Στα χνάρια της Ελλάδας του 2004 βαδίζει το Περού, που χρειάζεται πλέον να κάνει το τελευταίο και πιο αποφασιστικό βήμα για να πετύχει ό,τι αξιοθαύμαστο πέτυχε η εθνική μας ομάδα στην Πορτογαλία: να νικήσει τη διοργανώτρια Βραζιλία και να κατακτήσει το Κόπα Αμέρικα, ξεκινώντας από τη θέση του απόλυτου αουτσάιντερ, σε μια διοργάνωση όπου άλλοι είχαν το «βαρύ όνομα» και τον τίτλο του φαβορί.
Για να φτάσει στον τελικό της Κυριακής, το Περού έκανε μια έκπληξη μεγαλύτερη και από τον αποκλεισμό της Ουρουγουάης του Σουάρες και του Καβάνι στον προημιτελικό. Απέκλεισε με το εμφατικό 3-0 τη Χιλή, την κάτοχο των δύο τελευταίων Κόπα Αμέρικα, που πρόβαλε ως σίγουρη φιναλίστ όταν κατάφερε να αποκλείσει την Κολομβία και έμοιαζε ικανή να ξαναγράψει ιστορία απέναντι ακόμη και στη διοργανώτρια Βραζιλία.
Στον ημιτελικό, οι Περουβιανοί έκαναν το ένα «θαύμα» πίσω από το άλλο. Πέτυχαν τρία γκολ, όσα είχαν σημειώσει όλα κι όλα στα προηγούμενα παιχνίδια της διοργάνωσης, ουσιαστικά σε ένα, στο 3-1 επί της Βολιβίας στην πρεμιέρα. Στα άλλα τρία έμειναν άσφαιροι και προκρίθηκαν από σπόντα ως τρίτοι του ομίλου και εν συνεχεία στα πέναλτι κόντρα στην Ουρουγουάη. Δεν δέχθηκαν γκολ από τη Χιλή όταν είχαν δεχθεί πέντε από τη Βραζιλία, αλλά αυτή τη φορά πέρασαν χωρίς τα πέναλτι επειδή αξιοποίησαν τις δύο πρώτες ευκαιρίες τους, με τον Φλόρες στο 21΄ και τον Γιοτούν στο 38΄.
Σε μια κλασική για το ποδόσφαιρο συνέχεια, σοκαρισμένο το απόλυτο φαβορί από το ανεπάντεχο 0-2, βγήκε μπροστά, έχασε ένα τσουβάλι γκολ, είχε δύο δοκάρια, ένα χαμένο πέναλτι (το απέκρουσε ο «ήρωας» Γκαγιέσε) και δέχθηκε στο 91΄ τη χαριστική βολή από τον Γκερέρο. Με αυτόν τον περιπετειώδη τρόπο, το Περού προκρίθηκε ξανά στον τελικό του Κόπα Αμέρικα μετά 44 χρόνια και, για να πάρει το Κύπελλο, πρέπει να νικήσει τη διοργανώτρια την οποία είχε αντιμετωπίσει και στη φάση των ομίλων. Ο,τι είχε κάνει και η Ελλάδα το 2004, δηλαδή, με τη διαφορά ότι η Εθνική μας είχε νικήσει και στον όμιλο την Πορτογαλία, ενώ το Περού έχασε 5-0 από τη Βραζιλία…