Η απόφαση του Υπουργού Παιδείας για κατάργηση των Λατινικών και αντικατάστασή τους από την Κοινωνιολογία αποτελεί ένα πλήγμα στις κλασικές σπουδές της Ελλάδας. Υπάρχουν πλείστοι λόγοι για τους οποίους η εξάλειψη των Λατινικών από το ελληνικό σχολείο είναι λανθασμένη. Αρχικά, η ορολογία των Φυσικών και γενικότερα των Θετικών Επιστημών βασίζεται, κυρίως, στα Λατινικά. Η Λατινική, επί πλέον, στήριξε με την γλωσσική της αρτιότητα το Ρωμαϊκό Δίκαιο, αποτελώντας τον θεμέλιο λίθο των Νομικών Επιστημών.
Αλλά ο σημαντικότερος λόγος αφορά τα Λατινικά ως καθρέπτη του ελληνικού γλωσσικού εαυτού μας. Η σχέση των δύο γλωσσών στο επίπεδο της δομής, της μορφολογίας και του λεξιλογίου είναι πανθομολογούμενη. Μάλιστα, η Ελληνική διαδόθηκε στην Δύση μετά την πτώση του Βυζαντίου μέσω της Λατινικής με αποτέλεσμα οι ευρωπαϊκές γλώσσες, που χαρακτηρίζονται λατινογενείς να αποδίδονται από τον μεγάλο γλωσσολόγο F.R. Adrados ως «κρυπτοελληνικές».
Φυσικά η διδασκαλία των Λατινικών τα τελευταία έτη, όντως απέκτησε μηχανιστικό χαρακτήρα. Για αυτό και το Υπουργείο επικαλείται την «αποστήθιση». Όμως, η επαφή με τα μεγάλα κλασικά κείμενα της Λατινικής αποτελεί μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για βαθύτερη κατανόηση του παλιμψήστου του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού, των μορφωτικών αξιών του και των βάσεων της σύγχρονης ευρωπαϊκής ταυτότητας. Επομένως, ζητούμενη πρέπει να είναι η βελτίωση της ύλης και της μεθόδου διδασκαλίας και όχι η κατάργηση των κλασικών γραμμάτων.
Τα κλασικά γράμματα σε μία εποχή τεχνοκρατική και τεχνολογική ενισχύουν την καλλιέργεια των νέων, οξύνουν την κριτική τους σκέψη και διευρύνουν τους ψυχικούς τους ορίζοντες. Οι περισσότερες χώρες του Δυτικού Κόσμου αναγνωρίζουν την πολύπλευρη αυτή προσφορά και αναβαθμίζουν την Ανθρωπιστική Παιδεία στην εκπαίδευση, όπως προσφάτως έπραξε η Γαλλία του Προέδρου Macron.
Τελικά, είναι επιτρεπτό, η γενέτειρα του Δυτικού Κόσμου, η Χώρα μας να υποσκάπτει τα ίδια τα θεμέλια της ανθρωπιστικής μόρφωσης; Είθε να επικρατήσουν έτερες «φωνές» και να παρθεί πίσω τούτη η απόφαση.
* Ο κ. Ιωάννης Π. Χουντής είναι κλασικός φιλόλογός, μέλος Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων