«Ο Μανώλης Κοντέλλης έφυγε όπως έζησε, γλυκά και αθόρυβα»

«Ο Μανώλης Κοντέλλης έφυγε όπως έζησε, γλυκά και αθόρυβα»

2' 18" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο Μανώλης Κοντέλλης, ένας εξαιρετικός επιχειρηματίας και υπέροχος άνθρωπος, έφυγε από κοντά μας στις 23 Νοεμβρίου. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1927 και ήταν ένα από τα τέσσερα παιδιά του Ιωάννη και της Αθανασίας Κοντέλλη. Πέρασε τα μαθητικά του χρόνια στη σχολή Μπερζάν κατά τη διάρκεια του πολέμου και της γερμανικής κατοχής.

Την περίοδο 1945-1950 πήγε για σπουδές στην Αμερική. Εκεί φοίτησε στην επαγγελματική σχολή αντιπροσώπων της Ford στο Ντιτρόιτ και κατόπιν «Διοίκηση επιχειρήσεων» στο Wayne State University στο Ντιτρόιτ. Το 1950 επιστρέφει στην Ελλάδα και υπηρετεί τη θητεία του στον στρατό.

Εκτοτε συμμετέχει στη διοίκηση των εταιρειών της οικογένειας Κοντέλλη. Ιδρυτής του ομίλου ήταν ο πατέρας του Ιωάννης Κοντέλλης (1881-1940), ο οποίος σε νεαρή ηλικία μετανάστευσε στην Αμερική, όπου και έζησε για μία δεκαετία. Επέστρεψε στην πατρίδα του αφού εργάστηκε στην Ford Motor Company στο Ντιτρόιτ και ίδρυσε την εταιρεία αντιπροσωπείας αυτοκινήτων. Δυστυχώς όμως απεβίωσε τον Σεπτέμβριο του 1940 όταν τα παιδιά του ακόμα δεν είχαν ενηλικιωθεί.

Ο Μανώλης Κοντέλλης (όταν επέστρεψε, έτσι, στην Ελλάδα) συμμετείχε στη διοίκηση της εταιρείας μαζί με τον αδελφό του Παύλο και τον γαμπρό του Σπύρο Παντελεμονίτη. Οι επιχειρήσεις της οικογένειας επεκτάθηκαν και πέραν του χώρου του αυτοκινήτου. Του άρεσε πολύ η δουλειά του, η επαφή με το προσωπικό αλλά και τους πελάτες. Κατά πολλούς, ο συνδυασμός αυτός είναι που χαρακτηρίζει τον τέλειο έμπορο.

Στο πλευρό του στα καλά, αλλά και τα δύσκολα πάντα η σύζυγός του, η αγαπημένη του Μίκα με την οποία μοιράστηκαν χαρές και λύπες και δημιούργησαν μία όμορφη οικογένεια με δύο παιδιά και τέσσερα εγγόνια.

Το χόμπι του ήταν οι συλλογές από διάφορα αντικείμενα λαϊκής τέχνης, από παλιούς δίσκους σερβιρίσματος, λάμπες πετρελαίου κ.ά. Επρόκειτο για μοναδικές συλλογές που επιμελείτο και συντηρούσε ο ίδιος. Οι φίλοι του τον πείραζαν συχνά γιατί είχε την τάση να μαζεύει και να αποθηκεύει αντικείμενα κάθε είδους που παρουσίαζαν κάποιο ενδιαφέρον. Ορισμένες από τις συλλογές του έχουν πάντως ιδιαίτερη συλλεκτική αξία.

Ανθρωπος σεμνός, χαμηλών τόνων πρόσφερε πάντοτε στους γύρω του διακριτικά. Ευεργέτησε τον τόπο του και τους συμπατριώτες του πάντα με διακριτικότητα. Λάτρευε τον τόπο καταγωγής του πατέρα του, το μικρό χωριό του Ασώματου στη Μυτιλήνη, το οποίο επισκεπτόταν συνεχώς. Σύχναζε στο καφενείο του χωριού όπου μιλούσε με τους συγχωριανούς του. Εκεί τον αποχαιρέτισαν με τα δικά τους έθιμα και με πολλή αγάπη όλοι τους αλλά και πολλοί άλλοι συμπολίτες του από την υπόλοιπη Μυτιλήνη.

Μόνο καλά λόγια είχε ο επιχειρηματικός κόσμος να πει για τον Μανώλη Κοντέλλη, ο οποίος βρέθηκε στο τιμόνι των επιχειρήσεων της οικογένειας για πολλές δεκαετίες πριν παραδώσει τη σκυτάλη στον γιο του Γιάννη. Η παρουσία του στο γραφείο ήταν μέχρι τέλους καθημερινή και, όπως πάντα, διακριτική. Εσβησε στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν για αρκετές μέρες στο τέλος και όπως είπε ένας πολύς καλός του φίλος «ο Μανώλης έφυγε όπως έζησε, γλυκά και αθόρυβα».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή