Γλυκιά πατρίδα***½
ΓΟΥΕΣΤΕΡΝ (2018)
Σκηνοθεσία: Γουόρικ Θόρντον
Ερμηνείες: Χάμιλτον Μόρις, Νατάσια Γκόρεϊ, Σαμ Νιλ
Το αυστραλέζικο γουέστερν έχει αυτή την εβδομάδα την τιμητική του σε μια ταινία που ξεχωρίζει τόσο με την αισθητική της όσο και με το σύγχρονο μήνυμα που εκπέμπει. Μας υπενθυμίζει, δε, πως η αυθεντικότητα ενός φιλμ –ειδικά όταν αυτό είναι εποχής– αποτελεί έναν από τους πιο κρίσιμους παράγοντες της επιτυχίας του. Βρισκόμαστε στην κεντρική Αυστραλία τη δεκαετία του 1920. Οι λευκοί κτηματίες των μεγάλων εκτάσεων έχουν στη δούλεψή τους ντόπιους Αβορίγινες, περίπου σαν σκλάβους, χωρίς όμως να είναι ιδιοκτήτες τους – τους παρέχουν στέγη και τροφή δίχως να τους πληρώνουν.
Οταν ένας βετεράνος πολέμου μετακομίζει σε γειτονικό σταθμό, ο Σαμ και η γυναίκα του στέλνονται από τον καλόκαρδο ιεροκήρυκα Φρεντ (Σαμ Νιλ) για να τον βοηθήσουν να εγκατασταθεί. Ο βίαιος χαρακτήρας του στρατιωτικού, ωστόσο, θα προκαλέσει αιματοχυσία και σύντομα το ζευγάρι των Αβορίγινων θα βρεθεί κυνηγημένο από τον νόμο.
Ο βραβευμένος με τη Χρυσή Κάμερα του Φεστιβάλ Καννών Γουόρικ Θόρντον («Σαμψών και Δαλιδά») βασίζεται σε αληθινά ιστορικά γεγονότα για να περιγράψει ένα γουέστερν-μύθο με πολύ ανθρώπινη διάσταση· επί της ουσίας, εκείνος και ο σεναριογράφος του, Ντέιβιντ Τράντερ, αφηγούνται με θάρρος τη βίαιη πραγματικότητα πάνω στην οποία χτίστηκε η σύγχρονη Αυστραλία. Από την άλλη, η μεταιχμιακή σχέση λευκών και ιθαγενών της εποχής καθρεφτίζει συμβολικά και σημερινές εικόνες από διάφορα μέρη του κόσμου, ενώ και οι έννοιες του ισότητας και της δικαιοσύνης δεν περνούν απαρατήρητες, με το τελευταίο κομμάτι της ταινίας να αποτελεί συγκερασμό του ύψους και του βάθους της ανθρώπινης φύσης.
Ολα αυτά, βέβαια, περνούν μέσα από την κάμερα του Θόρντον. Με μοντάζ που ενσωματώνει κοφτές σκηνές προοικονομίας ή φλας μπακ, ο Αυστραλός κινηματογραφιστής δημιουργεί ατμόσφαιρα για τους πολύ καλούς πρωταγωνιστές του. Σε αυτούς συγκαταλέγεται και το ίδιο το υπέροχα άγριο τοπίο της πατρίδας του, το οποίο ως άτυπος «τρίτος χαρακτήρας» επηρεάζει σημαντικά τις εξελίξεις και… το μάτι μας.
Equalizer 2***
Σκηνοθεσία: Αντουάν Φουκουά
Ερμηνείες: Ντένζελ Ουάσιγκτον, Μελίσα Λίο, Αστον Σάντερς
Αμείλικτος υπερασπιστής
Ο Ντένζελ Ουάσιγκτον είναι εδώ και πάλι ο απόλυτος πρωταγωνιστής επιστρέφοντας –για πρώτη φορά στην καριέρα του– στον ίδιο ρόλο του αμείλικτου υπερασπιστή των αδυνάμων. Εκδικητής αρκετά πιο… φιλοσοφημένος από εκείνους των κόμικς, ο Ρόμπερτ Μακόλ αναλαμβάνει να αποδώσει σκληρή αλλά έντιμη δικαιοσύνη, μέχρι που η απειλή γίνεται προσωπική και στο στόχαστρο πλέον μπαίνουν αγαπημένα του πρόσωπα. Ο σκηνοθέτης της «Ημέρας εκπαίδευσης» στήνει ένα γεμάτο ένταση και ρυθμό θρίλερ, αφήνοντας τα υπόλοιπα στον έμπειρο πρωταγωνιστή, ο οποίος και μόνο με την παρουσία του κερδίζει άνετα το στοίχημα της στυλάτης δράσης. Στη διαδρομή προλαβαίνει να γίνει και μέντορας για έναν νεαρό Αφροαμερικανό, ο οποίος αναζητεί τη σωστή πορεία στη ζωή του.
