Στη Λέσβο ο ορισμός του ελληνικού μπακάλικου

Για πρωινή μυζήθρα αχνιστή, για βράσμα από σύκο, για τυριά, βούτυρα, ελιές και κάθε λογής νοστιμιές, αλλά κυρίως για την αυθεντική νοοτροπία του μπακάλη, σας παρουσιάζουμε το παντοπωλείο του Σκοπελίτη.

Μπακάλης με καπατσοσύνη, από τους παλιούς, και τετραπέρατος έμπορος, ο Παναγιώτης Σκοπελίτης μαζί με τη σύζυγό του Γεωργία έχουν το πιο γνωστό παντοπωλείο της Λέσβου από το 1996. Οι ντόπιοι τού έχουν τυφλή εμπιστοσύνη γιατί θυμάται. Ξέρει τις προτιμήσεις, τις συνήθειές τους, τα τερτίπια τους, φροντίζει για όλους, παλιούς και νέους πελάτες. Ντόπιοι με έστειλαν στον Σκοπελίτη, «γιατί εκεί θα βρεις ό,τι καλό παράγει το νησί». Πληρότητα στα τυροκομικά. Λαδοτύρια στο λάδι και αλάδωτα, φέτες και κασέρια, γιαούρτια πρόβεια ολόπαχα και μυζήθρες φουρνιστές, αλλά και φρέσκες, πρωινές, ζεστές ακόμη – «να δοκιμάσεις φρέσκια μυζήθρα μαζί με μέλι, βράσμα (πετιμέζι σύκου) ή ζάχαρη», μου συστήνουν κάποιοι πελάτες. Τον βάζω να διαλέξει και να μου πει ποιος κάνει την καλύτερη φέτα, ποιος έχει το πιο μυρωδάτο βούτυρο, το πιο αυθεντικό γιαούρτι. Αδύνατον. Πετάει πρώτα ένα όνομα, μετά ένα δεύτερο, ύστερα λέει και τρίτο, στο τέλος μου λέει «τι να σου πω, όλοι κάνουν εξαιρετική δουλειά». Και από μικρά και από μεγάλα τυροκομεία κάνει τις προμήθειές του: από τη Γαλακτοκομική Λέσβου, από τον Συνεταιρισμό Μανταμάδου, που έχει μοσχομυρωδάτο αιγοπρόβειο βούτυρο, και από τον Μυστακέλλη, αλλά και από τον Αδαλή, που φημίζεται για τα γιαούρτια του, τον Σκόρδο που κάνει ολόπαχα τυριά, τον Κουτσοκτώνη που είναι πολύ μικρός παραγωγός, και τον Ταστάνη από την Άγρα, που κάνει φέτα-κορυφή. Μέχρι και τουλουμοτύρι μέσα σε τουλούμι φέρνει από τον Σκόρδο, και δεν φαντάζεστε τι μεζεκλίκι είναι!

Στου Σκοπελίτη ανακάλυψα τα μικρόκαρπα, μεστά ρεβίθια Λισβορίου περιορισμένης παραγωγής, που αρκούν μόνο για τους ντόπιους καλοφαγάδες, αλλά και τις δυσεύρετες γλυκές ελιές ροπάδες, που είναι ακατέργαστες και τρώγονται όπως είναι, έτσι όπως πέφτουν από το δέντρο. Βρήκα και τα φοβερά αγιασιώτικα παξιμάδια της οικογένειας Σουσαμλή, τα απίθανα αρωματικά μέλια από τους Συνεταιρισμούς Αλυφαντών και Σκαλοχωρίου, αρκετά ελαιόλαδα – θα περίμενα να είχαν περισσότερα– και σχεδόν όλη την γκάμα με τα ούζα που παράγει ο τόπος. Φέρνει έκτακτες σαρδέλες παστωμένες, λιπαρές και σαρκώδεις, σύκα μαστιχωτά εξαιρετικής νοστιμιάς από την Ερεσό, και τα καλούδια που κάνουν οι προκομμένες γυναίκες από τους συνεταιρισμούς: μανεστράκι, χάχλες και τραχανάδες, μυζηθροχαλβάδες, γλυκά του κουταλιού, σάλτσες και μαρμελάδες. Στα πίσω πίσω ράφια, στο βάθος του μαγαζιού, έχει και μια χούφτα είδη καθημερινής ανάγκης, όλα χρειαζούμενα.