Την… πόρτα των Ολυμπιακών Αγώνων χτυπάει το άθλημα του παρκούρ, γνωστό ως η τέχνη της κίνησης που δεν καταλαβαίνει από εμπόδια. Από χθες το παρκούρ ανήκει στην οικογένεια της Γυμναστικής, ύστερα από απόφαση των συνέδρων της παγκόσμιας ομοσπονδίας, που πραγματοποιήθηκε στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν.
Το 1998 ήταν η χρονιά που τροποποιήθηκε για τελευταία φορά το καταστατικό της παγκόσμιας ομοσπονδίας Γυμναστικής, όταν δίπλα από την ενόργανη και τη ρυθμική προστέθηκαν το τραμπολίνο και η ακροβατική. Τώρα μπήκε και αυτό του παρκούρ. «Η ομοσπονδία μεγαλώνει. Είναι καλοδεχούμενο. Ηδη έχουμε μιλήσει με ανθρώπους που ασχολούνται με το άθλημα, ώστε να βρούμε τρόπους για να το αναπτύξουμε. Σίγουρα θα αλλάξουν και οι κανονισμοί διότι στόχος είναι να ενταχθεί στο ολυμπιακό πρόγραμμα τον επόμενο ολυμπιακό κύκλο. Για να γίνει αυτό πρέπει οι κανονισμοί να είναι αξιοκρατικοί και να τους γνωρίζουν όλοι ώστε να ξέρουν τι βλέπουν. Εχουμε πολλή δουλειά αλλά θα είναι ωραία και δημιουργική», δήλωσε στην «Κ» ο Θανάσης Βασιλειάδης, πρόεδρος της Ελληνικής Γυμναστικής Ομοσπονδίας, ο οποίος έδωσε το «παρών» στο συνέδριο. Η χώρα μας διαθέτει έναν από τους καλύτερους αθλητές παρκούρ στον κόσμο, τον Δημήτρη Κυρσανίδη. Είναι 23 ετών και έχει διακριθεί σε διεθνές επίπεδο στο freerunning.
Στο παρκούρ στόχος του αθλητή (traceur όπως ονομάζεται) είναι να ξεπερνάει τα εμπόδια (φυσικά και τεχνικά) και να καλλιεργεί την ικανότητα για να εντοπίζει εναλλακτικούς τρόπους κίνησης. Το καθιέρωσε τη δεκαετία του ’80 ο Γάλλος ηθοποιός και χορογράφος Νταβίντ Μπελ και ως «γενέτειρά του θεωρείται ένα προάστιο του Παρισιού (Lisses)». Ουσιαστικά όμως το είχε εμπνευστεί ο πατέρας του Νταβίντ, ο οποίος ήταν στρατιώτης και πυροσβέστης και το είχε σκεφθεί ως ένα είδος στρατιωτικού αγωνίσματος δρόμου μετ’ εμποδίων.
Σε πολλές χώρες το παρκούρ είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο αλλά και στην Ελλάδα (Αθήνα και Θεσσαλονίκη) υπάρχουν «σχολές» που αναλαμβάνουν να μυήσουν και να εκπαιδεύσουν αρχάριους ή προχωρημένους στην τέχνη της κίνησης.