Αλλη μία υπόθεση για «στημένα» παιχνίδια στο ελληνικό ποδόσφαιρο κατάληξε σαν το παραμύθι που οι κακοί δράκοι μεταμορφώθηκαν σε νεράιδες. Οι χειροπέδες στα χέρια των κατηγορουμένων στην υπόθεση «Koriopolis», τον Ιούνιο του 2011, έγιναν… δαφνοστέφανα τον Ιανουάριο του 2019. Και φυσικά, σύμφωνα με το δικαστήριο, στη χώρα μας, δεν υπάρχουν «στημένα» παιχνίδια.
Υπάρχει περίπτωση αυτό να περάσει στη συνείδηση του Ελληνα φίλαθλου; Πιστεύω πως όχι. Και αυτό επειδή στο ξεκίνημα κάθε τέτοιας υπόθεσης είναι τόσο μεγάλη η πλύση εγκεφάλου που γίνεται από ΜΜΕ, πρωτοσέλιδα δημοσιεύματα, παρεμβάσεις πολιτικών με δηλώσεις, πως επιτέλους θα επέλθει η κάθαρση, που ο πολίτης περιμένει να στηθούν… ηλεκτρικές καρέκλες.
Δεν είναι η πρώτη φορά –και δεν θα είναι ούτε η τελευταία– που τέτοιες υποθέσεις ξεκινούν σαν τυφώνας και καταλήγουν σε… ούριο αεράκι για να μαθαίνουν ιστιοπλοΐα τα παιδάκια. Επομένως, το κακό ξεκινάει από την αρχή. Σίγουρα, όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά.
Ομως η «αγωνία» ατόμων για τη δικαιοσύνη και την κάθαρση, που κάποιοι θέλουν και να εκμεταλλευτούν τέτοιες καταστάσεις προς ίδιον συμφέρον, δημιουργούν πίεση στις δικαστικές αρχές, οι οποίες τελικά δεν στοιχειοθετούν επαρκώς, τις περισσότερες φορές, τα κατηγορητήρια. Με αποτέλεσμα αυτά να εκπίπτουν στις αίθουσες των δικαστηρίων.
Επομένως, ο κόσμος θα πρέπει να περιμένει, καμιά δεκαετία, πως την ίδια τύχη θα έχουν και οι άλλες παρόμοιες υποθέσεις που εκκρεμούν. Θα θεωρηθεί ένοχη η «μαρίδα», θα καταδικαστεί με αναστολή και όλοι θα είναι ευχαριστημένοι…