από τα αγαπημένα παιδιά τους, ειδικά του τελευταίου που τον διατήρησε επί 20 χρόνια στη θέση-κλειδί του Εξάρχου του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα. Από το πόστο αυτό ο κ. Ειρηναίος είχε την ευκαιρία να κάνει δημόσιες σχέσεις για τον εαυτό του, μέσω των γνωριμιών που απόκτησε. Ηταν κοινωνικότατος και δεν απουσίαζε από δημόσιες εκδηλώσεις. Ετσι απέκτησε φίλους και υποστηρικτές, ανάμεσα στους οποίους ο Ανδρέας και η Δήμητρα Παπανδρέου, ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος, πολιτικοί, εφοπλιστές, βιομήχανοι, κ.ά. Παράλληλα φρόντιζε να τα έχει καλά με την Ελλαδική Εκκλησία, αλλά και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, για το οποίο όμως είχε εκφράσει προσφάτως στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ έμμεσες αμφιβολίες για πιθανή συμμετοχή του στην απόφαση των διαγραφών από το Ισραήλ, γεγονός όμως που διαψεύστηκε από τις εξελίξεις, γι’ αυτό και πριν από μερικά εικοσιτετράωρα είχε ζητήσει την παρέμβαση του Φαναρίου με στόχο να συνεργαστεί με τον Πέτρας, Κορνήλιο για την εκλογή. Από τη στάση του Πατριαρχείου όμως στο αίτημά του αυτό, ο κ. Ειρηναίος αντελήφθη ότι το Φανάρι δεν είχε καμιά ανάμιξη στα της προεκλογικής περιόδου στα Ιεροσόλυμα, διατηρώντας, τον υπεράνω όλων οικουμενικό του ρόλο.
Επειδή, στόχος επί δεκαετίες του μέχρι χθες Εξάρχου ήταν ο θρόνος, είχε καλλιεργήσει επίσης καλές σχέσεις με διπλωμάτες όλων των χωρών που υπηρετούσαν στην Αθήνα, ανάμεσα στους οποίους των ΗΠΑ, της Παλαιστίνης, του Ισραήλ, της Ιορδανίας, κ.ά.
Εκ Σάμου
Τον κ. Ειρηναίο βοήθησε πολύ ο ήπιος χαρακτήρας του και το γεγονός ότι απέφευγε πάντα τα «δύσκολα» και τις συγκρούσεις. Γι’ αυτό και φρόντιζε να αποστασιοποιείται σιωπηρώς όταν κατά καιρούς υπήρχαν εντάσεις στις σχέσεις μεταξύ Διόδωρου με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ή την όποια ελληνική κυβέρνηση. Εκείνο που τον απασχολούσε πάντα, ήταν ο «έτερος φιλόδοξος», ο Μητροπολίτης Βόστρων κ. Τιμόθεος, ο οποίος είχε το πλεονέκτημα να βρίσκεται δίπλα στον Πατριάρχη και να κατευθύνει αποφάσεις, έτσι όπως συνέφεραν εκείνον, «εργαζόμενος» κατά του «δημοσιοσχετίστα» Ειρηναίο. Φίλος με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών ο νέος Πατριάρχης, διαφέρει από αυτόν στην πληθωρικότητα, τη δυναμική παρουσία και τον οξύ λόγο, αφού ο ίδιος είναι χαμηλών τόνων και λιγότερο εντυπωσιακός στις εμφανίσεις του, γενικά. Αντίθετα ταιριάζουν στον βαθμό φιλοδοξίας, στην επιμονή για την επίτευξη ενός στόχου, στις άριστες δημόσιες σχέσεις που ξέρουν να κάνουν και στην αγάπη για την εξουσία. Ο κ. Ειρηναίος, εκμεταλλεύθηκε επίσης κατά τον καλύτερο τρόπο την «ανοργανωσιά» της ομάδος των «Κρητών», στην οποία κυριαρχούσε η εμμονή του κ. Κορνηλίου να είναι αυτός υποψήφιος. Αρχιερείς και ιερείς με άλλη, καθαρά θεολογική άποψη για την Εκκλησιαστική Εξουσία οι της «ομάδος» Κορνηλίου, δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν καν και πολύ περισσότερο να ακολουθήσουν και δρόμους κοσμικούς, όπως οι Τιμόθεος και Ειρηναίος. Γι’ αυτό και έχασαν το τρένο, επιμένοντας σε μιαν υποψηφιότητα που ήταν γνωστό ότι δεν μπορούσε να προσελκύσει ούτε μια συνοδική ψήφο εκτός από αυτές τις πέντε που και τελικά πήρε. Ενώ, εάν από την αρχή της διαδικασίας -10 ημέρες περίπου πριν- αναδείκνυαν ένα άλλο πρόσωπο, ευρύτερα αποδεκτό, ίσως να είχαν καλύτερη τύχη, με βάση τα μηνύματα από τα Ιεροσόλυμα. Ομως επέμειναν «καλογερίστηκα». Και έχασαν. Ο Βόστρων Τιμόθεος απέτυχε επίσης, γιατί οι διάφοροι «θόρυβοι» για πάσης φύσεως σκάνδαλα εις βάρος του, απέτρεψαν άλλους, πλην των άμεσων φίλων του Ιεραρχών, να έλθουν προς το μέρος του για να μην εκτεθούν. Ετσι και αυτός έμεινε μόνον με πέντε ψήφους.
Πορεία 48 χρόνων
Αποτέλεσμα συνολικό όλων όσων καταγράψαμε, ήταν να εκλεγεί χθες Πατριάρχης ο κ. Ειρηναίος στα 62 χρόνια του και με μια πορεία 48 χρόνων μέσα στους Αγιοταφίτικους κόλπους. Γεννήθηκε στη Σάμο το 1939 -είναι συνομήλικος με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών- και το 1953 εγκαταστάθηκε μόλις 14 ετών στα Ιεροσόλυμα. Το 1963 απεφοίτησε της Πατριαρχικής Σχολής, έγινε μοναχός και χειροτονήθηκε διάκονος το 1959. Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε το 1965 και χειροθετήθηκε σε Αρχιμανδρίτη το 1966. Σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διετέλεσε Μέγας Αρχιδιάκονος του Θρόνου, Παρασκευοφύλαξ, Τελετάρχης, Αρχισυντάκτης του περιοδικού «Νέα Σιών» και πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Πρωτοδίκου Δικαστηρίου. Από το 1979 μέχρι και της εκλογής του Πατριάρχη υπηρέτησε Εξαρχος του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα. Το 1981 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Ιεραπόλεως και το 1994 Μητροπολίτης.
Το έργο του
Εχει συμβάλλει στην οργάνωση και ανασυγκρότηση των Πατριαρχικών Μετοχίων στην Ελλάδα και κυρίως υπήρξε ο «πρεσβευτής» των Αγιοταφιτών με την Ελλάδα γενικότερα. Αυτό είναι συνολικά το έργο του εν ολίγοις. Επειδή δεν διαθέτει το μορφωτικό «μπαγκράουν» του φίλου του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, αναμένεται να ρίξει το βάρος του στην αναδιοργάνωση του Πατριαρχείου, με «αιχμή του δόρατος» την άμεση κάθαρση την οποία προεκλογικά έχει υποσχθεί, «φωτογραφίζοντας» τότε την «ομάδα» του Μητροπολίτου Βόστρων. Ισως είναι και η σοβαρότερη προσπάθεια από την οποία εξαρτάται το μέλλον του Πατριαρχείου. Παράλληλα έχει τη δυνατότητα της καλής επικοινωνίας, μέσω των γνωριμιών του, για την ακόμη μεγαλύτερη ανάδειξη των Ιερών Προσκυνημάτων, καθώς και τη διατήρηση σχέσεων συνεργασίας με τις άλλες ορθόδοξες εκκλησίες. Ολα αυτά βεβαίως, με βάσει τα μέχρι χθες στοιχεία που ο ίδιος ο νέος Πατριάρχης είχε δείξει. Γιατί, από εδώ και πέρα το «αρχή άνδρα δείκνυσι», έχει τον μοναδικό λόγο…
Συγχαρητήρια τηλεγραφήματα πολιτικών
Συγχαρητήρια προς τον νεοεκλεγέντα Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ. Ειρηναίο απέστειλε η πολιτική ηγεσία της χώρας, ευχόμενη την κάθε δυνατή επιτυχία στο δύσκολο έργο του, προς όφελος του Πατριαρχείου, του ποιμνίου του, αλλά και σύμπαντος του Ελληνισμού. Στο τηλεγράφημά του ο πρωθυπουργός κ. K. Σημίτης εύχεται στον κ. Ειρηναίο «κάθε επιτυχία στο δύσκολο έργο Σας χάριν του Ελληνορθοδόξου Πατριαρχείου και του ποιμνίου Σας». Ο πρόεδρος της Ν.Δ. κ. K. Καραμανλής εκφράζει τη βεβαιότητά του ότι «η εκλογή σας σηματοδοτεί μία νέα περίοδο δημιουργικής διακονίας για το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, επ’ αγαθώ του χριστεπωνύμου πληρώματός σας, αλλά και του Ελληνισμού γενικότερα». Συγχαρητήρια τηλεγραφήματα απέστειλαν επίσης ο υπουργός Αμύνης κ. Α. Τσοχατζόπουλος, ο υπουργός Εξωτερικών κ. Γ. Παπανδρέου και ο υφυπουργός Εξωτερικών κ. Γρ. Νιώτης.