Δημοτικό Θέατρο Πειραιά: «Χτίζουμε με προοπτική…»

Δημοτικό Θέατρο Πειραιά: «Χτίζουμε με προοπτική…»

3' 49" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Χρόνο με τον χρόνο το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά κατάφερε να υπολογίζεται ως καλή θεατρική σκηνή. Φέρνει την αφρόκρεμα των καλλιτεχνών στην ιστορική στέγη του, ξανοίγεται στις πιο απόμερες γειτονιές της πόλης, κάνει συνέργειες με πολιτιστικούς οργανισμούς, προγραμματίζει με ορίζοντα διετίας. Το ρεπερτόριό του συνδυάζει διαφορετικά είδη, γενιές και σχολές, ενώ οι δράσεις του σμίγουν το παρελθόν με το σήμερα.

«Συμμετοχικός ουμανισμός» είναι το σύνθημα του Νίκου Διαμαντή, που βρίσκεται εδώ και τέσσερα χρόνια στην καλλιτεχνική διεύθυνση του θεάτρου. Αυτό προτείνει ως μοντέλο διαχείρισης και έχει σχεδιάσει ένα πρόγραμμα έως το 2020, με στόχο, όπως λέει στην «Κ», «να δημιουργήσω μια σταθερότητα. Χτίζουμε με προοπτική, όπως πρέπει να κάνουν όλοι οι πολιτιστικοί οργανισμοί. Σε μια εποχή οικονομικής και ηθικής ανασφάλειας πρέπει να έχουμε συνέχεια, σοβαρότητα, καθαρό προφίλ».

Εσοδα και συνεργασίες

Στα χρόνια της θητείας του πέρασαν από το ΔΘΠ πάνω από 400.000 θεατές, με τους 125.000 πέρυσι. «Αυτή τη στιγμή, το 30% της λειτουργίας του θεάτρου προέρχεται από τα έσοδα των παραστάσεων, μεγάλο νούμερο για πολιτιστικό οργανισμό που έχει ανελαστικά έξοδα συντήρησης 600.000 ευρώ. Μηχανήματα μαζί κι αυτά που αποκαταστάθηκαν με την αναστήλωση του θεάτρου, τα οποία απαιτούν ακριβή συντήρηση στη Γερμανία. Είναι δηλαδή ένα θέατρο που χρειάζεται 600.000 με 700.000 μόνο για να υπάρξει, όχι για να κάνει πρόγραμμα. Αυτό σημαίνει ότι, για να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε με το περίπου 1 εκατ. ευρώ που έχουμε στη διάθεσή μας, χρειαζόμαστε έσοδα 300.000 ευρώ, τα οποία βγαίνουν από τις παραστάσεις». Ποια είναι τα οικονομικά του θεάτρου; Από τον Δήμο Πειραιά χρηματοδοτείται με 500.000 ευρώ, από την Περιφέρεια με 300.000 ευρώ και 100.000 παίρνει από το ΥΠΠΟΑ. Στη διάθεσή του έχει 700.000 ευρώ από ΕΣΠΑ τριετίας. Και αυτό που πέτυχε είναι συνεργασίες με το Φεστιβάλ Αθηνών, τη Λυρική Σκηνή, το Εθνικό Θέατρο, το ΚΘΒΕ, τα ιδρύματα Νιάρχος και Λάτση, ενώ φέτος συνεχίζει με το Ιδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη, την Αθήνα 2018 – Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου, το Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά, καθώς και το Ναυτικό Μουσείο.

Πρωτότυπη αφήγηση

Από τα πιο ενδιαφέροντα σχέδια είναι «Το λιμάνι ως θέατρο αλλαγής», που θα γίνει στις 13 Απριλίου του 2019. Πρωτότυπη αφήγηση για τη διαχρονία, την πολυσημία και την ταυτότητα του λιμανιού. Ενα πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού με 200 άτομα και ελεύθερη είσοδο θα ξεκινήσει τις επιτόπιες ξεναγήσεις σε έξι τοπόσημα στο λιμάνι του Πειραιά. Εστιάζοντας, όπως λέει ο Ν. Διαμαντής, «στο λιμάνι και όσα έχει δεχθεί στο πέρασμα του χρόνου». Στη διαδρομή, διακεκριμένοι ομιλητές θα παρουσιάσουν το αρχαίο λιμάνι (πλατεία Καραϊσκάκη, Ηετιώνεια, «Τάφος Θεμιστοκλή», Κυνόσουρα, Ψυττάλεια), το λιμάνι των νεότερων χρόνων (Αγιος Σπυρίδωνας, ξέρα της Τρούμπας, Ντογάν, Ελος, Αγ. Νικόλαος), το νεοκλασικό λιμάνι (Βασιλική Αποβάθρα, Βασιλικό Λεμβοστάσιο και Λαζαρέτο, Τινάνειος, Οικία Μιαούλη, Μακράς Στοάς, Χατζηκυριάκειο, Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και Παλατάκι, Φάρος Ψυττάλειας), το βιομηχανικό λιμάνι (σιδηροδρομικοί σταθμοί, Αγιος Διονύσης, Σιλό, Δεξαμενές, Λιπάσματα, Τσιμεντάδικο, Αλευρόμυλοι, ΝΕΖ και Πετρελαιοειδή – Πέραμα), το λιμάνι των προσφύγων.

«Σ’ αυτή την τρίωρη ξενάγηση στην ακτογραμμή θα παρουσιαστούν όλες οι μεταβολές του λιμανιού, οικονομικές και κοινωνικές. Επιστρέφοντας στην Πέτρινη Αποθήκη, θα υπάρχει πρόγραμμα με τα συγκροτήματα των σπλάγχνων του Πειραιά, open days με εκθέσεις όπως “Οι ναυτικοί χάρτες” που φιλοξενεί το Ιδρυμα Λασκαρίδη, με τριήρεις στο Ναυτικό Μουσείο Πειραιά, έργα του Κωνσταντίνου Βολανάκη στο ΔΘΠ, ενώ το αρχαιολογικό μουσείο της πόλης θα εστιάσει σε ναυτικά ευρήματα. Αλλη μία δράση είναι η επίσκεψη στο καρνάγιο της Ψαρούς στο Πέραμα και στην Ιχθυόσκαλα, όπου θα μάθουμε την ιστορία της και τον ρόλο που διαδραμάτισε για την τροφοδοσία του Λεκανοπεδίου».

Ομως σήμερα, όπως κάθε 1η του μήνα, υπάρχουν οι δημόσιες αναγνώσεις σε μέσα μεταφοράς. Στις 12 το μεσημέρι στον τερματικό σταθμό του ΗΣΑΠ Πειραιά νέοι ποιητές (Αλέκος Λούντζης, Κάλλια Παπαδάκη, Λένα Καλλέργη και Παυλίνα Μάρβιν) θα διαβάσουν ποιήματά τους. Μια διαφορετική δράση στο πλαίσιο των ξεναγήσεων «Ιστορίες του Πειραιά» για τον Πειραιά (σε συνεργασία με το pireastime.gr) περιμένει το κοινό στις 9/12 με επίσκεψη στις εγκαταστάσεις των Μύλων Αγίου Γεωργίου στο Κερατσίνι, όπου λειτουργεί από το 2012 το Μουσείο Λούλη. Μια οικογενειακή εταιρεία με παράδοση 236 χρόνων παρουσίας στην ελληνική οικονομία.

Μποκόρος και Πατεράκη

Στο Δημοτικό Θέατρο άνοιξε η έκθεση του Χρήστου Μποκόρου, ενώ ο Γιώργος Κιμούλης στην κεντρική σκηνή παίζει τον «Θείο Βάνια». Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ακόμη: «Μικρός Αμαντέους – το παιδί θαύμα» σε σκηνοθεσία Ρέινας Σ. Εσκενάζυ και κείμενα του Θωμά Καραχάλιου, «Ρένα» του Αύγουστου Κορτώ σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη με την Υρώ Μανέ, «Βόιτσεκ» του Γκέοργκ Μπίχνερ σε σκηνοθεσία της Κατερίνας Ευαγγελάτου, «Κύκλος του έρωτα» του Αρθρουρ Σνίτσλερ σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου, «Πεθαίνω σαν χώρα» του Δημήτρη Δημητριάδη από τη Ρούλα Πατεράκη κ.ά. Για την περίοδο 2019 -2020 προγραμματίστηκαν: «Φαίδρα» του Ρακίνα, «Ματωμένος γάμος» του Λόρκα σε μετάφραση Νίκου Γκάτσου και σκηνοθεσία Νίκου Διαμαντή, «Μάκβεθ» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη, κ.ά.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή