Εύκολα έχασε τις 700 μονάδες που με τόσο κόπο είχε φθάσει ο Γενικός Δείκτης του ελληνικού Χρηματιστηρίου, σπάζοντας έτσι το τριήμερο ανοδικό σερί, με αιτία και αφορμή τους νέους τριγμούς που προκάλεσαν οι πολιτικές εξελίξεις στην Ιταλία. Οι ισχυρότερες πιέσεις που έφθασαν έως και -7,34% (Τράπεζα Πειραιώς) ασκήθηκαν στις τραπεζικές μετοχές (με εξαίρεση την Eurobank), αλλά και σε πολλούς τίτλους της υψηλής κεφαλαιοποίησης (ΕΛΠΕ, ΟΤΕ, ΟΠΑΠ, Motor Oil, Μυτιληναίος). Ετσι, η εβδομάδα έκλεισε στο «κόκκινο» για το Χ.Α., με την επιδείνωση της εξαιρετικά ευάλωτης και ρηχής αγοράς των ελληνικών ομολόγων, τα οποία το τελευταίο πεντάμηνο τείνουν πάντα να… «συμπάσχουν» με τα ιταλικά, να βαραίνουν ακόμη περισσότερο το κλίμα. Οι ανησυχίες για τις επιπτώσεις της πολιτικής κρίσης στην Ιταλία αφύπνισαν τους πωλητές οδηγώντας και σε αύξηση του τζίρου, πράγμα που, σύμφωνα με τους αναλυτές, προκαλεί προβληματισμό για τη συνέχεια, αφού στην άνοδο της αγοράς τις προηγούμενες ημέρες, η συναλλακτική δραστηριότητα παρέμεινε υποτονική.
Ο Γενικός Δείκτης έκλεισε με απώλειες 2,29%, στις 691,69 μονάδες, ενώ ενδοσυνεδριακά έφθασε έως και το -3,15%. Ο δείκτης υψηλής κεφαλαιοποίησης έκλεισε με απώλειες 1,81%, ο τραπεζικός δείκτης έκλεισε με πτώση 1,99%, στις 577,53 μονάδες, ενώ ο τζίρος διαμορφώθηκε στα 74,43 εκατ. ευρώ. Σε επίπεδο εβδομάδας, ο Γενικός Δείκτης υποχώρησε 1,01%, η υψηλή κεφαλαιοποίηση σημείωσε πτώση κατά 0,53%, ενώ ο τραπεζικός δείκτης κατέγραψε απώλειες 1,59%. Με το κλείσιμο του Σεπτεμβρίου, ολοκληρώθηκε και το γ΄ τρίμηνο, με τις απώλειες στον Γενικό Δείκτη να φθάνουν το 8,70% , ενώ ο τραπεζικός δείκτης έχασε το 1/3 της κεφαλαιοποίησής του υποχωρώντας κατά 33%.
Το καταστροφικό αυτό τρίμηνο για τις μετοχές των ελληνικών τραπεζών «δικαιολογείται» και εξηγείται απόλυτα από τη στάση που εμφάνισαν οι επενδυτές απέναντι στον κλάδο σε όλα τα roadshows από τις αρχές του καλοκαιριού έως και τα πρόσφατα του Σεπτεμβρίου στο Λονδίνο (της ΕΧΑΕ και της Bank of America Merrill Lynch). Η αδύναμη κερδοφορία, οι χαμηλοί ρυθμοί ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, καθώς και οι πολύ δύσκολοι (ανέφικτοι για πολλά funds) στόχοι για τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα και δάνεια, κρατούν τις τράπεζες υπό πίεση, ενώ δίνουν τροφή στους shorts, με τα βρετανικά funds να συνεχίζουν να αυξάνουν τις αρνητικές τους θέσεις απέναντι στις μετοχές τους, διατηρώντας έτσι το ρηχό Χ.Α. μακριά από διατηρήσιμη ανοδική τάση.