H Γιούσρα στους Ολυμπιακούς και η Σάρα στον Κορυδαλλό

H Γιούσρα στους Ολυμπιακούς και η Σάρα στον Κορυδαλλό

5' 20" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πριν από μερικές εβδομάδες η Σύρια κολυμβήτρια Γιούσρα Μαρντίνι βρέθηκε στη μακρινή Αργεντινή. Είχε επιλεγεί ως «αθλήτρια-πρότυπο» για τους Ολυμπιακούς Αγώνες των νέων. Το ταξίδι αυτό ήταν προγραμματισμένο καιρό – και η ίδια το περίμενε με ανυπομονησία. Το μυαλό της όμως από τα τέλη Αυγούστου είναι στην Αθήνα και συγκεκριμένα στις φυλακές Κορυδαλλού, όπου βρίσκεται προφυλακισμένη η αδερφή της, Σάρα, εθελόντρια στη Λέσβο και κατηγορούμενη για συμμετοχή σε εγκληματικό δίκτυο διακίνησης ανθρώπων. 

Την πρώτη ημέρα των αγώνων, ο πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής Τόμας Μπαχ προσκάλεσε τη Γιούσρα να παρακολουθήσουν μαζί έναν αγώνα ξιφασκίας. «Πώς είναι η Σάρα;» τη ρώτησε με πραγματικό ενδιαφέρον. Η ιστορία των δύο κοριτσιών, που το 2015 έσωσαν 18 πρόσφυγες κολυμπώντας, είχε γίνει γνωστή παγκοσμίως και οι δύο αδερφές είναι για πολλούς ένα σύμβολο αισιοδοξίας στην προσφυγική κρίση. «Είναι δυνατή», του απάντησε εκείνη. Το ίδιο προσπαθεί και η Γιούσρα. Ξέρει πως πολλοί άνθρωποι, τόσο στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό, αγωνίζονται για να αφεθεί η αδερφή της ελεύθερη.

Η περιπέτεια της Σάρα ξεκίνησε στις 21 Αυγούστου, τότε που όπως η ίδια είχε γράψει στο Facebook θα έκλεινε ένα σημαντικό κεφάλαιο για εκείνη: «Εχει έρθει η ώρα της αποχώρησής μου από τη Λέσβο. Είναι μια δύσκολη απόφαση αλλά η σωστή για το μέλλον μου», έγραφε. Θα επέστρεφε στο Βερολίνο για να συνεχίσει τις σπουδές της. Στη Συρία σπούδαζε νομικά, όταν πρωτοήρθε στην Ευρώπη ήθελε να γίνει οδοντίατρος, στην πορεία όμως, ίσως λόγω των όσων της είχαν συμβεί, αποφάσισε να σπουδάσει κοινωνικές επιστήμες.

Εσπρωχναν τη βάρκα

Τις τελευταίες ημέρες στο ελληνικό νησί αποχαιρέτησε συνεργάτες και φίλους, έβγαλε τα απαραίτητα πιστοποιητικά για να μπορεί να πάρει στο Βερολίνο τη γάτα που είχε υιοθετήσει και ανακοίνωσε σε όλους πως αντί δώρο αποχαιρετισμού ή γενεθλίων (στις 17 Ιουλίου έγινε 23 χρόνων) ήθελε να κάνουν όλοι οι φίλοι της μια μικρή δωρεά –της τάξεως του ενός έως πέντε ευρώ– για να στηρίξουν τις προσπάθειες των εθελοντών στο νησί.

H Γιούσρα στους Ολυμπιακούς και η Σάρα στον Κορυδαλλό-1

9.5.2015. Η Γιούσρα Μαρντίνι (αριστερά) και η αδελφή της Σάρα σε μια προπόνηση στο Βερολίνο δύο μήνες μετά τον άθλο τους στα νερά του Αιγαίου.

Στις 20 Αυγούστου, μία μόλις ημέρα πριν από την προγραμματισμένη αναχώρησή της, κατέβηκε στη θάλασσα και άναψε 20 φαναράκια. Ενα για κάθε έναν που είχε φτάσει μαζί της στην Ελλάδα πριν από ακριβώς τρία χρόνια. «Το ταξίδι ήταν τρεισήμισι ώρες αλλά ένιωθα σαν να ταξίδευα για είκοσι τέσσερις», θα τους διηγηθεί. Στις όχθες της Σμύρνης ένας αγριεμένος διακινητής, τους είχε κυριολεκτικά στοιβάξει –20 άτομα, ανάμεσά τους και ένα μωρό– σε ένα μικρό φουσκωτό που κανονικά χωρούσε το πολύ οκτώ. Η Σάρα ένιωθε πως κάτι κακό θα τους συμβεί, αλλά δεν μπορούσε να αντιδράσει. Μέσα σε 15 λεπτά η μηχανή χάλασε. Κάποιος είχε ένα κινητό και για αρκετή ώρα προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν με το ελληνικό Λιμενικό και την Αστυνομία, χωρίς αποτέλεσμα. Η Σάρα, ούσα ναυαγοσώστρια και κολυμβήτρια με μετάλλια και διακρίσεις στη Συρία, ένιωσε χρέος της να τους προστατεύσει. Οταν βούτηξε όμως, από τον φόβο, ένιωσε σαν να μπαίνει στο νερό για πρώτη φορά. Θυμάται πως το μωρό ήταν το μόνο που δεν φοβόταν – εκείνο και ένας άνδρας που μάλλον προσποιούνταν, προσπαθώντας να της δίνει κουράγιο με αστεία και ανέκδοτα. Για ώρες, η Σάρα από δεξιά και η Γιούσρα από αριστερά μαζί με δύο ακόμα άνδρες προσπαθούσαν κολυμπώντας να οδηγήσουν τη λέμβο προς τις ελληνικές ακτές. Μάταια η Σάρα παρακαλούσε τη μικρότερη αδερφή της να ανέβει στη βάρκα. «Αν πάθεις κάτι θα πεθάνω», της φώναζε.