Τσε: O επαναστάτης****
Σκηνοθεσία: Στίβεν Σόντερμπεργκ
Ερμηνείες: Μπενίσιο ντελ Τόρο, Ροντρίγκο Σαντόρο, Φράνκα Ποτέντε
Πιο σκοτεινός Κομαντάντε
Το δεύτερο μέρος του βιογραφικού δίπτυχου για τον Κομαντάντε είναι αρκετά πιο σκοτεινό και δραματικά φορτωμένο από το πρώτο. Εδώ βλέπουμε τον Τσε, ο οποίος έχει παραιτηθεί από τιμές και υπουργικά αξιώματα στην Κούβα, να φτάνει κρυφά στη Βολιβία, όπου σκοπεύει να καθοδηγήσει ένα εξεγερτικό κίνημα ενάντια στο ντόπιο καθεστώς. Τα πράγματα, ωστόσο, δεν θα προχωρήσουν όπως ελπίζει και η εκστρατεία μέσα από τη ζούγκλα θα εξελιχθεί σε μαρτύριο κακουχίας και στερήσεων, μέχρι το γνωστό τραγικό φινάλε. Ο Ντελ Τόρο δείχνει ακόμα περισσότερο την τέχνη του σε αυτό το δεύτερο κομμάτι, απεικονίζοντας έναν Τσε άρρωστο και αδύναμο, ο οποίος όμως συνεχίζει μόνο χάρη στο καύσιμο της ατσάλινης θέλησής του.
Στις τρεις κορυφές**
Σκηνοθεσία: Γιαν Τσάμπαϊλ
Ερμηνείες: Μπερενίς Μπεζό, Αλεξάντερ Φέλινγκ, Αριάν Μοντγκόμερι
Στο ξύλινο καταφύγιο
Μια τριμελής οικογένεια εκδράμει στο βουνό. Ο οκτάχρονος Τρίσταν, ωστόσο, δυσκολεύεται να αποδεχθεί πως ο Ααρον είναι ο νέος σύντροφος της μητέρας του και, ακόμα περισσότερο, ότι μπορεί να γίνει ο καινούργιος μπαμπάς του. Οι τρεις τους προσπαθούν να γίνουν πραγματική οικογένεια στο ξύλινο καταφύγιό τους, με φόντο το υπέροχο ορεινό τοπίο με τα βουνά, τα οποία όμως κρύβουν και κινδύνους. Το φιλμ επιχειρεί να δείξει το δύσκολο χτίσιμο της εμπιστοσύνης και της αγάπης που απαιτεί η σχέση γονέα – παιδιού, εισάγοντας και τη φύση ως έξτρα χαρακτήρα. Παρ’ όλα αυτά, η επίπεδη αφήγηση και οι (υπερβολικά) αργοί ρυθμοί δεν βοηθούν, σε μια ιστορία που περισσότερο κουράζει παρά διαφωτίζει τον θεατή.
Εμείς…
H «Πολυξένη» της Δώρας Μασκλαβάνου είναι η επίσημη πρόταση για να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην 91η απονομή των βραβείων Οσκαρ, σύμφωνα με την αρμόδια επιτροπή γνωμοδότησης με πρόεδρο τον Μανούσο Μανουσάκη. Το δράμα εποχής εξελίσσεται στην Κωνσταντινούπολη του ’70, όπου η Πολυξένη χάνει τον θετό πατέρα της και έρχεται αντιμέτωπη με την εχθρότητα και τον κίνδυνο υφαρπαγής της κληρονομιάς της. Για να επικυρωθεί η πρόταση για την ταινία, η οποία απέσπασε τέσσερα βραβεία Ιρις της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, απομένει η υπογραφή της υπουργού Πολιτισμού.
…και οι άλλοι
Με τη Μόστρα της Βενετίας να ρίχνει αυλαία, το κινηματογραφικό φεστιβαλικό ενδιαφέρον μεταφέρεται στο Τορόντο του Καναδά, η διοργάνωση του οποίου έχει δώσει μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες και τολμηρές indie δημιουργίες των τελευταίων ετών. Μια τέτοια φαίνεται πως είναι και το «High Life» της Κλερ Ντενί, ένα φιλμ επιστημονικής φαντασίας με έντονα ερωτικό… αλατοπίπερο. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι μια ομάδα φυλακισμένων του Διαστήματος, οι οποίοι στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν τα λογικά τους, θα βρουν διέξοδο στη σεξουαλικότητά τους. Στο λαμπερό καστ συναντούμε τους Ζιλιέτ Μπινός, Ρόμπερτ Πάτινσον και Μία Γκοθ.