Φυλακή, θεραπεία και αλληλεγγύη

Φυλακή, θεραπεία και αλληλεγγύη

3' 50" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η ​​αίθουσα ήταν ασφυκτικά γεμάτη. Ο κόσμος ακίνητος, παρακολουθούσε την τετράωρη εκδήλωση χωρίς διακοπή, χωρίς να χάνει το ενδιαφέρον του. Δεν επρόκειτο για θεατρική παράσταση κάποιου αβανγκάρντ σκηνοθέτη, δεν είχε καμία σχέση με την ψυχαγωγία, ήταν μια συζήτηση με θέμα «Εξάρτηση από παράνομες ουσίες: Η νομική διάσταση και η θεραπευτική πρόταση του ΚΕΘΕΑ» στην αίθουσα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Βενιζέλος» στα Χανιά.

Μεταξύ των θεμάτων της συζήτησης ήταν η περιγραφή της κατάστασης στην περιοχή, οι δραστηριότητες και ο τρόπος λειτουργίας του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ), το νομικό πλαίσιο της διαχείρισης της εξάρτησης από παράνομες ουσίες, ο τρόπος που οι δικαστικές αρχές αντιμετωπίζουν έναν εξαρτημένο, το παράδειγμα της θεραπείας στις φυλακές του Καναδά και μια πρόταση για τη θέσπιση Δικαστηρίου Θεραπείας Ναρκωτικών στην Ελλάδα.

Οι Χανιώτες διακρίνονται για το ενδιαφέρον τους για τα κοινά. Είναι, όμως, βέβαιο ότι το θέμα της συζήτησης την Παρασκευή, 9 Νοεμβρίου, και οι εισηγήσεις θα ενδιέφεραν τους πολίτες κάθε πόλης στην Ελλάδα. Στα Χανιά βρέθηκαν στο ίδιο τραπέζι τρεις έγκριτοι νομικοί (οι δύο εκ των οποίων πανεπιστημιακοί που έχουν ασχοληθεί εκτενώς με το ζήτημα των ναρκωτικών και της ποινικής δικαιοσύνης), μια ανακρίτρια, ο υπεύθυνος της συμβουλευτικής μονάδας Χανίων του ΚΕΘΕΑ ΑΡΙΑΔΝΗ, ο οποίος, με τη μικρή ομάδα του, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της πρόληψης και της θεραπείας. Στο ακροατήριο βρίσκονταν, μεταξύ άλλων, η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών και άλλοι εισαγγελείς, ο διοικητής της δίωξης ναρκωτικών, οι διευθυντές των δικαστικών και αγροτικών φυλακών, δικηγόροι (ο Δικηγορικός Σύλλογος Χανίων ήταν συνδιοργανωτής), εθελοντές, μέλη και απόφοιτοι του θεραπευτικού προγράμματος, και, ασφαλώς, μέλη του δραστήριου Συλλόγου Οικογένειας. Η ηγουμένη της Ιεράς Μονής Χρυσοπηγής, Γερόντισσα Θεοξένη, η βουλευτής Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ Βάλια Βαγιωνάκη, ο αντιδήμαρχος Ευτύχιος Κονταξάκης, ο πρόεδρος και γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ) και πολλοί άλλοι εκπρόσωποι και μέλη της χανιώτικης κοινωνίας συνεισέφεραν στη ζωηρή συζήτηση που ακολούθησε.

Το πρόβλημα της εξάρτησης από παράνομες ουσίες είναι γνωστό σε όλους. Αυτό που ίσως δεν είναι το ίδιο γνωστό είναι η δύσκολη και εντατική δουλειά που γίνεται από πολλούς για να μην επιδεινωθεί το πρόβλημα, για να παρέχεται στήριξη στους εξαρτημένους, για να υπάρχει ελπίδα για απεξάρτηση και επανένταξη στην κοινωνία.

Επίσης, ίσως να μην είναι γνωστό ότι οι μισοί περίπου του συνόλου των 10.000 φυλακισμένων στην Ελλάδα βρίσκονται εκεί λόγω ναρκωτικών. Είναι αποδεδειγμένη η σχέση μεταξύ παραβατικότητας και εξάρτησης. Οπως σημειώθηκε στην ημερίδα, ίσως και το 50% των υποθέσεων που φτάνουν στον ανακριτή αφορά κάτι που σχετίζεται με τα ναρκωτικά. (Αυτό απαντάει στο ερώτημα, «αφού κάνω κακό μόνο στον εαυτό μου, όπως αυτός που επιχειρεί να αυτοκτονήσει, γιατί να διώκομαι;»).

Από το 1987, η ελληνική νομοθεσία προβλέπει την εναλλακτική της φυλάκισης δυνατότητα εισαγωγής των χρηστών σε θεραπευτική κοινότητα, όπως σημείωσε ο δικηγόρος Αθανάσιος Τζίκας. Μεταξύ των 100 μονάδων που το ΚΕΘΕΑ έχει σε 26 πόλεις, 19 προγράμματα συμβουλευτικής και τέσσερις θεραπευτικές κοινότητες βρίσκονται σε φυλακές. Κρίσιμο, όμως, είναι οι δικαστικοί λειτουργοί να γνωρίζουν τις εναλλακτικές που υπάρχουν και να κρίνουν βάσει του ανθρώπου που βρίσκεται μπροστά τους. «Ο εξαρτημένος αντιμετωπίζεται ως ασθενής, όχι εγκληματίας», είπε η ανακρίτρια Χανίων Σοφία Κωστούλα. Υπογράμμισε την ανάγκη συνεργασίας όλων των αρμόδιων φορέων, καθώς και της οικογένειας του εξαρτημένου, και σημείωσε ότι «δεν είναι ίδιοι όλοι οι κατηγορούμενοι».

Η Δήμητρα Σορβατζιώτη, αναπληρώτρια καθηγήτρια στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, πρότεινε τη θέσπιση δικαστηρίου ειδικό για τη διαχείριση εξαρτημένων ατόμων, τα λεγόμενα Drug Treatment Courts. Με αυτό τον θεσμό, και την εντατική επικοινωνία μεταξύ δικαστού και εξαρτημένου, ενθαρρύνονται η ειλικρίνεια και η ευθύνη, είπε. Ο εξαρτημένος γίνεται υπόλογος των πράξεών του. «Ετσι αναπτύσσουμε την ανθρώπινη σχέση», η οποία είναι απαραίτητη για τη θεραπεία, σημείωσε η κ. Σορβατζιώτη. Μελέτη του ΟΗΕ (UNODC, UN Office on Drugs and Crime, 2009), τονίζει ότι: «Η θεραπεία ως εναλλακτική της δικαστικής ποινής ενθαρρύνεται από τις διεθνείς συνθήκες ελέγχου των ναρκωτικών και έχει βρεθεί ότι είναι πιο αποτελεσματική από τη φυλάκιση στην ενθάρρυνση της απεξάρτησης και στη μείωση των εγκλημάτων που σχετίζονται με τα ναρκωτικά». Η μελέτη υπογραμμίζει ότι η επιλογή για θεραπεία αντί φυλάκισης πρέπει να είναι του κατηγορουμένου. Ο Αλαν Μάνσον, ομότιμος καθηγητής νομικής του Πανεπιστημίου Queens του Καναδά, και ειδικός στη σωφρονιστική νομοθεσία, παρουσίασε τη διαχρονική εμπειρία του Καναδά όσον αφορά τη θεραπεία στις φυλακές.

Η ημερίδα ήταν μια πολύτιμη συμβολή στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της κοινωνίας για το πρόβλημα της εξάρτησης και τους τρόπους διαχείρισής της. Με τις γνώσεις και τις βαθιά ανθρώπινες προσεγγίσεις των εισηγητών, με την παρουσία εκπροσώπων της Εκκλησίας, της πολιτικής, της Δικαιοσύνης και της κοινωνίας, με την παρουσία ανθρώπων που νοιάζονται, η ίδια η συνάντηση ήταν θεραπευτική. Για όλη την κοινωνία.

ΥΓ.: Είμαι μέλος του Δ.Σ. του ΚΕΘΕΑ και είχα την τιμή να συντονίσω την ημερίδα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή