«Η επιτυχία γεννά εφησυχασμό και κάποιες φορές αλαζονεία», είχε αναφέρει σε λόγο του ο Γαλλοβραζιλιάνος Κάρλος Γκοσν προς τα διευθυντικά στελέχη της Nissan το 2005, φοβούμενος ότι τα λάθη που είχε κάνει η εταιρεία πριν την αναλάβει, το 1999, θα επαναληφθούν. Προτού ξεσπάσει το σκάνδαλο των οικονομικών ατασθαλιών του πριν από λίγες ημέρες, ο θεωρούμενος γίγαντας της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας εκθειαζόταν σε Γαλλία και Ιαπωνία, χάρη στο επιχειρηματικό ταλέντο και στις ικανότητές του. Ωστόσο, αυτή την εβδομάδα απομακρύνθηκε από τη Nissan, όπου ήταν πρόεδρος, καθώς και από τη Renault, όπου διατελούσε πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος.
Ο λόγος είναι ότι θεωρείται ύποπτος για φοροδιαφυγή και υπεξαίρεση ύψους εκατομμυρίων δολαρίων εις βάρος και των δύο εταιρειών, Nissan και Renault, αλλά και του ιαπωνικού δημοσίου. Γνωστός έγινε από τη δημιουργία της συμμαχίας Renault – Nissan πριν από περίπου 20 χρόνια, ενώ το 2016 προσετέθη σε αυτές και η Mitsubishi. Tις δύο πρώτες ανέλαβε σε πολύ κακή οικονομική κατάσταση –τη Nissan στα πρόθυρα χρεοκοπίας– και κατάφερε να τις μετατρέψει σε αρκετά επιτυχημένες αυτοκινητοβιομηχανίες. Οσοι είχαν την τύχη να συνεργαστούν με τον Γκοσν λένε ότι δεν παραδέχεται ποτέ πως τα πράγματα πάνε καλά και πάντοτε βρίσκει λόγους να ανησυχεί, έχοντας έτσι κίνητρο να εξελίσσεται και να κρατάει τους εργαζομένους σε εγρήγορση. Από την αρχή της επαγγελματικής του πορείας είχε καταπλήξει κάθε εταιρεία όπου εργάστηκε με την επιμονή και την πειθώ του.
Ο 64χρονος Γκοσν είναι παιδί μεταναστών από τον Λίβανο, πήγε στα καλύτερα σχολεία, ενώ σπούδασε Μηχανολογία σε δύο κορυφαία γαλλικά πανεπιστήμια.
Η επαγγελματική του σταδιοδρομία ξεκίνησε από χαμηλά στη γαλλική κατασκευάστρια ελαστικών Michelin. Εκεί, χάρη στο ταλέντο του και προτού κλείσει τα 30 του, βρέθηκε να διοικεί ένα από τα εργοστάσια στη Γαλλία και στη συνέχεια ανέλαβε καθήκοντα γενικού διευθυντή επιχειρήσεων της Michelin στην πατρίδα του, τη Βραζιλία. Εκεί του δόθηκε η ευκαιρία να ξεδιπλώσει τα χαρίσματά του ενώ στη χώρα ο πληθωρισμός ήταν υψηλός. Ο Γκοσν ακολουθούσε το μοντέλο της συνεργασίας ανθρώπων διαφορετικών εθνικοτήτων, που απασχολούνταν σε διαφορετικούς τομείς. Ωστόσο, η Michelin δεν προσέφερε στον Γαλλοβραζιλιάνο μάνατζερ το μέλλον που προσδοκούσε. Οπότε το 1996 αναζήτησε θέση στην τότε ζημιογόνο Renault.
Εκεί, σύντομα, λόγω των επεμβάσεών του χαρακτηρίστηκε «ο δολοφόνος των δαπανών», προσωνυμία που ο ίδιος απεχθάνεται. Οι μεταρρυθμίσεις που προώθησε επικρίθηκαν έντονα, αλλά κατάφερε να περικόψει τα έξοδα και να εξαλείψει τις τεράστιες ζημίες. Μεταξύ άλλων, έκλεισε εργοστάσιο της Renault απολύοντας και 3.200 εργάτες. Το 1999, η Renault όχι μόνο είχε ανακάμψει και είχε συμπεριληφθεί στις μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες, αλλά ανταποκρίθηκε στην έκκληση για βοήθεια της ιαπωνικής Nissan. Ετσι αγόρασε μετοχές της αξίας 5 δισ. δολαρίων. Το σημαντικότερο δώρο στη Nissan, όμως, ήταν ο Γκοσν, που αναμόρφωσε και έσωσε την εταιρεία από τη χρεοκοπία. Μία από τις πρώτες κινήσεις του άφησε πολλούς άναυδους. Η επίσημη γλώσσα της εταιρείας με βάση το Τόκιο θα ήταν πλέον τα αγγλικά, όχι τα ιαπωνικά, και τα διευθυντικά στελέχη που θα μάθαιναν αγγλικά θα είχαν σαφές προβάδισμα. Ακολούθησε αμφιλεγόμενες τακτικές που δεν εναρμονίζονταν με το πνεύμα της ιαπωνικής εργατικής νομοθεσίας, η οποία ήταν περίπλοκη, αλλά η Nissan, ένα βήμα πριν από τη χρεοκοπία, δεν είχε άλλη επιλογή. Σε τρία χρόνια, δηλαδή σε χρόνο-ρεκόρ, μειώθηκε το χρέος της Nissan. Το επόμενο βήμα του Κάρλος Γκοσν ήταν να αναλάβει τα ηνία και στη Nissan και στη Renault, εδραιώνοντας πλήρως τον κυρίαρχο ρόλο του.