Είχε πια νυχτώσει όταν έφτασαν στη Λέσβο. Το επικίνδυνο όμως ταξίδι από την Τουρκία ήταν μόνο η αρχή μιας απίστευτης περιπέτειας. Περπάτησαν ξυπόλυτες για ώρες και όταν έφτασαν στο κέντρο του νησιού κανείς δεν τους έδινε δωμάτιο ή φαγητό, παρότι είχαν χρήματα. Κοιμήθηκαν για τρεις ημέρες στην αυλή μιας εκκλησίας.

Στην Αθήνα συνάντησαν άλλους διακινητές. Σε κάθε σταθμό έβρισκαν και κάποιον –κάποιοι σκληροί και απάνθρωποι, άλλοι όχι– όλοι τους πάντως εκμεταλλεύονταν την ανάγκη τους και ζητούσαν χρήματα για κάθε κίνηση. Τις επόμενες 25 ημέρες, με τα πόδια, με λεωφορεία και τρένα διέσχισαν πέντε χώρες και έφτασαν στη Γερμανία. Οταν η Σάρα είδε ένα πανό που έγραφε «πρόσφυγες καλωσήρθατε», έβαλε τα κλάματα. «Μα τώρα κλαις;» της είπαν απορημένοι οι συνταξιδιώτες της που είχαν πραγματικά εντυπωσιαστεί από τις αντοχές και το πείσμα της νεαρής κοπέλας. «Από συγκίνηση. Νιώθω ξανά άνθρωπος», τους εξήγησε.

Επιστροφή στη Λέσβο

Οι δύο αδερφές έψαξαν για ένα κολυμβητήριο και ξεκίνησαν εντατικές προπονήσεις αλλά η Σάρα λόγω τραυματισμού, όταν κολύμπησε από την Τουρκία, δεν μπόρεσε να συνεχίσει. Γράφτηκε στο πανεπιστήμιο και στον ελεύθερο χρόνο της συμμετείχε εθελοντικά στο Βερολίνο στην υποδοχή προσφύγων. «Δεν μπορείς να βγάλεις τα χαρτιά σου και απλά να ξεχάσεις τα όσα πέρασες», έλεγε στους δικούς της. Οταν συνόδευσε την αδερφή της στους Ολυμπιακούς του Ρίο, όπου συμμετείχε με την ομάδα των προσφύγων, διάβασε στο Facebook την ανάρτηση ενός εθελοντή στη Λέσβο, για το πώς η ιστορία της ήταν πηγή έμπνευσης. Το ίδιο κιόλας βράδυ ανακοίνωσε στην αδερφή της πως θα επέστρεφε στην Ελλάδα για να προσφέρει αυτά που δεν είχαν βρει εκείνες όταν ξεκινούσαν το δικό τους ταξίδι.

Αρχικά ερχόταν περιστασιακά, στη συνέχεια πήρε άδεια από το πανεπιστήμιο και για οκτώ μήνες μετακόμισε στο νησί. Υποδεχόταν στις ακτές ανθρώπους, πολλές φορές έμπαινε στο νερό για να τους βοηθήσει, μετέφραζε, κατάφερε επίσης να εξασφαλίσει πλυντήρια ρούχων για τα camps.

Στις 21 Αυγούστου, οι δύο κολλητές της στο νησί, η Κλαούντια και η Αλεξ, τη συνόδευσαν στο αεροδρόμιο. Ηταν και οι τρεις ξενυχτισμένες από το πάρτι του αποχαιρετισμού και η Σάρα, που απεχθάνεται τα αντίο, αστειευόταν μαζί τους για να ελαφρύνει το κλίμα. Με μια μικρή βαλίτσα στο χέρι και τη γάτα της σε ένα μικρό κλουβί, περπατούσε προς την πύλη επιβίβασης όταν πέντε άνδρες με πολιτικά τη συνέλαβαν.

«Η Σάρα έχει καταλάβει πως πρέπει να κάνει υπομονή», είπαν στην «Κ» οι δικοί της και οι φίλοι της. «Δεν είναι πάντα εύκολο, γιατί κάτι που θεωρητικά θα έπρεπε να έχει ξεκαθαρίσει από την πρώτη στιγμή έχει πάρει πάνω από δύο μήνες. Τουλάχιστον στις φυλακές, στα κρατητήρια της Αστυνομίας, της φέρονται με καλοσύνη», συμπληρώνουν. Νιώθουν πως η υπόθεση έχει να κάνει με την ποινικοποίηση της αλληλεγγύης στα νησιά. «Η Σάρα ξέρει πως δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα παράνομο, οπότε είναι ψύχραιμη και εκείνη που μας δίνει δύναμη». Πριν από λίγες ημέρες ένα χειρόγραφο γράμμα της έφτασε στη Λέσβο: «Πρέπει να είστε περήφανοι γιατί χωρίς εσάς στο νησί δεν θα υπήρχε αλληλεγγύη. (…) Κάθε μέρα γίνομαι όλο και πιο δυνατή και είμαι πανέτοιμη να αγωνιστώ. Τίποτα δεν θα μας σταματήσει», τους έγραψε.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή