Το Κονκλάβιο (27/11/18)

3' 21" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οχι στην υστερία

Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο. Αλλά παραμονές του εκλογικού συνεδρίου της Ν.Δ. (στις 14 Δεκεμβρίου) που θα εκλέξει νέα Πολιτική Επιτροπή, ο Κωστής Χατζηδάκης θα βρίσκεται πάλι δίπλα στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αυτό στην παρουσίαση του βιβλίου του αντιπροέδρου της Ν.Δ., στις 10 Δεκεμβρίου, ημέρα κυκλοφορίας του βιβλίου. Το λέω διότι μαθαίνω ότι το πόνημα «Μεταρρυθμίσεων Ανάβασις: Ευρωπαίοι εξ ανάγκης ή εκ πεποιθήσεως;» δεν θέτει μόνο ένα ερώτημα, η απάντηση στο οποίο φοβάμαι ότι αντανακλά την ήττα του ορθολογισμού στην Ελλάδα. Περιλαμβάνει κάποιες δυσάρεστες αλήθειες. Οπως για τη νίκη της Αριστεράς στην ιδεολογική μάχη, γεγονός που οδηγεί τον συγγραφέα στην επισήμανση των σφαλμάτων της Κεντροδεξιάς. Σημειώνει, για παράδειγμα, ότι «η αντικομμουνιστική ρητορεία, συνοδευόμενη ενίοτε από τη λογική ότι ο σοσιαλισμός είναι καλός, αλλά μη εφαρμόσιμος, δεν είναι συνταγές νίκης». Ο ίδιος αντιτείνει μια «θαρραλέα», αλλά «πολιτισμένη», αντιπαράθεση με την Αριστερά, προκειμένου να συνειδητοποιήσει ο απλός πολίτης την προστιθέμενη αξία του φιλελεύθερου παραδείγματος. Επιμένει ότι η ιδεολογική μάχη πρέπει να δοθεί με πειθώ και επιχειρήματα (και προφανώς όχι με κατάρες στα τηλεπαράθυρα). Μήπως σας θυμίζει κάποιον η εντελώς αντίθετη προσέγγιση;

«Φοβική» Κεντροδεξιά

Ο Χατζηδάκης υποστηρίζει ότι τη μάχη η Ν.Δ. την έδωσε στα πανεπιστήμια τη δεκαετία του ’80 και του ’90. «Και ήταν μια μάχη που κερδήθηκε, αλλά δυστυχώς εγκαταλείφθηκε στη συνέχεια» από μια «φοβική» Κεντροδεξιά. Πετάει μάλιστα «καρφιά» για το γεγονός ότι η Ν.Δ. έφτασε σε προηγούμενες δεκαετίες να περηφανεύεται επειδή έκανε κρατικοποιήσεις, από φόβο απέναντι στην «επελαύνουσα Αριστερά», αλλά και επειδή, όπως παραδέχεται, το πελατειακό σύστημα λειτουργούσε από ένα σημείο και μετά υπέρ του κρατισμού.

Νέα «Μαριέττα»

Θυμίζει την εμπειρία του από την Ολυμπιακή και τις αντιδράσεις και εκ των έσω, καθώς υπήρχε ο φόβος ότι «ο “νεοφιλελεύθερος” υπουργός θα συμπεριφερθεί σαν “νέα Μαριέττα”, που μας ήρθε από τις Βρυξέλλες προκειμένου να μας οδηγήσει σε λύσεις που ξεβόλευαν», όπως γράφει. Αιχμές αφήνει και για την περίφημη «εργαλειοθήκη» του ΟΟΣΑ, τη διεύρυνση των ωραρίων των καταστημάτων, τις παρεμβάσεις στα φαρμακεία, την επέκταση της διάρκειας ζωής του φρέσκου γάλακτος, που συνάντησε αντιστάσεις στην τότε κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Οπως σημειώνει, «όταν ο ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε στην επέκταση του μέτρου από τις 7 στις 9 ημέρες, το μέτρο ψηφίστηκε χωρίς αντιδράσεις από κανέναν. Ακόμη μια απόδειξη ότι η Αριστερά μπόρεσε να λειτουργήσει σε κάποιο βαθμό στη χώρα ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ…». Συμπέρασμα: δεν μπορείς να αλλάξεις τα πράγματα από πάνω. Μια αποφασιστική κυβέρνηση δεν φτάνει, πρέπει να εξηγεί και να βρίσκεται κοντά στην κοινωνία. Α, και ολίγον συναίσθημα δεν βλάπτει…

Στολίζοντας το δέντρο

Με το προεκλογικό όπλο παρά πόδα βρίσκονται στις Βρυξέλλες. Αναφέρομαι στην έκθεση προόδου για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, με αφορμή συζήτηση που έγινε προ ημερών στην αρμόδια επιτροπή της Ευρωβουλής. Εκεί πληροφορούμαι ότι η εισηγήτρια της έκθεσης, Κάτι Πίρι, συνέστησε στους ευρωβουλευτές να μην πολυκουράζουν την έκθεση με τροπολογίες, λέγοντας κάτι του τύπου «μην την κάνετε χριστουγεννιάτικο δέντρο». Ηταν τότε που, αναφερόμενος σε τροπολογίες για το Κυπριακό, το Πατριαρχείο και όχι μόνο, ο Νίκος Ανδρουλάκης αντέτεινε κάτι του τύπου «ε, εμείς θα βάλουμε μερικά στολίδια πάνω στο δέντρο». Το ενδιαφέρον είναι ότι η Σοσιαλίστρια εισηγήτρια, στενά συνδεδεμένη με τον Φρανς Τίμερμανς, παρότι εισηγήτρια της σκληρής γραμμής έναντι της Τουρκίας, φαίνεται ότι προωθεί μια μετρημένη έκθεση, που δεν θα κινείται σε ακραία γραμμή. Μου λένε ότι αυτό δεν είναι ανεξάρτητο από το γεγονός ότι ο Μάνφρεντ Βέμπερ σκοπεύει να «σηκώσει» το ζήτημα «παγώματος» των ενταξιακών της Τουρκίας προεκλογικά.

Θεωρία και πράξη

Αρχισαν τα όργανα για τους Spitzenkandidaten, καθώς είναι οι μέρες που περνούν από ακρόαση από διάφορα όργανα, όπως ας πούμε η Επιτροπή Περιφερειών. Αυτή ανέκρινε, χθες, στις Βρυξέλλες τον υποψήφιο των Σοσιαλιστών Φρανς Τίμερμανς. Εκεί βρισκόταν και ο Γιώργος Καμίνης, ο οποίος του απηύθυνε μια δίλεπτη ερώτηση-παρέμβαση για τον Ορμπαν, το προσφυγικό, την κλιματική αλλαγή και το κράτος δικαίου με βασικό ερώτημα ποια πρέπει να είναι η προοδευτική ατζέντα σε όλα αυτά. Στην «καυτή πατάτα» του προσφυγικού ο Ολλανδός απάντησε κάτι του τύπου «πρέπει να πείσουμε τον πολίτη ότι προστατεύοντας τον πρόσφυγα, δεν έχει να χάσει από την ασφάλειά του». Θυμίζω απλώς ότι είμαστε οι πράξεις μας, όχι οι θεωρίες μας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή